Chiemi ve Saeri yemekhanede yemek yiyordu. Cheimi yine heycanla bir şeyler anlatıyordu. Saeri onu dinlemese de anlatmaya devam ediyordu. Saeri bu enerji topundan rahatsız olsa bile seviyordu. Chiemi bir anda sustu. Saeri düşüncelerinde kaybolmuştu. "Göz bandın güzelmiş." Üst sınıflardan Ryu. Ona eğilmiş ve kahkülünü hafif kaldırmıştı. Saeri kendini geriye çekti. "Sağol?" Çocuk elini ensesine götürdü. İnanılmaz bir özgüveni vardı. "Bugün burda yesem olur mu..." Chiemi atladı "Saeri! Onun adı Saeri." "Olur mu Saeri?" "...tapulamadık masayı." "Ahah güzel, alıp geliyorum." Saeri gider gitmez Chiemi'ye döndü "Bu kim?" Chiemi heycandan kendinden geçmişti. "RYU!" Yine fazla bağırıp ağzını kapadı "Üst sınıflarda, düşünemeyeceğin kadar popüler! Okulun en güzel kızıyla çıkıyor-du araları limoniydi en son noldu bilmiyorum~ ama onun ilgisini çektiğin için çok şanslısın! Dağ gibi dağ." Çocuk ortalama 1.80 1.85 gibiydi. Siyah dalgalı kısa saçları vardı "Voleybol kulubünde." Saeri yemeği ağzına tıka basa doldururken bi kulağıyla dinliyordu "Açılsana Chiemi." "Ha- saçmalama. Onun ilgisini çeken sensin!"
Ryu gelince sürekli Saeri'yla iletişim kurmaya çalıştı. Yılmaz bir amcıydı. "Hey Saeri, 10. Sınıflarda etkinlikler aktif olmasada kayıtlısın değil mi?" "...evet" "Harika! Bi görev dağlımı yapıldı, hazır seni tanımaya çalışıyorken bence bana yardım eden kişi sen olmalısın." "As-" "Bana yardım etmessen başka birine yardım edeceksin." Saeri ofladı "Ne yapacağız tam olarak." "Okuldan sonra alışveriş." Chiemi'nin içi titredi. "Bunu demeseydin iyiydi Ryu senpai. Onun abisinin izin vereceğini sanmıyorum, benimle de bi yerlere gelmesini engelliyor gerçekten korkunç." Ellerini yüzünün önüne getirdi "Onun abisi azrail Hanma Shuji! Havalı ama korkunç." Saeri güldü "Korkunç değil sen ödleksin." Ryu girdi araya "Ben izin alırsam verir." Saeri elini masaya vurdu "Benim abim cidden çok korkunç bir serseri. Eve üstü kanlı dönüyor." Chiemi elindeki kaşığı düşürdü "Bunu bana söylememiştin!"
"A-alo abi~" "Ne abisi yanında yine o kendini tatlı sanan velet mi var?" Kendini tatlı sanan velet Saeri'yi dürttü "Hopörlere ver hopörlere ver!" "Okul etkinliği için eve biraz geç kalabilirim." "Kaç gibi gelirsin." "Bilmiyorum kesin değil." "Napacaksınız" "Gerekenleri alacağız." "Ben de geleyim o zaman." Üçü birden panikledi. Birbirlerinin gözüne baktılar. Ryu fısıldadı "Hocalar izin vermiyor de!" "Ş-şey. Görevli hoca var başımızda, izin vermiyorlar sordum!" "Ah... tamam bağırmana gerek yoktu. Marketteyim şimdi istediğin bir şey var mı?" "Şey, çilekli kitkat alabilir misin?" "Hay-hay. Görüşürüz." "Görüşürüz." Telefonun kapanmasıyla Chiemi ve Ryu aşırı sevindi. "İnanmıyorum! Abin bi bana mı canavar gibi davranıyor!" Saeri telefonu cebine koyarken cevapladı "Hayır bana da davranıyor." "Tanrım ben de abi istiyorum." Chiemi'yi birden nöbetçi öğrenci çağırdı. Ryu Chiemi'nin kopmasını fırsat buldu. "Hadi paraları toplayalım." "Chiemi-" "Bulur o bizi."
Paraları toplamaya başladılar. Ryu herkesle güzel anlaşıyordu. Çoğu zaman kızları etrafına topladı.
