Monoma Neito x Reader - My Hero Academia

8

.
.
.
"Ben bir Tanrı'yım!"

Hemen elini ağzına götürdün. Aptal Haru! Öyle demek istememiştin ama yine heyecanlanmana sebep olmuştu!

"Tanrı mı?"

"Aslında bir Yarı Tanrı ancak- aah üzgünüm bir anda söylememeliydim, beni deli sanıyor olmalısın."

"Daha bir az önce bana güvenebileceğini söyledim Suzuki."

"Lütfen bana Suzuki deme. Haru'yu kullanıyorum."

"Aileni sevmiyorsun değil mi?"

"Ne?"

"Soyadını kullanmıyorsan başka ne sebebi olabilir ki?"

Ağaca yaslandı ve kafasını omzuna koydu.

"Hadi anlat, ben seni dinlerim."

Düşünüyordun da... Şu ana kadar kimseye aileni anlatamamıştın. Omzuna yasladığı kafasına sende kafanı yasladın.

"Ailem çok zengin insanlardı. Şan şöhret sağlık... Her şeyleri vardı. 'Varis' adı altında tüm sorumluluklarını üstüne yıkabilecekleri bir erkek çocuğu istiyorlardı.

Onun yerine ben doğdum... Erkek olmadığımı bilmelerine rağmen bana Haru adını verdiler. Bir varisin yapması gereken görevlerin katbekat fazlasını üstüme yığdılar.

Her gün düzgün bir varis olmak için çalışmama, azar yememe ve bir çok şeye katlanmama rağmen... Erkek olması dışında hiçbir şeye sahip olmayan kardeşimi, geçen ay resmî varisleri yaptılar.

Aslında o günün gekeceğini biliyordum, asla varis olamayacağımın da farkındaydım ancak yine de yıllarca kendimi kandırarak bir sürü şeye göz yumdum."

"Peki şuan ailen nerde?"

"Ne benim onlara, ne de onların bana ulaşamayacağı çok uzak bir yerdeler..."

"Ah üzgünüm öyle demek istememiştim!"

"Monoma... Ailem ölmedi sadece uzaktalar."

"Ah üzgünüm!"

Monoma bırak özür dilemeyi lütfen bile demeyi bilmezdi... Bu dünyadaki varlığın birden fazla kişiyi etkilemeye başlamış gibi görünüyor...

"Sende pek iyi bir çocukluk geçirmedin değil mi? Özgünlüğün yüzünden yani..."

"Eğer başka birisi olsaydı sırf bu yüzden özgünlüğünden nefret edebilirdi ancak... Benim varlığımda kimsenin kendini benden daha özel hissedememesini seviyorum."

Işte bu senin tanıdığın Monoma.
.
.
.
Biraz daha öyle durup sohbet etmiştiniz. 'Yarı Tanrı' olduğunu söylemiştin ancak o konuda yorum yapmamıştı. Tam onu soracaktın ki Aizawa'nın size yaklaştığını gördün.

"Ah Monoma benim artık gitmem gerek Aizawa-sensei geldi."

Bir anda ayağa kalkıp bana elini uzattı. Sen ona bakakalmışken konuştu,

"Sadece centilmenlik yapıyorum..."

"Ah, evet teşekkürler Monoma."

Ayağa kalktığında elini hemen bırakmayıp sana gülümsemişti,

"Haru."

Duyduğun sesle soluba döndün. Aizawa tutuştuğunuz ellerinize sinirli sinirli bakıyordu. Hemen elini çekip üstündeki tozu silkeledin.