LAST SUNSET

CHAPTER 7

CHAPTER 7

The moon is shining brightly, ang buwan ang tanda na may magandang tanawin sa gitna ng madilim na gabi. Ito ang simbolo para hindi sumuko kahit nasa madilim kang bahagi ng iyong buhay ngayon.

I was busy serving the customers when I spotted Rajiv smiling brightly at me. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa kanya. Everything happened so fast 1 month na siyang nanliligaw sa akin at ang saya saya ko, sa loob ng isang buwan na iyon naramdaman kong naging masaya ako ng totoo. We made silly things together kung saan naging masaya ako. Hindi ko parin maisip na totoo ang lahat ng ito, it seems like I'm just dreaming.

"Are you done mahal?" I still can't get over his endearment for me. It still make my cheeks red and set my tummy with fireworks and butterflies. It's an awesome feeling.

"I'm almost done, ihahatid mo ba ako sa bahay?" Even since he courted me palagi na n'ya akong hinahatid sa bahay ngunit nasa labas lang siya, ni hindi ko hinayaang makapasok sa gate. I don't want them to see him. He sat on an empty chair and smiled at me, pinagpatuloy ko ang ginagawa ko and after my shift hinila n'ya ako.

I trust him fully kaya sumama ako sa kanya ng walang pag aalinlangan. I don't know where he is taking me hanggang sa pumasok kami sa isang kagubatan. Kumapit ako sa mga braso n'ya dahil sa takot. The funny thing is I really want to die but after I knew this man, everything changed. He made me believe that life is worth living for. Naglakad kami at narating namin ang isang napaka gandang bato. It looks like a small park or an abandoned one. May napaka laging bato sa gitna but it is a flat one. Sa gilid din may dalawang duyan katulad ng mga nakikita natin sa parke ngunit napapalibutan na ito ng halaman. Kitang kita rin dito ang napaka gandang buwan. Bilog na bilog ito at tila kumikinang.

"What is this place? It's majestic!" I can't help but to admire such beauty. He held my hand and stared at my eyes.

"This place is my favorite place. This is our place. When my mother was in her self but money can really change a person. After my dad married her at nabibili na n'ya ang kanyang luho she became someone." I can see his sadness kaya niyakap ko siya.

"How about you? What is your story?" Hindi ako makasagot. I want to answer him but was he worth it? I am afraid of telling someone my secret and they will use it against me.

Bumitaw ako sa yakap ko sa kanya at lumayo. Hindi ko kayang sabihin sa kanya ang buhay ko. Hindi, hindi pa sa ngayon. Akala ko magagalit siya pero naramdaman ko ang mga yakap n'ya sa likod ko.

"Don't worry hindi muna kita kukulitin sa ngayon." I feel so safe in his arms, dahan dahan akong lumingon sa kanya and our eyes met. Hanggang sa unti unting bumaba ang kanyang mukha sa mukha ko and our lips met. I cannot describe the feeling I am experiencing right now, I feel ecstatic at parang puputok na sa saya ang puso ko.

The scary thing about love is when the butterflies we feel inside our stomach turns into trauma.

*****************************
Hit it dudes
-MissteriousGuile