დიდი ხანია ჩემო მეფეო
მივხვდი რომ ისევ შემოდგომაა
შემოდგომა მოულოდნელად მოვიდა,და უეცრად მივხვდი რომ
ჩემი ზაფხული სამუდამოდ გაქრა
ლამაზი იყო,წარსულის მსუბუქი ნიავი
მას ისეთი გაუთავებელი გვიანი ზაფხულის სუნი ასდიოდა,ის იყო რბილი და თბილი,მაგრამ ამავე დრის ძლიერი.
აფეთქებისას უამარავი მოგონება დამრჩა,მაგრამ ბოლოს ნიავმა მაინც დამტოვა მარტო ამ ცივ შემოდგომის ღამეებში.
მსუბუქმა ნიავმა მოიქროლა, თითქოს დაბრუნდა ის გვიანი ზაფხულის ღამეები,ის ღამეები რომლებიც აღარასდროს დაბრუნდებიან,სიცილის ღამეები ყურში ჩამესმის,სიზმრების სამყაროში ღრმად ჩაწოლილი ცრემლებით გაჟღენთილ ბალიშზე.
არადა,თბილი იყო,მათბობდა და მომავალ შემოდგომის ღამეებს მავიწყებდა.
ღირდა,დღეები ღირდა ღამეებად
როგორ გავატარო კიდევ ერთი სეზონი შენს გარეშე?როგორ შემიძლია გული ავივსო ყოველი მომავალი სეზონის მოგონებებით,
თუ ის უკვე სავსეა შენით?
ეს ცრემლები არ გაშრება,თუ ისევ ააფეთქებ ჩემს შიგნით ნაპერწკალს
გამათბე მაგრამ მერე სიცივეში მიმატოვე.
დავიღალე,სხეული დამეღალა
მინდა დავიძინო სეზონის ოთხივე განმავლობაში
არაფერს ვნანობ,უბრალოდ იქ აღარ ვარ
არასოდეს დამავიწყდება ჩვენი ბოლო მოგობებების ნაზი ნიავი
გპირდები ამ სითბოს ჩემში შევინარჩუნებ
ცივი თოვლის ქარიშხალშიც რომ მომიწიოს გავლა ყველაზე თბილი ვიქნები.
YOU ARE READING
ნახატი || თეჰიონი(დასრულებული)
Фэнтези200 წლის უკან ვმოგზაურობ დროში,საათი იკეცება და დრო გარბის,მაგრამ გული ჩერდება,როცა მას პირველად ვხედავ "ვინ არის ის?" "მაჰირონის მეფე თეჰიონი" ფიკი არ მეკუთვნის მე,ვთარგმნი!
