Loving The Wind

Kabanata 14

Kabanata 14

My eyes automatically opened when i felt that the SUV stop moving. Umayos ako ng pagkakaupo nang matanaw ang pamilyar na lugar.

The gate almost covered our modern mansion, sa palibot nito ay ang mga maliliit na halamang sinadyang itanim doon. The gate tells that it was a private property and it is, it was needed because there's a lot of threats in our life, thus, i need a vacation, it was because someone wanted me dead and my father couldn't risk it.

Ibinaba ni manong ang bintana ng SUV, natanaw namin ang mga guard na nakilala kaagad ang sasakyan. I saw one of our guard talk to someone using his walkie talkie, ang isa naman ay kausap si manong na di ko na inabalang pakinggan pa.

My eyes were fixated at our mansion. although modern, there was a touch of classic in it with it's dark brown, cream, and black colours. The dark brown big door was now opened and at sa hamba nito ay mga tao na hindi ko gaanong maaninag dahil medyo malayo pa ang aming mansion sa  kinaroroonan. The glass door from upper floor has a view of grand staircase highlighted by the chandalier, it suited the classic interior of our mansion.

Looking from here, you would immediately think that the mansion was big and that's true, nevertheless, it never occupied our big and wide ground.

After a few, the SUV finally entered, bawat nadadaanan ay may lalaking nakaitim na alerto at nakatingin sa amin na tila lawin, tinahak namin ang konkretong daan at sa gilid nito ang bermuda at ilang mga halaman.

Before our mansion is our wide garden, nakahiligan na din namin ang pagtatanim kaya madaming uri ng halaman ang makikita.

My eyes went on front to look at our mansion, only now, closely, there's a bit changes but all in all, it's still the same.

Nga lamang di ko na inabala ang sarili na tignan pa iyon dahil agad kong nakita ang ama na naghihintay sa akin. Sa kaniyang likuran ay ang ilang kasambahay, bumalik muli ang tingin ko kay dad.

He looks impatient and it was proved when he walk closer, hindi na hinintay pa na makalapit ang sasakyan.

The SUV stopped

The driver immediately went down, umikot ito para pagbuksan ako ng pintuan. Ngumiti ako habang bumababa sa sasakyan.

My father held my hand as he guide me.

"How are you, darling? I missed you" he said as we walk inside the mansion.

Akmang sasagutin ko si dad pero naputol nang lumapit sa Manang Rosa sa amin.

"Rolando, ayos na ang mga pinahahanda mo" sabi ni Manang Rosa, ang pinakamatandang kasambahay kaya naman naging mayordoma na din, we grew closer because she's very sweet at me, ganon din kay dad kahit na naririnig ko may pagka-istrikta sa trabaho. She's around fourty years old, ang buhok na katamtaman ang haba at medyo namumuti na ay nakapusod nang maayos.

"Pakainin mo na si Zia at siguradong gutom iyan sa haba ng biyahe" dagdag niya pagkatapos ay binalingan  ako ng tingin at binigyan ng banayad na ngiti, sinuklian ko iyon ng matamis na ngiti rin at binati siya.

"Salamat, manang" my father said to manang.

"Walang anuman, Mr. Presidents at isa pa ay trabaho ko po ito"

"Parte ka na din ng pamilya"

"Ikaw, hija? Kamusta ang iyong bakasyon?" nag-aalalang tanong ni Manang.

Ngumiti ako at nagmano sa kaniya. "Ayos lang po ako, sana kayo din"

Ibinalik niya ang ngiti at tumango, "Hindi ka pa din nagbabago" nagigiliw na saad niya, dumiretso na agad kami sa dinning area kasama si Manang Rosa.