CHAPTER SEVEN
THE last two weeks before the intramural made the students busy. Dalawang beses din na kinailangan niyang lumiban sa pagtatrabaho sa azucarera dahil sa pag practice ng sayaw, pag rampa ng tama at pag-aaral kung paano niya ipapakilala ang sarili.
Chantria's support really helps a lot. Isinama nito ang kaibigan na siyang mag-aayos naman ng buhok niya at mag-mi-make up sa kanya sa araw ng competition.
"Light make ups will do. Maganda ka na naman kaya hindi na kailangan pagarbohin ang mukha mo, Charlotta," sinasabi iyon ni Yusef habang sinusuri ang mukha niya.
Yusef is the son of the Mayor of La Carlota. Parehong Grade 10 ang dalawa at magkaklase. The way Yusef talks and moves, she can tell that he's not the same with her male friends. Malambot ito gumalaw pero hindi naman katulad ng ibang ka-uri nito sa escuelahan na maiingay.
They are inside Café Caliente. The place is a popular hang outs of those rich people in La Carlota. It was the oldest coffee shop that serves the best yet expensive coffee in town. The antiqued woods, the lights and chandeliers, and the old paintings hanging on the walls, felt like like they are back in Spanish era.
Noong nakita niya kanina ang presyo ng isang tasa ng kape at ang isang maliit na slice ng cake ay kinabahan siya kaagad. Halos isang araw na sahod niya na iyon sa azucarera. Mabuti na lang at nilibre siya ni Chantria.
Kahit pa kanina pa sila roon, panay parin ang sulyap ng mga tao sa lamesa nila. At dahil ang dalawang kilala na nakakaangat sa lipunan ang kasama niya, hindi nagtatangka ang mga mapanghusgang mga mata na lapitan sila o kaya'y mag sambit ng mga salitang laban sa kanya.
Masaya siya na nagkakaroon siya ng mga kaibigan kahit paano. Pero nalulungkot din siya sa magiging opinyon ng iba sa mga taong mabuti sa kanya.
"Ano kaya ang mas bagay sa 'yo? This one or... this one?"
Chantria is holding her latest gadget. Malaki iyon kumpara sa sukat ng cellphone. May simbolo ng apple na may kagat.
The first long gown is in champaign color. It was beautiful but the chest part is a bit revealing. She couldn't wear it. It will only make her uncomfortable.
"I like this malachite halter gown. This will be perfect for you. Look..."
The next gown is really eye catching. The color was like the forest in Sitio Verde when the sun is setting. Nag aagaw ang kulay berde at dilim. Ang maliliit at kumikinang na mga bato mula leeg pababa hanggang bewang ay animo mga bituin sa langit. Tunay na nakakamangha.
"Gusto ko 'yan! Ang ganda..." Charlotta hissed, very amazed.
Nagkatinginan ang dalawa at parehong nakangiting tumango. Sumang ayon agad sa kanya.
"Okay then. Malachite gown for you. How about your sport's wear?"
Sabay-sabay silang lumingon sa pinto nang bumukas 'yon at iniluwa ang katangi tanging lalaki na dahilan nang pag-iiba ng pintig ng kanyang puso.
Grego's eyes immediately found hers. He's sporting a Oxford blue long sleeved and dark pants. Everyone there was looking at him and some greeted him.
"Hi Grego, are you gonna meet your friends here?" a pretty girl asked.
"Yes," Grego then pointed their table.
Nang sundan iyon ng babae at nakita siya, umangat ang isang kilay.
"Kaibigan mo pala 'yang taga Sitio Verde? Hindi ka ba pinagbabawalan ng mommy mo?"
Chantria murmured annoying words for the girl. Si Yusef naman ay kulang na lang umikot ang eyeballs.
BINABASA MO ANG
La Carlota 1: Reaching the Sun
قصص عامةLiving at the top of the hill where everything seems away like the blazing sun in La Carlota, Terra Charlotta Ciervo aim to have a better future. It's not only for her but also for the kids on their sitio. The hatred from other people outside her re...