CHAPTER 18

9 1 0
                                    

CHAPTER 18

I just lost him, why is the world seems so empty? Is it because he gave my life ray of sunshine kaya noong nawala siya parang nawala ako?

Days later, bumabalik na naman ako sa dati. I don't care about everyone. The bullying started again. Hinahayaan ko nalang sila.

"Stop it! I said stop it!" Hindi ko nalang pinansin ang pagsisigaw ni Ryuki. Hinawi ko nalang ang mga itlog na nasa damit ko at nagpatuloy sa paglalakad.

Ryuki's been there. Siya palagi ang nandiyan kapag sinasaktan ako pero wala na akong pakialam. My life is so messed up.

"Hey, come on I have an extra shirt sa locker ko. Tara, sumunod ka." Without any hesitation sumunod ako sa kanya. Wala rin naman akong dalang extra t-shirt.

"Why are you doing this Ryuki?" I suddenly blurted out. Napatingin siya sa akin.

"I know what happened. I am sorry, hintayin mo lang kakausapin ko si Ra---" Pinatigil ko siya.

"No need Ryu, I'm fine don't be sorry and thank you rito. Ibabalik ko 'to after kong malabhan, thank you." Mabilisan kong saad at umalis na.

I don't want their pity. I put myself into this situation kaya ako lang din ang sisisihin.

I realized, kaya pala kahit siya lang ang nawala sa'kin parang nawala na rin lahat is it because I made him my world sa panandaliang panahon kasi akala ko iba siya. Parehas lang pala.

************************
Hit it dudes
-MissteriousGuile

LAST SUNSET Where stories live. Discover now