Here We are Again

Chapter 1

ELLAINE

"happy anniversary my girlfriend"

yung ang mga katagang sumalubong sa akin sa mahabang oras na paghihintay ko sa restaurant na pinareserved ng lalaking ngiting ngiti ngayon sa harapan ko na tila walang kasalanan

"mag happy anniversary kang mag isa mo" dali dali akong tumayo sa aking kinauupuan upang umalis ngunit hindi pa man ako nakakaakbang ay hinawakan niya na ang braso ko

"im sorry" he said in a low voice

"im sorry ? yun na yon? hindi mo alam kung gaano ako katagal naghintay sayo dito" sagot ko sa kanya na medyo napalakas ata ang boses dahil nakaagaw na kami ng pansin ng ibang costumer kaya bago pa man kami tuluyang pagpiyestahan ng mga tingin ay walang anu ano umalis ako doon at iniwan siya.

Nakakainis ! sobrang nakakainis siya, damn him ! paano niya nagawang ma late nagagawa ko naman siyang patawarin kapag sa mga simpleng date namin siya late at kung minsan nga ay hindi na siya nakakapunta but damn its our ANNIVERSARY!

sa sobrang inis ko hindi ko namalayan na sa isang park na wala nang gaanong tao ako nakarating at sa sa isang bench malayo sa iba ko naisipang maupo

ilan saglit pa lamang ako roon ay napansin ko na ang sasakyan na huminto sa tapat ko at nasisiguro ko na siya iyon patunay na ang pagbaba niya roon at papalapit sa kinaroroonan ko, umupo siya sa tabi ko ng walang binibitawang salita

"sorry" pambabasag niya sa katahimikan na hindi ko naman tinugunan "hindi mo ba talaga ako kakausapin?" tulad ng nauna ay hindi ko rin iyon tinugunan

maya-maya ay naramdaman ko ang pagtayo niya at tumapat sa harap ko na tila ay nagpipigil "look ellaine im really really sorry for what i have done, i know kasalanan ko pero sana naman huwag mo nang gawin itong big deal at pag awayan natin" tuloy tuloy niyang sabi na siyang mas lalong nagpainit ng ulo ko kaya tumayo rin ako at tumapat sa kanya na tila naghahamon

"so sinasabi mo na ang babaw babaw ko ha" sagot sa kanya

"hindi naman sa ganon, pero"

"pero ano, ganyan ka naman lagi sa tuwing nag aaway tayo lagi mo sinasabi na ang huwag na natin gawin big deal na parang lagi mong pinapalabas na sobrang napakababaw ko" talak ko sa kanya

"sorry ok! im sorry" sagot niya at tinangkang yakapin ako pero agad akong umiwas

"bakit ?"

"ha?"

"anung dahilan at late ka na naman .?"

"Can we just forget it ?"

Pagkarinig ko palang sa sinabi niya ay agad na akong naglakad palayo sa kanya, ngunit bago pa man ako tuluyang makalayo sa kanya ay nagsalita na siya na mas ikinasakit ng loob ko

"i went to shirley"

"Damn it" kahit na alam kong siya na naman ang dahilan ay masakit pa rin na sa kanya mismo manggaling.

"ellaine look, shirley.needs me"

"but i need you too!"

"its emergency and i cant just ignore it ellaine"

"emergency? ha !! puro na lng emergency .. sabihin mo anung emergency naman ngayon ang sinabi niyang bestfriend mo,, sumakit ang tiyan,ulo,iniwan ng boyfriend,nagaway sila ng mama niya o baka naman ngayon nagkaroon sa ng malalang sakit at kailangan na kailangan niya ang presensya mo at dahil bestfriend mo siya at girlfriend mo lang ako kaya mas inuna mo sya kesa sa akin" panunumbat ko sa kanya, sa totoo lang eto ang madalas na pag awayin namin dalawa ang matinding selos ko sa girl bestfriend niya. oo alam ko ang labo ata ang babaw ko pero hindi ko lang talaga maiwasan dahil mas nauna sya sa akin na makilala si ethan at mas marami na silang pinagsamahan.

"cant you just understand it?" he answered

"siguro kung sa ibang pagkakataon baka maintindihan pa kita, but damn erick just to remind you anniversary natin baka nakakalimutan mo".

" sorry, im really sorry" ang tanging sagot niya

unti unting pumatak ang luhang kanina ko pa pinipigilan at naglakad na muli palayo sa kanya, alam kong pag sumagot pa ako ay hahaba ng hahaba at walang kapupuntahan ang usapan naming ito. pero gaya ng kanina ay bago pa man ako nakaalis ng tuluyan sa kanya ay napigilin niya ako sa pamamagitan ng pagyakap niya mula sa likuran ko.

"sorry, sorry na ha," paulit ulit niyang sinasabi habang hinahalikan ang balikat ko,kung saan ramdam na ramdan ko ang sensiridad niya at alm ko rin na suko na ako sa pagmamatigas ko. ganyan ko siya kamahal sa simpleng yakap niya lang bumibigay na ako.

iniharap niya ako sa kanya at tinignan ako sa mga mata "promise,it will never happen again, ok, " niyakap niya ako ng mahigpit " i love you, my girlfriend" nakangiti niyang bigkas

ayan na naman siya at nangangako at sa huli hindi tutuparin

"i love you too"