"Abi mi? Abini tanıyor mu?" Ryu hesabı ödeyip dışarı çıktı. "Ben- ben bilmiyorum. Chiemi burda kal." "Ben de görmek istiyorum." Saeri kapıdan çıkarken arkasını döndü "Kan görünce ağlıyorsun burada kal!"
Saeri dışarı çıktığında Hanma Ryu'yu yakasından tutmuş ara sokaklara sürüklüyordu. Ryu gitmemek için direnmiyordu. Hatta onla gitmesi için sürüklenmesine bile gerek yoktu. Saeri arkalarından koştu. Tenha bir yere geldiklerinde Hanma Ryu'ya sağlam bir yumruk attı. Dudağı patlamıştı kanlar tüm çenesini kaplıyordu. "NE BOKUM YEDİĞİNİ SANIYON LAN! SANA BENİM OLANA DOKUNMA DEDİM!" Ryu elini ağzından indirdi elindeki kanlara bakıyordu "Ne bok yemişim tam olarak?" Hanma bir yumruk daha attı Saeri atladı. "Dur, sadece okuldan biri! Arkadaş bile değiliz! Boşuna vurma!" Hanma Ryu'yu tutup formasını yırttı sol omzundan koluna karga dövmesi vardı. "Sadece okuldan biri mi?" Saeri'nin ağzı açık kaldı. Ryu Hanma'yı ittirdi "Yeter." Gülüyordu. "Kız sana duyduğu korkudan şekilden şekile girdi! Söyle Saeri korkma, arkadaş olduğumuzu sana açıldığımı söyle!" O anda yüzüne bir yumruk daha yedi "Deli piç." O andan sonra Ryu da karşılık vermeye başladı. "TEK SENİNMİŞ GİBİ DAVRANMA. BAŞINDAN BERİ KARDEŞ İSTEYEN BENDİM!" "SENİN İSTEĞİN KİMİN SİKİNDE OROSPU ÇOCUĞU!" Hanma Ryu'yu yere yatırmış döverken Saeri omzuna hafif dokundu. Hanma'nın ona bakışları onu bile korkutmuştu. Hanma ger çekilen Saeri'yi tuttu "Söyle." "O ne demek istiyor?" Hanma derin bir of çekti. Ryu'yu hırpalamayı bıraktı. Kalktı üstünden. "...Benim ayyaşın diğer kadından çocuğu." Saeri'nin tüyleri diken diken oldu. Ryuyla göz göze geldiler "Sen napmaya çalışıyordun?" "Hadi ama Saeri! Kör müsün! Ona katlanmak zorunda değilsin." Ona yaklaşan kanlar içindeki Ryu'dan uzaklaştı "Yaklaşma, korkunçsun." "Saeri görmüyorsun. Bilmiyordum, senin kardeşimiz olduğunu bilmeden gelmiştim! Amacım rekabet değil sensin, onunla daha fazla kalırsan tükeneceksin! Her yerinde morluklar var. Onun yanında iki kelimeyi birleştiremiyorsun. Her hareketinde gözüne bakıyorsun! Söylesene bir kez olsun ona kendi isteğinle yaklaştın mı?" Hanma sinirliydi. Söylediklerinin doğru olması onu delirtiyordu. Saeri duraksadı "...Ryu, ben de biliyorum. Sana açıklama yapmayacağım bir yabancı için fazla konuştun, sadece şunu söylemek isterim ki... buna koşulsuz aşk deniyor." Ryu çenesini sildi "Seni seviyorum ama malın tekisin. Koşulsuz aşk değil bu, hastalık." Saeri Hanma'nın yanına gitti ve saçını kulağının arkasına koydu "O zaman umarım hiç iyleşmem." Ryu güldü. Toparlandı ve üstünü çırptı bu hasta kıza ne dese bir boka yaramayacaktı. Pes etti. "Ah...hiç yoktan kumarda kazanacağım." Hanma'nın yanına gitti "Ateşlesene biraz diktireyim ağzımı." "Yardırmasaydın, kendi paranı kullan." "Param yok yemeğe verdim." Hanma bir miktar parayı uzattı sonra küçük bir miktar daha çıkarttı "Ufaklığa ver."
"Söylemediğim için özür dilerim." Hanma konuşacak modda değild "...sorun değil." Hanma kendini düzeltmesi gerektiğinin farkındaydı.
