Napalim seninle?

220 8 0
                                    

Beni Arabayla bilmediğim biryere getirdiler. Aşağa indim. Ve herzamanki gibi oha yuh tschüş bune ya. Ev değil Top Kapi Sarayi ya. Kapiqda bürsürü Korumalar var. Evin içine girdik. Okadar güzeldiki. Kim döşmişse baya zefkli birisi.

"Geç şöyle"
dedi Kerem

"Napiçaksinis bana şimdi"
dedim titeek bir sesle

Tabi içten içe titriyordum ama belli etmedim tabi. Koruktuğumu anlamalarini istemedim.

"soru sorma"

Aman iyi be adama bak gerzekkali.

"Ya ne demek soru sorma ya. Hem kaçiriyorsunus beni. Hem katilsinis ya resmen Adami öldürdünüs orda"
Dedim bağirarak

Kerem bana doğru geldi. Sikiça Kolumu tuttu.

"Ya birak çanim açiyor"
Dedim açi bir sesle

"Ya öylemi bu daha hiç birşey sen gerçek açi nedir bilmesin"

Kerem gittikçe sikmaya başladi Kolumu taki Emir araya girene kadar

"Kerem tamam yeter abartma. Biz napiçaz onu düşünelim şimdi"

Oh be hiç birakmiçak sandim

"Tamam öyle olsun"
Dedi Kerem donuk bir sesle

Ardindan Topuk sesleri duymaya başladim. Aşaya çok güzel bir Kiz indi Merdivenlerden. Baya güzeldi. Esmer sim siyah saçli.

"Abiçim abi"

Oha ikisinede abi dedi bunlarin üçüde karrdeş çikti. Kerem galiba en büyükleriydi. Bir ara Emirde Kereme abi demişti. Hmmm demek öyle. Neyse ya benim burda ölüm kalim meselem var ben onlarin aile meseleriyle uğraşiyorum.

"Naber çeren benim küçük Meleğim"
Kerem Çereni yanağindan öper emirde ayni şekilde.

"Iyim abi ya bu Kiz kim"

"Sen boşver onu çeren şu kivriçiğa bir Oda bul şimdilik misafirimiz olaçak"
Dedi Kerem

Ya yuh oha o nedemek

"Hoop noluyor ya benim Hayatim var yok öyle burda misafir kalaçakmişim noluyorus ya"
Pat diye söyledim

Kerem tam üzerime geleçeken emir onu durdurur

"KEREM Dur sirasi değil"

"Emir birak"

"Hayir Kerem birak Kizi, onun suçu ne?"

"Ne demek suçu ne ja Kiz bizi gördü ya resmen Adama sikarken gördü gidip birsine anlatirsa herşey boşa gider. Şuana kadar ne için uğraştiysak boşa gider "

"Kerem tamam evet biliyorum ama biz bir söz verdik kendimize ve Babamiza hiç bir zaman bir Kadinin kilina dahil zarar vermiçez unuttunmu"

"Hayir unutmadim Emir tamam neyse hadi çeren götür şu Kizi"

Ben nasil bir Ailenin içine düştüm ya. Ya ben burda duramam napip edip bir kaçmanin yolunu buluçam. Yoksa benum işim bitti.

"Hadi gel ben seni odana götüriyim. Şey adin neydi senin"
Sordu çeren yumuşaçik bir ses tonuyla.

"Z-Zeynep adim Zeynep"

"Öylemi ne güzel ismin var. Benimde Çeren duyduğun gibi"

Kiz abilerinden iyi çikti aslinda.
Bense ona küçüçük ama gerçekten minaçik bir tebessüm gösterdim.

"Hadi gel seni Odana götüriyim"

Çerenle Merdivenden yukari çikmaya baďşladik. O anda Keremle göz göze geldim. Ne güzel Gözleri vardi öyle. Yem yeşil. Amaan gerzeek Zeynep sana ne be bir Katilin Gözlerinde ançak Kan görebilrdim yeşillik değil. Çerenle Odaya gelmiştik.

"Ama burasi çok büyük"

"Beğenmedinmi"

"Yo hayir çok beğendim"
Dedim Çerene

"Bakma sen abime öyle o aslinda çok iyi Kalpli birisidir. Hani senin durumun farkli ya ondan öyle sert davraniyor"

"Tamam yani napalim olan oldu. Ben sadçe ya ben burda kalmak istemiyorum benim bir Hayatim var nasil kalirim burda"

"Tamam evet biliyorum ama şimdilik herşey tatliya bağlanana kadar"

"Çerençim kusura bakma ama öldürmenin tatliya bağlanaçak bir tarafi yok olamazda"
Çeren birden bana sert bakişlar atti. Böyle yumuşak birisinden sert birşey çika biliyor demekki

"Zeynep bilip bilmeden konuşma. Hiç birşeyi bilmiyorsun neden yapiyorlar ne için bilmiyorsun"

Çeren birşey demeden çikti Odadan

Napiçam ben

Yazardan
Akşam oldu Zeynep çoktan uyuya kaldi. Çeren kendi odasinda çekilmiş herkes kendi Odalarinda. Evin içi sesislik doldu.

Zeynepten
Akşam oldumu. Ya ben çok açiktim napiyim mutfağami insem açaba. Yataktan kalkip yavaşça Kapiya doğru gittim. Ya birisi görürse amaan napiyim açliktan geberiymi aslinda sonu zaten gebermek olaçak ama. Oha niye böyle karanlik ya. Yavaş yavaş gittim. Birden aşağa inerken biri vardi orda. Istemden çiğlik attim. Çok korknuştum one be
Işiklar açildi

"Sen napoyorsun burda"

Eyvah Kerem

"Şey be ben sadeçe"

"Ne kaçamaya çaliştin demi"

"Hayir ya ne kaçmasi"
Dedim titrek bir sesle

"Bana bak birdaha iznin olmadan biryerlerde dolaşirsan bu evde yemin ediyorum keserim seni"

"Ya ben açikmiştim sadeçe sayende aç kaldim bugün"

Kerem niye öyle şaşkin bakti şimdi ya alahala

"Haaa öylemi iyi tamam geç mutfağa kendine birşeyler yap"

"Gerçektenmi"

"Kizim git kararimi değiştirmeden. Yoksa sabaha kadar aç kalirsin ona göre"

"Tamam gittim"

Mutfağa gittim bir kez daha Kerem baktim. Oda bana bakmişti. Neysee gidip kendime birşeyler hazirliyim. Ama nihaytinde kaçmam için bir yol bulmam lazim. Bunlara sözlerini dinliyormuş gibi yapayim en iyisi. Sonra kandirip bir şekilde gitmeye çalişirim.

Son;)

Aşık KatilHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin