1. Kristal

Hoofdstuk 3

Ik sta buiten te wachten, ik zie niemand. Ik blijf nog een kwartier staan, en besluit dan om weer terug naar huis te gaan. Ik draai me on, maar dan opeens, alle lichten vallen uit en alles wordt angstaanjagend stil. Plotseling verschijnt er een luikje in de boom. Er staat op: 'alleen voor Anna'. Ik besluit om het maar te wagen, en open het luikje. Als ik het luikje opendoe, vind ik een rol perkament, een kistje, een rugzak en een oud boek. Verder ligt er ook nog een soort schatkaart. Ik besluit om alles te pakken, en naar huis te gaan. Ik pak de spullen en doe ze in de rugzak. Ik loop naar mijn huis, en zet een prullenbak naast mijn raam. Ik klim op de prullenbak en het lukt net om op de veranda voor mijn slaapkamerraam te klimmen. Ik leg alle spullen in een la naast me, maar voordat ik wil slapen, pak ik het boek. Ik sla het open, er is een voorpagina. Mijn adem stokte in mijn keel, op de pagina staat een meisje, om precies te zijn ik. Ze kijkt gelukkig. Op de achtergrond staat de boom en een soort van elven. Als ik het kistje openmaak, dan vind ik een foto van een elvenvrouw en een babyelfje. Ook zit er een ring met een blauw-groene steen in. De rugzak lijkt leeg, maar als ik mijn hand erin steek vind ik een briefje. Er staan letters op, maar de taal weet ik niet. De schatkaart is van een onbekend land. Maar wat het meest zorgwekkend is, is de perkament rol. Hij is leeg, maar als ik er naar kijk verschijnen er langzaamaan letters op het papier. Er staat: jij bent de uitverkorene, wij hebben jou nodig. Kom alsjeblieft met al deze spullen naar de plaats waar de bloemen geel worden. Huh? Waar de bloemen geel worden? Wat bedoelen ze daarmee? Ik besluit om daar later over na te denken, en leg de spullen weg in een la onder mijn bed. Ondanks al de vreemde dingen die vandaag gebeurd zijn, val ik snel in slaap.