Notebook

6.Bölüm Ateşli Dudaklar💋

Bölüm şarkısı
... Fikrimin ince gülü... 🎧

Ne yapacağımı bilemez bir halde
hiç bilmediğim bir sokakta bilinçsizce koşarken bacaklarım titriyor, nefesim kesiliyor, yüreğim adeta ağzımda atıyordu. Kaçmakla iyi mi yaptım, onu bile bilmeyecek bir durumdaydım. Büyük bir ihtimalle dün gece dans ettiğim sıra içkiyi bi hayli fazla kaçırmış onunla gelmiştim. Sikeyim bunu yapmış olabilir miyim?
Lanet olsun! ikimizde çırıl çıplaktık!!
Siktir!!
Siktir!!

Ne yani? Ben şimdi onunla?!!
Beynimin içi adeta resetlenmiş gibi yine bom boş. Ne halt yemeye onunla  geldimki buraya.? Telaş kaçtığım için büyük bir ihtimalle çantamı ve defterimi orada unutmuş olmalıyım.
Peki ya jimin.. Onunla gitmeme nasıl izi verdi? Bir türlü aklım almıyor benim.

Epeyce uzaklaştığımı düşündüğümde azda olsa sakinleşmiş, öne doğru eğilerek ellerimle iki dizimi kavrayıp biraz olsun soluklana bilmiştim. Belliki takip etme etmemişti. Kurultulduğum için sevimsemde ne yapacağımı bilememek beni ürkütüyordu. Ayak parmak uçlarımdaki keskin sızı içimdeki adrenalini atmamı, azda olsa aklımı başıma getirmemi sağlamış, ayaklarımın çıplak oluşunu yeni yeni fark etmeme neden olmuştu.

Kıyafetlerimi giyerken tek düşüncem biran önce o yabancıdan kaçıp kurtulmaktı sadece. Ayakkabılarımı giyinmeye çalışırken bana doğru yürüdüğünü fark ettiğimde, istemsizce panikledim ve ayakkabılarımı giyinemeden bırakıp kaçmak zorunda kaldım.
Neyse ki çırılçıplak olduğu için peşimden gelememiş azda olsa zaman kazandırmıştı bana.

Soğuk hava tüm gücüyle ciğerlerimi sararken tekrar koşmaya başladım. Kaç dakika koştum bilmiyorum ama epeyce uzaklaşmıştım o evden.
Yağan yağmurun ıslaklığı, çıplak olan ayaklarımın verdiği soğuk his, içimi ürpertiyordu. İstemsizce dişlerimin bir birine çarpan takırtısını durduramıyordum. Bir kaç dakika öncesi yaşadığım korku ve heyacan yüzünden hiç birini hissetmemiş olsamda, soğuktan hissizleşen ayak parmaklarım canımı yakmaya başlamış yürüyecek halim kalmamıştı. Dayanamayarak olduğum yere çöküp daha fazla yürüyemedim. Ayak parmak uclarım attığım adımı hissedemicek kadar soğuktan uyumuştu çünkü.

Tanrı halime acımış olucakki bardaktan boşalırcasına yağan yağmur emin olamasamda tahmini yarım saattin sonunda yavaşlamış sonrasında tamamen durmuştu.
Tamamiyle sırılsıklam olmuş bedenimi soğuktan tir tir titreyen ellerimle bir kaç kez ovuşturup azda olsa ısınmaya çalışmıştım. Şuan sıcak bir çikolata içebilmek için herşeyimi verebilirdim.
Evimi özledim. Eğer evde olsaydım muhtemelen şuan tv izleyip atmıştırmalık yiyor olurdum. Büyük bir ihtimal jimin de söylenerek temizlik yapıyor olurdu.