Sabah "odamda" odam değil gerçekten aman neyse siz biliyorsunus olayi. Uyandim soğuk karamsi bir gün bugün hava kara bulutlu hep. Bugün burdan gitmem lazimdi. Yoksa benim ançak tabudum çikar burdan. Nasil birşeyin içine düştüm ben böyle? Seri katilerin arasinda kim bilir mezarliklarla dolu bir Bahçesi vardir buranin. Bunu derken tüylerim diken diken oldu. Korkudan duramiyordum. Ha bu arada ben paniklerim var yani çok garip birşey fazla korkunça daraliyorum nefesim kesiliyor sanki. Onunda ayri hikayesi var. Benim geçmişim pek parlak değil aslinda. Neyde o başka birşey. Bir anda kapi çaldi. Yerimden firladim üzerimde hala dünkü elbiselerim vardi. Gelen Keremdi. Ben Çerendir diye sanmiştim.
"Ne istiyorusun?"
"Seninle konuşmaya geldim"
"N-neden?"
" Sen bizi gördün bunu birisine söylersen....
"Söz kimseye söylemem kimseye ya bak gerçekten inan bana birakin beni hemen unuturum"
"Hakkinda bir karar verdik"
Kerem ne kadar soğuk olsada yinede gözlerinde bir nebze merhamet vardi
"Artik burda kalaçaksin bu evde"
Resmen heryerim tutuldu gibi oldu. Ağzim açik kaldi resmen. Hayir olamazdi. Ölsem daha iyi. Benim annem kardeşim var. Size yeni söylüyorum benim bir küçük Kardeşim var daha 9 yaşinda birde hasta annem. Işte.
"N-ne ne hayir olamaz bunu yapazinis kalmam ben burda kalamam"
"Meçbursun başka şansin yok"
"Ben hiç birşeye meçbur değilim"
Kerem gittikçe üzerime doğru geldi bense geri geri gitmeye başladim.
"Ya bak benim Kardeşim var annem var onlarin bana ihtiyaçi var anlasana beni"
Dedim bağirarak yaşlarimda süzülmeye başladi. Kerem tam karşimda dikilmiş bana bakiyor
"ZEYNEP annele ve Kardeşine gerken ihtiyaç verileçek. Herşey yolunda endişelenme"
"Alah hepinizin belasini versin sizi gördüğüm güne lanet olsun sizin gibilerin içine düştüm hayir ben gidiyorum"
Keremi itmek istefim oda beni iki Kolumdan tuttu
"Birak beni"
"Zeynep gidemesin kalmalisin burda anlasna artik yaşadiğin o Hayati unut burdasin artik"
"Öldür beni"
"Ne"
"Kalmam burda unut ben ayni şeyleri yaşamam tekrar"
"Neyi tekrar yaşamasin"
Flashback
"Geçin şuraya"
"Abla lütfen bize birşey yapmazinlar"
"Tamam ablam yok birşey hepsi geçeçek tamam şşşt"
Flashback son
"Zeynep iyimsin Zeynep zeynep"
Kerem beni sarsamaya başladi
"Dokunma bana sakin dokunma"
Şuanda herşey geriye sarilmiş gibi"
"Zeynep ben sana birşey yapmiçam söz sanda ailenede birşey olmayaçak"
"Ha hayir olmaz burda kalipta napiyim delirdiniz siz. Katil olmadiğiniz yetmiyormuş gibi birde beni burda rehine tutuyorsunus"
"Başka seçeneğin yok gidemesin işte anla"
Son:)
Biraz votelermisinis lütfen
