Kiskançlik hisleri

169 6 0
                                    

Sabah pençermden gelen işikla yüzümü buruşturdum. Kendimi yatakta dorultmaya çaliştim olmadi bir ağrlik vardi üzerimde. Ve bunu his olarak demiyorum yani basbaya ağrlik vardi üzerimde. Kendimi yana çevirdim. Aman alahim Kerem ne işi var onun burda Kerem kolunu bana sarmiş. Şuanda Keremle aramda bir nefes mesafesi vardi. Oda Gözlerini açti.

"Günaydin Zeynep" Kerem o kadar yumuşak bi sesle söylediki içm eridi resmen.

Yataktan kalktim hemen .

"Kerem napiyorsun sen burda"

"Ne demek napiyorum hatirlamiyormusun"

Dün geçeyi aaaa şimdi hatirladim. Ya uff bende salak gibi ben paniklerimden sonra sarhoşa dönüyorum resmen.

"Offf olamas"

Yüzüm adeta Kizarmaya başladi. Ellrimi yüzümle kapadim.

" yüzünü kapatsan bile şuanda elma gibi kizardiğini biliyorum"

"Ya bak ben dün panik geçirdim ama seni yatağa yanima yani çağirmam paniğin etkisi yanliş anlama sakin"

Lafi bütürlü çikaramdim of ya. Ama kerminse yüzünden düşen bin parça. Napiyim hakikat bu ben bilerek yanima istiyeçek değildim heralde. Keremin gitmesini bekledim. Kendimi duvara yasladim Kerem gitmek yerine yanima geldi. Gitikçe yaklaşiyordu. Iki elinide duvara yasladi. Yüzüm Keremin  duvara yaslanan iki elinin arasindaydi şimdi.

"Valah bana hiçte öyle gelmedi"

Kerem gözlerimin içine bakiyor o yeşil gözöleriyle

"Ha-hayir öyleydi yani...."

Kerem dahada yakina gelmişti. Aramiza nefes değil daha doğrusu tüy mesafesi vardi resmen. Nefeslerimz gittikçe hizlilaşiyordu. Kalbim delli gibi atiyordu. Yuh beni öpmeyemi çalişiyordu.

Tam sonanda Keremin telfonu çaldi. Kafasini eğdi ağzindan bir küfür savurdu.

"Evendim....tamam geliyorum"

Kerem bir kez daha bana bakti. Yüzünde hem sevinç ama bir yandanda kirilmiş kalbinin resmi vardi. Sonra odayi terk etti.

Inanmiyorum az daha öpeçekti beni. Gidip koltuğa oturdum. Elimi Kalbime götürdum neden onun yaninda Kalbim delli gibi attiyor. Nefesim hizlilaşmaya başliyor. Benim Bahçeye gitmem lazim. Hava almaya ihtiyaçaim var.

Merdivenlerden aşağa indim. Bahçeye çiktim bahçede Emir vardi.

"Zeynep naber"

"Iyim Emir sen?"

"Işte bildiğin gibi. Önçelikle şunu söyleyim bak biliyorum herşeyi çok ani oldu ama abim...."

"Tamam Emir gerçekten açiklama yapmana gerek yok. Senin suçn yokki"

"Yinede hepimisin bir payi var"

"Emir sana birşey sorçam ?"

"Sor"

"Bunlari neden yapiyorsunus?"

Emir ifadesis bir yüzle bakti.

"Daha Zamani değil Zeynep, birgün öğrenirsin ama şimdi değil"

"Iyi tamam sen birşey deme çeren birşey demsin. Abini hiç söylememe gerek yok o zaten sölyemez"

"Kizginsin biliyorum ama sabretmelisin, başka çaren yok"

"Ben çareli olan değil çaresisi olaniyim Emir, ama siz bunu anlamiyorsunus"

"Zeynep tamam gel üzülme"

Emir beni kollarinin arasina aldi bende çaresisi halimle ona sarildim. Emir bana kardeşim gibi geliyordu. Emir Kereme benzemiyordu o siçakti iyidi iyi bir Kalbi vardi. Ama Kerem otoriter kesin kararlari kendinden emin birisi.

"Emir!!!!"
Bu Keremin sesiydi. Emirle ayrildik birbirimizden.

"Abi bizde Zeyneple konuşuyorduk öyle"

"Neyse Emir sen gel seninle konuşmam lazim"

"Önemli birşeymi?"

"Evet Emir önemli Zeynepide daha fazla rahatsisi etmiyelim"

"Tamam. Zeynepçim sonra görüşürüs"

"Tamam emirçim"

Kerem adeta ateş saçan gözlerle bakiyordu bize. Noldudu şimdi böyle. Hiç birşey anlamadim. Of neyse hiç Kafama takmaya niyetim yok. Hayir kiska yok çanim benimi kiskançak yok artik. Yo hayir yani ne alaka keremin beni kiskanmasi. Neyse.

Abi Krdeş ayrildilar bahçede.

Ben yürümeye devam ettim. Aradan 20 dakkika geçmişti. Sonra Arkadan bir ses gelmeye başladi. Aldirmadim. Kuş falandir. Yürümeye devam ettim.

Sonra birden

Birden birisi arkamdan beni tuttu sikiça ağzima mendil basstirdi. Çiğlik atmaya çaliştim zar zor. Sonrasi karanlik....

Yazardan:

Keremle Emir çiğlik sesini duyarlar bahçeye koşuyorlar.

"Zeyneeeeeep zeyneeep nerdesin!!!?
Dedi Kerem endişeli korkmuş sesiyle

"Emir nerde Zeynep"

Kerem deli gibi dolaşiyor bahçede bir yandan bağriyor

"Kerem kereeem kendine gel bulças onu sakin ol. Bir ariyalim önçe"

"O yapti kesin o eminim bundan Emir Zeynepi bulmamis lazim hemen. O pislik herşey yapar. "

"Kerem eminmisin yillardir bir Haber yok ondan"

"O tammi oydu!!!!

Bölüm son:)
Bakalim Zeynepe noluçak?
Keremle Emir bulabilçeklermi Zeynepi?
Kaçiran gizemli kişi kim?
Zeynepin Keremle arasinda hisler kabarmayami başliyor?

Yeni Bölümü bekleyin okuyun ve öğrenin.

Votelerinizi esirgemeyin:))))

Aşık KatilHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin