Veronika'dan: aradan 6gün geçmişti ve hâlâ elimden gelen hiçbir şey yoktu. Her gün steve'in
Yanına gidiyordum. Steve benim yüzümden hapisteydi onu kurtarıcaktım kararlıydım. Yine stevei ziyarete gittim yine bana o masum gülüşüyle bana bakıyordu.
Veronika:steve çok özür dilerim yine seni kurtaracak bişey bulamadım..
Steve:sanırım ömrümün sonuna kadar burdayım ha?
Veronika:öyle deme seni kurtarmaya söz verdim ve sözümü tutucam söz.
Steve:sözün üstüne söz veriyorsun Veronika sende bi başka alemdesin. *gülümsedi*
Steve konuşurken ellerimi tutmuştu.
Steve:vero-
Veronika:buldum!
Steve:neyi buldun?
Veronika:senş kurtaracak olan şeyi buldum steve!
Stevin yanağından öpüp koşar adımlarla dışarı çıktım ve eve doğru yol aldım o gün yani cinayeti işlediğim gün giydiğim pantolonu aramaya başladım.
Veronika:işte burda! Sen s
Steve'in hayatını kurtaracaksın.
Pantolonun cebinden ses kayıt cihazını aldım. İyiki o gün ses kayıt cihazını yanına almışım yoksa steve 20yıl orda hapis kalacaktı..
Koşarak karakola gittim ve polislere ses kayıt cihazını verdim. Beni biraz beklettiler. Steve için mahkeme düzenlenmişti. Ve ben yine aşık olduğum adamın yanına steve'imin yanına gitmiştim. Ona bu müjdeli haberi vermek için gitmiştim bu sefer ona yine onu kurtaramadığımı değil bu sefer sözümü tuttuğumu söylemek için gitmiştim yanına.
Veronika:steve.. sana çok güzel bir haberim var!
Steve:neymiş bakalım o haber
Veronika:kurtuluyorsun steve! Yarın mahkemen var!
Steve ciddimisin dermişcesine bana baktı.
Veronika:öyle bakma Ciddiyim!
Steve:sen ciddisin?
Veronika:evett seni burda uzun yıllar hapis kalmana gözmü yumsaydım akıllım.
Steve'in yanağından bir makas aldım.
Veronika*sessizce*:hem suçu ben işleyim hem sen hapiste yat oldu canım başka?
Gülümsedi, gülümsedim.
~
Mahkeme günü gelmişti bende tabii hemen mahkemeye gittim biraz bekledikten sonra ellerinde hâlâ kelepçeler olan steve geldi. Bana burukça gülümsedi ve mahkeme salonuna girdiler ardından bende girdim.
Mahkeme salonunda ben steve robin nancy jane max Lucas will dustin vardı hepimiz steve'in kurtulması yalvarıyorduk. Her şey o ses kayıt kayıt cihazına bağlıydı. Lütfen kurtuldun lütfen lütfen.
Mahkeme başladı ve ses kaydını açtıkar.
*Veronika:baba.. annemi neden öldürdün sadece merak ediyorum.
Baba:bu konuyu açma Veronika.
Veronika:neden baba ha? Yoksa korktunmu seni bırakıp kaçıcak diye.
Baba:annen gibi senide öldürürüm Veronika konutu kapat dedim!
Veronika:bi öldürmediğin kalmıştı zaten! Ha doğru onuda yaptın.*
Mahkemede hakimler ve avukatlar konuşmaya başlamıştı. Ardından söz bana geçti.
Hakim:neden öldürdün onu?
Veronika:arkasından bıçak çıkardı zaten destede var annen gibi senidr öldürürüm dediği yerde çıkarttı bıçağı bende kendimi savunmak için yaptım..
Aslında elinde bıçak falan yoktu ben uydurmuştum.
Mahkemede biraz daha konuşuldu bu konu ardından karara geçtiler.
Hakim:cinayyet suçuyla bulunan steve harringtonun 47.maddenin 53.yasasına göre ayrıca ses kayıtlarına bakılarak serbest bırakılması uygun görülmüştür. (Bu arada burayı full salladım yorumlarda şu böyle bu böyle demeyin bilmiyorum zaten)
Hakimin sözüyle birlikte steve ile göz göze gelmiştik gözleri gülüyordu o an..
Mahkeme bitince hepimiz steve'e koşup sarıldık. Hepimiz onu çok özlemiştik özlememek mümkünmüki..?
460kelime
Selamm ben geldim dün yoktun biraz hastaydım ama şimdi burdayımmm bu arada okumakar düşüşte ben agliom😭 neyse bu bölümde zar zor yazdım gözlerim ağrıyo kıymetimi bilin seviyorum sizi vote ve yorum atmayı unutmayın lütfen görüşürüzzz
