Chapter 8 - Haunted by Past

11 0 0
                                    


Akay-akay ko ang mga kamay ni Lolo habang mabilis na itinatakbo siya ng mga nurse sa emergency room.

"Lo, huwag kang bibitaw, lumaban ka"

Nakatingin lang siya sa akin. He's barely breathing. Humigpit ang hawak niya sa akin.

" Hanggang rito na lang po kayo sir." Hinarang ng nurse ang kamay niya sa dibdib ko.

" No, papasok ako. He needs me there. " tinitingnan ko siya habang nakikita kong papalayo na siya sa akin.

" Sir, hindi po talaga pwede" saka niya sinara ang pinto.

"Wait!! Let me in, he needs me!!! Let me in!!" Kinalampag ko iyon. Pero wala na akong magawa. I must stay here.

Napasandal na lang ako sa may pader habang tangam tangan ang mukha ko at unti unting pumapadausdos. Humahagulgol ako ng iyak.

" Bakit ha!! Bakit siya pa!!! "

Sinigawan ko ang nasa Itaas. Sinisisi ko siya dahil sa mga nangyari.

" Wag siya. Wag siya.. wag.. " unti unting linamon ang mga salita hanggang sa pagluha na lamang ang mga namutawi mula sa akin.

Someone patted me. Unti-unti kong iniangat ang mukha ko. It was Sherry. My girlfriend.

Tumayo ako at agad ko siyang yinakap. Humagulgol ako ulit.

" Babe, why?? Why him?? " humihikbi na ako dahil sa kakaiyak.

" Babe, stop crying, the doctors are doing their best to save him. You know he is strong right. ? Stop crying please. I don't want to see you hurting. " alo niya sa akin.

" Come, let's pray for him." Ginayak niya ako sa chapel ng hospital.

Lumuhod ako at taimtim na nagdasal.

" Please, wag niyo pa po siyang kunin sa akin. He's the only one left of me. I can't find another him. I'm sorry if I yelled at you. Just please save his life lord, I don't know what will I do if he'll be gone. " this was my silent prayer habang patuloy pa rin ang pagpatak ng mga luha ko. I can feel them but I can feel the hurt inside my heart more. . Its really overwhelming to a point that its killing me.

" He's safe now. " may galak na balita sa aking ni Sherry. Nasa likod ko siya pero naramdaman kong umalis siya.

Malungkot pa rin ako.

" Nakausap ko ang doctor kanina habang taimtim kang nagdadasal, he said everything is good, he is saved Trevor."

" He is still asleep because of the medicine, peeo maya maya lang ay magigising na siya. Maiwan ko muna kayu " sumulpot sa likod ang doctor na nag-opera kay Lolo.

" Salamat po doc" wala sa loob ko na jiyakap ko ang doctor. She patted my back at hinimas himas iyon.

Matamis na ngiti ang huli kong binigay at ibinalik naman niya iyon saka lumakad palayo.

" Thank God babe. " tsaka ko siya yinakap.

Tsaka tiningnan ang taas and mouthed "Thank you Lord".

______________________

Slowly, but Surely.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon