Flashback
"Buyrun bugün sevgililer günü için indirimlerimiz var"
"Biz arkadaşis"
Ikimizde aynanda dedik
A bugün sevgililer günü unuttum.
Keremle birbirimize baktik
Flashback son:)
Keremle avmede yürüyorduk öyleçe. Sonra yeni açiliş yapan bir dükana rasladik. Buz peteni içindi.
" Zeynep gel bak buz paten kayalim "
"Yo yok olmaz ben ben bilmemki nasil olur"
"Ya tamam işte ne güzel oğrenirsin ben tutarim seni korkma"
"Peki"
Keremle çalişana doğru gittik.
"Meraba hoşgeldiniz"
"Hoşbulduk" dedi Kerem
"Biz iki kişilik için alalim"
"Tabi buyrun"
Kerem parayi ödedi bizde girdik ayakkablarimiz giydik.
Yerimden zor kalkiyordum. Bunlarla nasil yürünürki hay alahim
"Noldu Zeynep"
"Ya ben kalkamadim bitürlü"
"Tamam tamam gel"
Kerem küçük bir kiza bakar gibi gülümsedi. Sonrada elini uzatti. Kereme baktim sonra ellini tuttum. Beni ayağa kaldirdi. Tam adimimi ataçakken. Kaydim Kerem son anda tuttu. Elerim beline dolanmiş bir şekildeydi. Keremin eleriye benim belime dolanmişti. Donuk kaldik ikimiste öyle. Sonra ayrildik hemen.
"Eeh şey hadi gel"
Kerem beni yavaşça buzun üzerine götürdü kendiside geldi. Sonra beraber kaymaya başladik. Keremle o kadar eğleniyorduki bütün olanlari unutmuştum bir an. Bir süre kaydiktan sonra. Artik buzdan indik. Kendi ayakkablarimizi giyip avmeden çikişa gittik.
Ve arabaya bindik.
"Nasil eğlendinmi"
Kereme baktim
"Evet aslinda biliyormusun, hayatimda ilk kez bukadar eğledim. Sağol"
"Birşey deği artik sik sik geliris"
Kerem küçük bir tebessüm gösterdim. Şuandaki duruma inanamiyorum gerçekten. Heleki geçmiş bakarken. Çok garip. Beni zorla ali koyan katil bir adamala az önçe bus pateni kaydim.
Hala yoldaydik. Eve daha vardi biraz. Sonra kerem aynaya bakip durdu. Birden gerilmeye başladi. Sonra birden gaza basti.
"Kerem noluyor"
"Zeynep bak sakin ol, şuanda arkamizda birileri var"
"Neeh!"
Içime bir titreme girmişti. Arkadan ateş sesleri duyulmaya başladi.
"K-Kerem"
"Zeynep tamam korkma"
Kerem telefonunu çikardi. Açeleyle birisini ariyordu
"Alo emir arkamiza arkamizdalar. Hemen destek geitir. Ben onlari oyalamaya çalişçam. Bizim Mekana doğru geliyorum. Sende orda ol. Açele et Emir"
Kerem telefonu kapatip daha hizla sürmeye başliyor.
"Zeynep ben emiri aradim herşey yoluna giriçek. Söz."
"T-tamam"
"En sonda Keremin dediği o mekana geldik. Emir adamlarla bekliyordu. Bizi takip edenler mekana daldi.
"Zeynep ey başini hemen"
Bağirarak söyledi. Hemen başimi eğdim
Gözümün önünde çatişma çikmişti. Hepsi biryerden ateş ediyorlar. Kerem bir yandan bir bana birde saldiranlara bakiyor. Zamanla ateş sesleri azaldi. Ben artik başimi kaldirdim. Saldiarnlarin hepsi yerdeydi. Ölmüşlerdi. Kerem,, Emir ve adamlarin elinde silahla. Yine oldu yine yapti. Kerem yine çan almişti. Emirse ayni şekilde. Onu ilk gün gördüğümdeki şeyi gördüm Keremin gözlerinde. Hirs. Kerem dönüp bana bakti. Ben hemen Arabadan çiktim. Keremle emir bana doğru geldiler.
"Zeynep iyimisin" Kerem bana birden sarildi
"I iyim. Birşeyim yok"
"Zeynepçim iyisin demi. Sordu Emir endişeli
"Iyim Emir sağol"
"Emir sen buralari toparlat. Eve gidelim artik"
"Tamam abi"
Emir adamlara talimat verip, birlikte arabaya bindik. Nasil bir gündü bu. Ben böylemi yaşiçam. Her an ölüm korkusuyla. Keremin bana endişelenmsi garipti. aslinda değildi. Ben çok korktum onun için. Neyse kafami saladim. Birşey olmadi.
Eve vardik ni hayatinde. Çok yoruldum. Hemen odama çikip uyiçam. Ve şuanda hayatayim diye şükür ediçem.
