Herkesin saygı duyduğu mahalle abisinin, ayni mahalledeki genç çocuğa olan zaafı..
"Ama artık bunlar önemli değil, gerçekten değil." İnanamıyormuş gibi elini çeneme koydu ve kafamı kaldırdı."Yanımdasın, kollarımdasın, en önemlisi kalbimdesin.Bu ben...
--- Atalay salondakı abilerinin yanında oturmuş saçını kuruluyordu küçük el havlusu ile, saçlarım çok uzanmış diye düşündü. Üşendiği için berbere gitmiyordu.
Kapı sesi geldiğinde dahi saçlarını kurulamayı bırakmadı.Akil abisi onu gözünü televizyondan ayırmadan dürtüklemeye başladı.
"Kalk la hele bi." Dediğinde Akil abisi Atalay sinirle oflayıp ayağa kalktı. Evin en küçüğü olduğu için hep ayak işlerine kendisini gönderiyorlardı. Elindeki tişörtü giyinmeyi unutmuştu kapıya yaklaştığı sırada.
Kapının zili bir kez daha çaldığında iç çekip bağırdı.
"Patladın sanki amına koyayım," Kapıyı çoktan açmış bunu karşısında ona şirin şirin bakan Alpaslan abiye söyleyi vermişti."Çok pardon abi, geç." Başını başka yöne çevirdi. Utanmıştı.
Alpaslan kitlenmiş gibi onun çıplak göğsüne bakarken kendine gelip elindeki kaseyi uzattı.
"Kahve için gelmiştim." Dediğinde Atalay gözlerini onun yüzüne çevirdi parkenin üzerinde izlediği tozdan.Ama diye düşündü, zaten bizim evin tam önünde bakkal var?
"Abi evin önünde bakkal." Dedi hafif neşeli sesiyle.Alpaslan onun bu neşeli ve güleç suratını görmesiyle içinde bir şeylerin hareket etdiğini hissediyordu.
"Ben sizin evin kahvesini seviyorum." Deyipte inatla kaseyi uzattı. Atalay anlamlandıramayarak konuştu.
"Ben Berk'i arıyayım buraya getirsin." Deyip içeri geçecekken Alpaslan hızla kolundan yakaladı.
"Berk lavuğunu boşver," Deyip aklına gelen fikirle hince güldü içten."Yoksa bana iki kaşık kahveyi çok mu görüyorsun? Öyle olsun Atalay." Atalay ağzı bir karış açık kalırken arkasını dönüp gitmek isteyen Alpaslan'ın önüne geçti.
"Alpaslan ben öyle demek istemedim ki." Alpaslan abi detayını bu sefer düzeltmemesine sevindi.Şuan şuracıkta yanaklarını büzüp şu şirinliğinden öpmek istiyordu.
Alpaslan kaseyi uzattı ve sırıttı."Versene?" Atalay hızla kaseyi elinden aldı.
"Vereyim." Alpaslan kitlenmiş gibi eline temas eden eline bakıyordu.Atalay elini ensesine atarak eve koştu.
Bugün Alpaslan kahveye uğramadığı için Atalay'ı görememişti.Bu yüzden de bahane olarak bunu bulmuştu.
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
