Verslaafd aan een herinnering ft. Nils Käller

Hoofdstuk 6

POV Rosa
"Uhm Roos, heb je zin om vanmiddag naar mijn huis te gaan?" "Ja is goed" antwoord ik. "We hebben nu blokuur mentorles." Zeg ik tegen Nils. Nils pakt mijn hand en we lopen naar het lokaal. Onze mentor is mvr. Krapslap.. Best aardige vrouw alleen jammer van haar achternaam.. Nils en ik liepen hand in hand binnen. "ZO ZO JE EERSTE LIEFDE?" Hoorde ik iemand van de klas roepen. "Hou je mond toch Robin!" Zegt een Denise. Ik kijk dankend naar Denise toe. Laura gooide een briefje op m'n tafel daarop stond:
Vanmiddag park!
Meteen na school!
Man tegen Man!
Ik keek Laura aan en knikte.

POV Laura, Rosa en Nils
We waren klaar met mentoruur. Ik fietste naar het park toe. Laura fietste vlak achter me. Nils fietste achter Laura maar daar merkte we niets van. flikkerden onze fietsen op de grond en Laura begon me te schoppen en slaan, ik duwde haar op de grond en trapte haar in haar zij. Zij stond snel op en duwde mij op de grond, ze spong op me waardoor ik bijna geen adem kreeg. Toen ik daar bewusteloos op de grond lag, fietste Laura weg. Nils kwam keihard naar me toegerent. "Roos, Roos leef je nog!" Rosa kreunt... Rosa heeft een rode vlek op haar shirt, het was bloed. Nils belde 112 en vroeg of er een ambulance kon komen. Nils belde meteen Rein, Owen en Daan. Hij pakte mijn telefoon en belde Ilse, Denise en Sabrine, Kayleigh en Yeala. Ze kwamen eraan.

POV Nils
"Owwh kut! Nu ligt ze in het ziekenhuis! En wat nou als ze dood gaat? Dan-dan heb ik haar niet eens kunnen vragen!" Er rolde een traan over mijn wang. Ik pakte haar hand en zei:" ik hou van je!" Daarna kwamen Rein en Owen binnen. "Nils, bro, wat is er gebeurd?" Vroeg Rein. "Ze had een gevecht, iemand is op haar gaan springen en toen viel ze weg." Weer rolt er een traan over mijn wang. "Nils, ze wordt echt wel wakker, ze is gewoon bewusteloos! Ik wed dat ze over 5 minuten wakker word." Nu komen ook Daan en de meisjes binnengelopen. "Wat is er gebeurd?!" riepen ze in koor. Owen legde ze het uit, even later kwamen ze weer binnen en knielden ze ook naast het bed neer. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd, en ging zitten weer zitten. "Ik ga ff wat water halen." zei ik.

POV Rosa
Ik hoorde stemmen, maar ik wist niet wie het waren... Het was zwart, helemaal zwart. Nu herinnerde ik me dat ik een gevecht had met Laura, ze sprong op me. Ik probeerde mijn ogen te openen, maar het lukte niet, ik probeerde het weer, het lukte me weer niet. Ik hoorde een stem die zei:" Je wordt wel wakker!" Het was een jongen, hij pakte mijn hand... Ik probeerde nog een keer mijn ogen open te doen, het lukte!! Het was Nils! Owen zei:"ik zei het toch!" Nils lachte naar hem. Ik zag aan hem dat hij had gehuild, ik veegde een traan weg van z'n wang. Ik lach, hij lachte terug, ik keek in zijn mooie ogen en zo ging dat nog wel even door. Ik voelde me al snel heel bewegelijk. Ik stond op en zag dat mijn kleren er niet uitzagen. Nou teminste m'n shirt, m'n broek ging nog... "Nils, mag ik je vest aan?" "Ja, maar waarom?" "Omdat als ik nu zo over straat ga lopen, ziet het er armoedig uit.." Nils geeft m'n zijn vest. Toen we uiteindelijk buiten waren. Zei Nils:"mag ik je wat vragen?" "Ja, dat mag!" "Uhm, ik vind je echt heel leuk! Wil je met me?" Ik geef geen antwoord, en ben erg verbaasd... "Ja, ik wist het wel...." Zegt Nils. "JA, IK WIL ME JE!" Zeg ik dan. "Echt waar?" "Echt waar!" Nils geeft me een zoen... "Nils, dit is echt akward om te zeggen, maar ik weet nog steeds niet hoe je moet zoenen....." Nils lacht.