YÜREĞİNE SOR [ RAFLARDA ]

6. Dedikodu

Keyifli okumalar.

Sınırımız 1000 yorum diyelim mi?

Havanın güzel olmasını fırsat bilen insanların çoğu bugün dışarı çıkmış gözüküyordu. Her ne kadar yanından geçip giden insanlara değmemeye çalışsa da ondan bir hayli uzun boylu olan adama yetişebilmek adına neredeyse koşarak yürüyordu Asiye. Kızını kollarının arasına almış, onun istediği her şeyi alıyordu bu adam. Mahcup hissediyordu. Kadir her elini cebine attığında kaçacak yer arıyordu. Parası vardı, kızına istediklerini alacak kadar da yanına almıştı ama bu adam harcamasına izin vermiyordu. Sinirleniyor, kendi kendine kızıyordu ama yine de sesini çıkaramıyordu. Kızı mutluydu çünkü, bakışları sert olan bu adam her kızına tebessümle baktığında bebeği gülümsüyor, ona sarılıyordu.

Korkuyordu da.

Ona bağlanması ister istemez geriyordu onu. Dışarıdan bakıldığı zaman bu görüntü nasıl gözüküyordu bilmiyordu, bildiği onun fark edemediği görüntüyü Fadime Hanım fark ettiğinde olacaklarıydı. Hayır, adama kızımdan uzak dur diyemezdi. Ona kötülüğü dokunmuyor aksine fazlasıyla yardımcı oluyordu. Emindi ki bütün kadınlara yardımcı oluyordu, karakteri ve mizacı ne kadar sinirli, öfkeli gözükse de aslında iyi bir insan olduğunu göstermekten de çekinmiyordu. Özellikle çocuklara karşı.

Sıkıntıyla iç çekip taş bebeklerin olduğu tezgâha doğru ilerledi. Kızı küçük parmağını tezgâhın üstünde olan bebeklerin üzerinde gezdiriyordu.

"Sadece bir tane alacağız Emine."

Aynı anda bakışlarını ona çeviren ikiliye döndü. "Bir tane bebek yeterli. Beğendiğini göster alayım sana kızım." Tekrar bebeklere dönen Emine iki bebek arasında kararsızdı. Biri sarı saçlı biri de siyah saçlıydı. Elbiseleri de farklıydı.

"İkisini beğendiysen ikisini alalım."

Çocuksu neşeyle ellerini birbirine çarptı. "Olmaz kızım," diyen annesinin sesiyle yanlış bir şey yaptığını düşünüp utandı. Kadir onun bu halini görmeyi istemediğinden Asiye'ye dönüp, "Müdahale etme istersen," derken olabildiğince kısık sesle konuşmuştu. "Utandırırsan bir daha bir şey istemez demiştim."

"Sabahtan beri bir sürü oyuncak, kıyafet aldınız Kadir Bey. Bu durum pek hoş karşılanmaz bilmez misiniz?"

Kalın kaşları çatıldı genç adamın. Mavi gözlerinin koyulu artarken başını dik tutup adamın gözlerine bakmaktan çekinmedi Asiye.

"Bir şeyleri yaparken ileriyi düşünmeniz gerekiyor. İnsanların size nasıl baktıklarının farkında değil misiniz? Kucağınızda küçük bir kız var ve siz ona istediği her şeyi alıyorsunuz. Ben normalde insanlar ne der diye düşünmem ama şu an ister istemez acaba ne derler diye düşünüyorum."

"Düşünme!"

Adamın sesini yükseltmesiyle bir anda irkildi. Gerilen Kadir, "Düşünmemeye devam et," dedi. "Sen farklısın, onlar gibi olma. Emine'yi sevdim ve ona hediye alıyorum insanları ne ilgilendirir bu durum? Millet hep konuşur, ne konuştuklarını kafana takarsan bu hayattan zevk alamazsın. Ölüp bir an önce gitmek istersin. Şimdi bize yardımcı ol Emine'nin beğendiği bebeği alalım."