"Ow tanrım güzelim yüzüne noldu?" Saeri geri çekildi "Tanrı aşkına bir şeyin içine girmeden göremez misin onu?" Ryu başını eline yasladı. "Noldu yüzüne?" "Üstüme düşeni yapmadım mı neden hala bizimle yiyorsun?" Chiemi'nin soluk borusuna kaçtı yemek. Bi süre çırpındı "Öyle denir mi! Bakma sen ona bazen sinirli olur ve etrafındakilere yansıtır." "Sorun değil... artık yüzüne ne olduğunu söyle." Chiemi atladı "Dün eski sevgilin ve arkadaşları beni sıkıştırdı! Saeri de hepsini dövdü." Elini masaya vurup heycanla anlatıyordu "BAM BAM BAM! O sırada aldığı küçük bir sıyrık~" Ryu öksürdü "Bugün onları gördüğümde kaza falan geçirdiler sanmıştım!" Saeri saçını kulağının arkasına koydu "Git onunla barış. Daha fazla uğraşmak istemiyorum." "Ama ben seninle ilgileniyorum, kör müsün?" Saeri'nin tüyleri diken diken oldu. Aklına direkt Hanma geldi. "Ben ilgilenmiyorum. Yaptığın rahatsız edici!" "Saeri!" "SUS CHİEMİ!" Ryu duraksadı "Ah sorun değil, afedersin. Ben böyle düşündüğünü bilmiyordum." Ryu kalkmadı sessizce oturup yedi. "Yine de arkadaşım olmayı düşünmez misin?" Saeri duraksadı. O zamana kadar geçirdikleri zamanı düşündü "Ahh, peki." Ryu güldü "Harika! Hemşirenin rapor kağıtlarından bi kaç tane aşırmıştım, hadi ramen yemeye gidelim." Saeri Chiemi'yle göz göze geldi. Ona bağırdığı için kendini affettirmesi lazımdı. Chiemi çok istekli bakıyordu "Ah...gidelim."
Ramenci öyle aman aman yıldızlı bir yer değildi. Küçük bir esnaf lokantası. Oturdukları yerde kocaman bir pencere vardı. Chiemi çok eğleniyordu sürekli konuşup duruyordu. Ryu da ona karşı kibardı. Saeri bir an fena olmaz diye düşündü öyle eğlendiklerini görünce. Ryu Chiemiyle konuşurken sessizce Saeri'nin masaya düşen saçıyla oynadı. Saeri göz ucuyla baktı bir şey dese bit eniğini büyütmüş olacaktı. "Küçükken birbirimizi hayvana benzetip dururduk, beni sincaba benzetirlerdi." "Ah cidden benziyorsun sincaba Chiemi. Seni neye benzetiyorlardı Saeri?" "Biz oynamıyorduk." "Tilkiye benziyorsun." "Ah tam da ben söyleyecektim!" Saeri Ryu'ya baktı "...sen kargaya benziyorsun." Ryu güldü "Öyle mi dersin?" Saeri yemek yerken bi yandan cevap veriyordu "Saçların ve gözlerin sim siyah." Ryu Saeri'nin saçlarından biraz eline aldı o sırada dükkanın kapıdaki zili çaldı. Biri kafasını eğip içeri girdi. "Dışarı gel Ryu!" Ryu da Saeri de arkadaki sesi anında tanıdı. "...Hanma" "Geliyorum abi~"
