Öğle arası, okul koridoru. Herkes sessizleşmişti herkes Saeri'ye bakıyordu. Çünkü...
"BU KIZIN ABİSİ ABİMİ BIÇAKLADI!"
Saeri, Chimi, etrafındaki herkes şoke olmuştu. Herkesin gözleri bu uslu kızdan bir inkar beklercesine onu yerken Saeri inkar edemiyordu. Nöbetçi öğretmenler bile toplanmıştı uğultuya. Saeri onu parmağıyla gösteren kıza adım adım yaklaştı. "Kihana, ne dediğini anlamıyorum. Öfkelisin ne dediğini bilmiyorsun. Abim pek uslu bir çocuk değildir ama bunu yaptığını nerden çıkarttın." Kihana'nın ağzı açık kaldı, bir adım geri çekildi. "Ben abimden duydum." Saeri etrafına bakındı "Kihana seni üzmek istemem ama abin daha önce intihara teşebbüs ettiği hakkında bi söyleti çıkmadı mı?" Tüm uğultular kısa bir süreliğine duruldu ve sonrasında çok daha gürültülü bir uğultu yükseldi koridorda. Nöbetçi hocalar durumun büyüyeceğini kavrayınca sonunda öğrencileri dağattı ve Kihana'yı yanlarına alıp gittiler. Kihana hocaların uyarılarıyla uzaklaşırken. Saeri saçını kulağının arkasına koyup gidişini sakince izledi. Kihana gözleri dolmuş ve sinirli şekilde ona bakış attı. "İNANMIYORUM! Bİ AN ABİNİN GERÇEKTEN ÖYLE BİR ŞEY YAPABİLECEĞİNİ DÜŞÜMDÜM." Chemi çok bağırdığını farkedip ağzını kapadı. "Yani bilirsin abin çok korkutucu bakıyor ve çok güçlü duruyor." Chemi abisine serseri demeye çekiyordu. Saeri güldü "Saçmalama."
Saeri abisinin yemek yemesini izledi. Acıkmıştı. Dudağı yırtılmıştı. "Beğendin mi?" Hanma koladan içip ağzını sildi "Güzel olmuş." Saeri'ye odaklanmıyordu. "Cıkacak mısın bugün dışarı?" "Aynen gezeriz bizimkilerle." Saeri sakince konuştu "Bugün bıçakladığın çocuğun kız kardeşi..." Hanma bakışlarını birden Saeri'ye çevirdi. "Herkesin içinde beni parmakla gösterip, senin abisini bıçakladığını söyledi." Aslında çocuktan yana sıkıntı yoktu. Durumu polislik etmemişti. Bu durumları resmiyete dökmek sokakta utanç kaynağı olmayı göze alanlar içindi. Ama durumla alakası olmayan ve her boka yetişmesi gerektiğini düşünen büyüklerin (öğretmenlerin) haberi olursa bu sorundu işte. "Sen ne dedin Saeri?" Hanma cevabı duymak istemiyordu. Çünkü Saeri'nin suçu kabullenip onu elevereceğini düşünmüştü. "Olayları bi şekilde yanlış anladığını söyledim. Abisinin daha önce okulda intihara teşebbüs ettiği hakkında bir dedikodu çıkmıştı. Dilegetirince cevap veremedi." "Sonra noldu?" "Matematikçi ve fizikçi öğrencileri dağıtıp Kihana'yı sakinleştirdiler." Hanma derin bir oh çekti ve güldü. Saeri'nin başını okşadı "Helal lan yusufi. Böyle bir yanın olduğunu bilmiyordum." Hanma Saeri'nin kafasını çok sarsıyordu. Saeri'nin hoşuna gitmişti taktir edilmek "A- Hanma yeter bu kadar."
Ertesi gün okul çıkışı. Kihana'nın canı sıkkındı. Tüm gün herkes ona bakıp fısıldaşıyordu. Okuldan çıkmadan önce o yoğunluğun arasına karışmak istemedi. Tuvalete gitti ve elini yüzünü yıkadı. Kurulamak için peçeteliğe uzanırken aynadan Saeri'yi gördü. Arkasını dönüp Saeri'ye baktı. Saeri sakince peçetelikten peçete uzattı "Yüzün ıslakken mide bulandırıyorsun." "Yüzsüz! Ne sanıyorsun kendini." Saeri saçını kulağının arkasına koyup kapıyı kapadı. "Hey Kihana abini öyle görünce eminim çok korkmuşsundur. Biliyor musun? Kanının sıçradığı tişörtü. yıkarken onun için biraz ben de üzülmüştüm." Kihana sinirle bir tokat atacakken Saeri elini tuttu "Ama bıçaklandıktan sonra ağlayıp kanun arayabileceğin bir yerde değil. Anlıyor musun?" Bileğini kızın ğöğüse doğru ittirdi ve kız duvar yapıştı "O yüzden herkesin içinde bana bağırmak yerine...git kavgada muşta kullanmadan Hanma'nın karşısına çıkmaya götü yemeyen abine bağır. "Abi! Nolur! Bırak serseriliği!" Falan de." Saeri ellerini yıkayıp kapıya ilerledi. "Sosyal çevremin senin göt veren abin yüzünden bozulmasını istemem. O yüzden Kihana, sus."
---
Yanlışlıkla yayınlayıp bi kaç kişiye spoiler verdiğim o bölüm...
