1. Kristal

Hoofdstuk 9

Er komen kinderen op mij afgelopen, of beter elfjes. Dit is vreemd. Ik doe er altijd jaren over om mij op mijn gemak te voelen bij andere, maar het lijkt wel alsof er een onzichtbare band tussen ons is. We lijken op elkaar, en hebben allemaal iets bizars meegemaakt. De groep stelt zich voor. De oudste die Jochem heet , ken ik al. Hij is de leider van dit gebouw, omdat hij de oudste van dit gebouw is. Daarna komen de tweelingbroertjes Siem & Lasse. Dan het kleine schattige meisje Lisa. Verder is er nog een groepje jongens. Ze heten Daniel, Tim, Lucas,Sven en Lars. Daarnaast zijn er ook nog een paar meisjes. Ze lijken wat verlegen. Ze komen voorzichtig naar voren, en het lijkt wel of ze hun naam fluisteren. Ze heten Sophie, Lisa, Amy en Fleur. Jochem wijst mij een slaapplaats en dan gaat de bel. Ik kijk Jochem aan. Etenstijd zegt hij. Ik loop met de groep mee naar buiten. We gaan allemaal aan een grote tafel zitten. De eettent stroomt vol met allemaal andere jongens en meisjes. Die dan blijkbaar wel bepaald zijn. Ik schat dat er in totaal ongeveer 60 kinderen/elfjes zijn. Perseus komt aanlopen en neemt het woord. Hij zegt: wij mogen een nieuwe Fighter aan jullie voorstellen. Dit is Lynn, en hij wees naar mij. Vervolgens ging hij naar een aparte tafel die blijkbaar alleen voor begeleiders was. Er bleef een tafel leeg. Hij was wat meer goudkleurig dan bruin. Ik begreep dat dit de tafel voor het gouden element was. Een van de andere begeleiders knipte met zijn vingers, en er kwamen schalen vol lekker eten binnen zweven. We kregen allemaal een flinke portie. Het was heerlijk. Ik was net klaar toen Perseus de planning van de volgende dag ging bespreken. Ik krijg morgen een uur vliegtogie, een soort geschiedenis maar dan voor elfen. Ook krijg ik een zwaardvechters en er is morgen een MagieRoof. Als ik verward naar Jochem kijk, gebaart hij dat hij hef later wel uitlegt. Na het eten kont hij naar me toe. MagieRoof blijkt een soort van levend stratego te zijn, waarbij je je krachten moet/mag gebruiken. Lekker dan. Ik weet nog niet hoe dat moet. Ik weet niet welk element ik ben. Verdrietig loop ik wat verder weg van de kinderen die hun krachten en nieuwste truckers aan de andere showen. Wat heeft het voor zin dat ik hier ben. Ik kan nog niets. Ik ben hier niet belangrijk. Toch?