Art Of Temptation: Her Sweet Revenge (COMPLETED)

Chapter 8

Scarlet POV

NAGSISIMULA na akong magtraining sa loob ng isang buwan na pageensayo ay mas lalo kong ginalingan, dahil ginawa kong inspirasyon ang nais kong hustisya para sa pamilya ko. Para maibigay ko sa kanila ang hustisya na nararapat para sa Pamilya ko na pinaslang ng walang kaawa-awa.

Nasa gym ako ngayon ng pumasok ang isang lalaki. Nakilala ko ito noong una kong pasok dito. His name is Mike Agustin, isa siya sa trainor ko, he teach me how to use knives and guns, properly. Habang sa martial arts naman ay iba ang nagtuturo sa akin. Kaya di na din ito iba sa akin. Napalapit ang loob ko dito, pero alam ko, may pagtingin ito sa akin ayaw ko lang pansinin. Dahil nakafocus ako sa paghahanap ng hustisya para sa pamilya ko. Pero tanging kaibigan lang ang maibibigay ko sa kanya. Kahit na may nangyari na sa aming dalawa.

"It's seem na handa ka na," sambit nito. Walang emosyon sa mukha nito. Sanay na ako dito. Dahil ganun naman talaga ang lalaking ito. He is 4 years older than me.

"Kulang pa ang kaalaman ko, Mike. I need more training."

Talaga namang kulang pa para sa akin ang training na iyon. Pakiramdam ko ay ano mang oras ay papalpak ako.

"Okay naman na ang lahat, you can handle easily the gun and knives," sabi nito sa akin. Nakalagay ang kamay nito sa likod nito ay pinagmamasdan ako.

Tumigil ako sa pagsuntok sa punching bag. Hinarap ko siya, tapos ay pumunta sa upuan kung saan ko nilagay ang towel ko.

Hinarap ko siyang muli. "Kulang pa rin Mike. I want more!" walang ganang utas ko dito. Tinalikuran ko na ito.

Yumuko ito. "Can you stop the revenge?" tanong nito. Kumunot ang noo ko. Hinarap ko siya

"Why? I want justice for my family. They kill them without mercy and I will do the same with them!" matigas kong sambit dito. May bahid na galit sa boses ko ang ayaw ko lahat ay ang pangunahan ako.

"You can live without hatred, I can heal your wooden heart." Nabigla ako sa sinabi nito.

"What did you say?" tanong ko dito.

"I like...no I love you, Scarlet. Minahal kita sa iksi ng pagsasama natin," saad nito sa akin.

Umiling-iling ako. "No, hindi mo ako pwedeng mahalin Mike. Hindi ko kayang magmahal ngayon. I want to avenge my family. I want to give them a justice!" mahaba kong sambit dito.

"Hayaan mo na lang sila please. Sumama ka sa akin. I will make your life easier."

"Hindi. I am sorry, Mike. But I can't. Hindi ko tatalikuran ang Pamilya ko," sabi ko dito. Tinalikuran ko na ito, pumasok ako sa banyo para maligo. Napatukod ako sa may tiles ng banyo at iniyuko ang aking ulo.

Hanggang ngayon ay di ko pa rin nakakalimutan ang lahat ng nangyari sa amin. I still remember the face of that criminal. He is resemblance of the man that own my heart. Sana ay nagkamali ako, sana ay wala siyang kinalaman sa pagkamatay ng Pamilya ko. Dahil once na malaman ko, kakalimutan ko ang nararamdaman ko at papatayin ko siya.

Agad kong tinapos ang pagligo ko. Lumabas akong nakatapis ng tuwalya. Nandoon pa rin si Mike. Nagkatitigan kaming dalawa.