1. Kristal

Hoofdstuk 5

Het is stil op straat. Er is niemand. Ik loop naar de plek waar ik moet zijn. Langzaam zie ik hem, bij elke stap in de richting van de holle boom, lijkt het alsof er iets verandert. Alles lijkt lichter, en vrediger. Ik klop op de boom. En nog eens. Geen reactie. Ik ga voor de boom zitten, en denk na. Lang heb ik de tijd niet, want opeens zakt de grond weg. Ik val in een gat, waar het eind niet in zicht is. Als ik merk dat ik nog steeds aan het vallen ben, kijk ik eens om me heen. Rond de wand die steeds voorbij raast, zie ik steeds een ding terugkomen. Het is een foto. De ene kant is mooi en vredig, maar de andere kant het tegendeel. Ik huiver. Opeens merk ik op dat ik niet meer val. Ik kijk om me heen, en zie rare wezentjes. Het zijn elfjes......

Ik denk dat ik flauwgevallen ben, want als ik wakker word dan ben ik ergens anders. Hier is het veel lichter en rustiger. Als een elfje mijn bewustzijn heeft opgemerkt, krijg ik wat te drinken. Ik ken het niet, maar het smaakt lekker. Als ik vraag wat ik hier doe, en waarom ik hier ben, glimlacht het elfje, maar het geeft geen antwoord. Dan komt een boodschapper binnen. Ik moet naar de hoofdzaal gebracht worden omdat daar iemand met me wilt spreken. Ik weet niet wat ik daar mee moet, maar stem toe. Veel gekker dan dit kan het toch niet worden. Ik word uit mijn bed geholpen en krijg een setje kleding in mijn handen gedrukt. Ik trek het aan. Het is een jurkje. Op het jurkje staat: FaryFighter. Ik snap de tekst niet, maar stel daar geen vragen over en volg de boodschapper naar de hoofdzaal. Daar staat een troon. En op die troon zit een persoon. Als ik haar aankijk stokt de adem in mijn keel. Dit kan toch niet? Dit is.......