CHAPTER 8
"Halika nga rito! Nakikipag landian ka na!? Ang bata bata mo pa puta ka na!" I felt a stung on my cheeks dahil sa sampal na inabot ko sa kamay ng tatay ko, hindi ko alam kung saan n'ya nakuha ang balitang iyan.
"Daddy hindi po ako nakikipag landian." I cried my heart out infront of him while my step mother is raging mad. Hindi ko siya matingnan sa mga mata. I am afraid of her.
"Aba sumasagot ka pa ah!" Natakot ako nang hinubad n'ya ang belt n'ya at hinampas ako ng todo. Atras ako nang atras habang hampas naman siya nang hampas sa akin. Ang sakit ng kanyang ginagawa. Iyak lang ako nang iyak habang sinasangga ang kamay ko.
"Tama na po, hindi po ako nakikipag landian maawa po kayo!" Ngunit tila wala siyang narinig sa akin, patuloy n'ya parin akong hinahampas na parang hindi n'ya ako ka ano ano.
"Honey come on, itigil mo na 'yan." Doon lang siya tumingil habang humahagulgol lang ako sa sakit. Hindi ko alam kung dapat ba akong magpasalamat sa step mother ko sa ginawa n'yang pagpigil sa ama ko o matakot sa gagawin n'ya naman sa akin ngayon. Alam kong may kapalit ang ginawa n'ya.
Inihatid n'ya sa kwarto nila ang demonyo kong ama at binalikan ako. Halos hindi na ako makatayo pero tinulungan n'ya ako.
"Sinabi ko naman kasi sayo na wag kang magpapasaway sa ama mo. Tingnan mo tuloy." Hindi ako kumibo, nanatiling tikom ang bibig ko.
"Come here, dadalhin kita sa kwarto mo at gamutin ko 'yang mga sugat mo." Wala na akong lakas para tumanggi, hinayaan kong dalhin n'ya ako sa kwarto ko. Alam kong may balak na naman siyang pagsamantalahan ako ngunit hinayaan ko na lamang siya dahil wala na akong lakas para pigilan siya.
Her hands roamed around my body and she hungrily kissed my neck, kanina pa tumutulo ang mga luha ko at wala itong tigil. I wonder if my mom is still alive, mararanasan ko kaya ito?
"Hay naku ano ba parang wala lang sayo ah! Sige matulog ka na riyan! Walang kwenta!" She stormed out my room.
With all the happenings in my life right now parang gusto ko nalang sumuko. I want to take my own life but I know my mom wouldn't like that. Hihintayin ko nalang na siya na ang kukuha sa akin.
It's really interesting how people often tell me that life continues on, but to me it's the saddest part.
******************************
Hit it dudes
-MissteriousGuile
YOU ARE READING
LAST SUNSET
Teen FictionWhat is more difficult, living or existing? What is more painful, meeting the wrong person at the right time or meeting the right person at the wrong time?
