Islak kilodum ve kırmızı jartiyerimle ağlayarak Maid Cafe'den çıktım. Ve en yakın kadim dostum Isabella Swan şıllığını aradım.
'' Dün gece bana götüne salatalık soktuğu videoyu gönderdiğinde beni seviyor sanmıştım. Ama o da diğer közcüler gibiymiş!'' diyerek omuzlarımı silkerek ağlamaya başladım.
Ama ben bir Wattpad kızı idim. Bunlar beni yıkamazdı.
Evime gidecek yolu kaslı shinobiler yüzünden karıştırarak bilmediğim bir şehire geldim. Tanrım, Van mı? Buraya nasıl gelmiştim ben.
Bir yerlerden leleleley diye sesler yükseliyordu. Korkuyordum ama ya kaslı, zengin, yakışıklı, mafya bir kaslı görürsem?
Seslerin geldiği yöne doğru ilerledim. Ve onu gördüm.
Enis Kirazoğlu bir küvetin içinde şarkı söylüyordu.
Islanmıştım.
Daha çok ağlamaya başladım.
Ben daha seksi ağlamamı bitiremeden burnuma bir koku geldi.
Köz kokusu.
Öyle bir dönmüştüm ki Mevlana görse beni kıskanır, o da ağlamaya başlardı.
Ve onu gördüm.
Aras Takishima.
Şaşkınlık içerisinde boşaldım.
