200 წლის უკან ვმოგზაურობ დროში,საათი იკეცება და დრო გარბის,მაგრამ გული ჩერდება,როცა მას პირველად ვხედავ
"ვინ არის ის?"
"მაჰირონის მეფე თეჰიონი"
ფიკი არ მეკუთვნის მე,ვთარგმნი!
- იცი ამ ჩანჩქარის ისტორია?- მისმა რბილმა და დამამშვიდებელმა ხმამ მაიძულა ყურადღება მასზე გადამეტანა.
ნაცრისფერი თმა ოდნავ არეულია,თვალებით წყნარ ჩანჩქერს მისჩერებოდა და სავსე ტუჩები ოდნავ გაეღო.
პირველად მომეცა საშუალება, ყურადღებით დამეთვალიერებინა და უნდა ვაღიარო,რომ ყველა კაცი ამ სასახლეში საოცრად ლამაზები არიან.მათი სილამაზე ისე გაგაგიჟებს რომ ვერც მიხვდები,დაგავიწყებენ სუნთქვას შეუძლიათ შენს კანქვეშ შეძრომა მაგრამ ბოლოს,მათზე გაბრაზებაც კი არ შეიძლება,რადგან ისინი პრინცები არიან,იმ ჯადოსნურ ზღაპრებიდან რომელსაც ბავშობაში კითხულობდი.
თავი დავუქნიე და მეც ჩანჩქერს მივაშტერდი.
-მომიყევი ისტორია მასზე- ვუპასუხე ცნობისმოყვარეობით და კვლავ ჩანჩქერს გავხედე.
ჩანჩქერი ბაბუას ოთახში ვნახე. ეს არ იყო ნახატი რომელიც თეჰიონის ციხესიმაგრეშია.არა ეს განსხვავებული იყო.
ამ ნახატს ქონდა კაშკაშა ფერები და ეხებოდა ბუნებას და მის სილამაზეს.
ზუსტად მახსოვს ზეთით შესრულებული ნახატი ბაბუამ მის ოთახის კუთხეში კედელზე როგორ ჩამოკიდა.მისი ეს ერთადერთი ნახატია რომელიც მოიცავს ბუნებას და მის უთქმელ სილამაზეს.
რატომ იმოქმედა ამ ადგილმა ჩემზე?რატომ ამტკივდა შუბლი აქ შემოსვლისას?
მინდოდა გამეგო,როგორ უკავშირდება ბაბუას ნახატი თეჰიონის ციხესიმაგრეს.მაგრამ ვერ მოვახერხე.მაგრამ ერთი რამ ზუსტად ვიცი...ყოველი ნახატის უკან არის ისტორია რომლის შესახებ არავის არაფერი უთქვამს.
- ჩაე-იანგი ადგილობრივი უფლისწულის ქალიშვილი დაინიშნა დიდგვაროვან რაინდ ჯუნ-ჰოსთან,რომელიც გაგზავნეს მეზობელ ქვეყანაში საომრად,მის არყოფნაში ჩაე-იანგი ჩანჩქერს სტუმრობდა და ერთ-ერთ სტუმრობისას ავად გახდა და ჩაეძინა.გადიოდა დღეები,თვეები და პრინცესას კვლავ ეძინა.ერთ დღესაც პრინცი დაბრუნდა მაგრამ მისი სატრფო არსად ჩანდა და არც არავინ იცოდა მის შესახებ.მის გულს გაყვა და მან ჩანჩქერამდე მიიყვანა.შეცბა როცა პრინცესა წყალში მოლივლივე შეამჩნია, სწრაფად ჩაყვინთა და მის სატრფოს სხეული ნაპირზე გამოიყვანა,მაგრამ ნაპირზე გამოსვლისას ქალის გულისცემა მკრთალდებოდა.მას შემდეგ რაც ჯუნჰომ დაინახა,რომ მისი საყვარელი მკლავებში კვდებოდა,მისმა გულმა შეწყვიტა ცემა იმ მომენტში როცა პრინცესას გული გაჩერდა.ამიტომ ქვია ამ ადგილს "სიყვარულის ჩანჩქერი" მან ვერ გააკონტროლა დრო,მაგრამ მოახერხა მზის ამოსვლის შეჩერება იმ მომენტში,როდესაც მათმა გულებმა შეწყვიტეს ერთიანად ცემა და ისინი ერთნი გახდნენ- მზერა ჩანჩქერიდან არ მოუშორებია,როცა ყოველი სიტყვა ტოვებდა მის ტუჩებს.მივხვდი რის თქმასაც ცდილობდა....ვგრძნობდი კვანძის დაჭიმვას მუცელში.
- და თუ მას სჭირდებოდა დროის კონტროლი,რომ მასთან ყოფილიყო?-მორცხვად ვიკითხე და წამსვე მისი მზერა ჩემზე გადმოვიდა და ღიმილი მოეფინა მის სახეს.
- მგონი რაღაც გამოგრჩა. " სიყვარული მარადიულია"-მიპასუხა,წარბები შევჭმუხნე და თვალები გავაფართოვე როცა მისი სიტყვები გააზრება დავიწყე.
- ის რაც ადამიანები ვერ აკონტროლებენ,შეიძლება გავლენა იქონიოს სიყვარულის ძალამ-ჩავიჩურჩულე,როცა ჩანჩქერისკენ გავიხედე და სუნთქვა შევიკავე და ვიგრძენი, როგორ ამიჩქარდა გული.
- რაზე შეიძლება გავლენა იქონიოს სიყვარულის ძალამ?- ღრმა და ბოხი ხმა გაისმა ჩვენს უკან.შევბრუნდი და მის მუქ შოკოლადისფერ თვალებს შეხვდა რომელოც აუცილებლად ჩემი სიკვდილის მიზეზი იქნება.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
