Desperate Gamble

Chapter V

SAFFYRE

PARANG gusto kong dagukan itong si Casspian kahit pa kumakain siya. Ako nga hindi na makakain sa mga pinagsasasabi niya, dapat ganoon din siya para fair!

"Dati ka bang may nobya, iho? Sinira ba ng anak ko ang relasyon ninyo?"

Bigla akong napalingon kay Nanay at napahawak ako sa dibdib ko, saka ko siya tinapunan nang hindi makapaniwalang tingin.

"Wow, Nay! Ang taas-taas naman ng tingin mo po sa akin. Ang ganda-ganda po ng banat mo. Ba't hindi n'yo na lang po kaya itinanong kung kabet ako?" sabat ko at sinamaan pa ako ng tingin ni Nanay.

Ikaw pa galet!?

"No, Ma'am. I was just engage for a very valid reason, but my former fiancé already called-off our engagement. I am no longer committed to anyone," sagot niya kay Nanay at tumango-tango naman si Nanay.

Oo, naiintindihan naman siya ni Nanay kasi nakatapos si Nanay ng sekondarya, kaso ang isang ito naman, kung makapag-straight english, akala mo ipinanganak sa Harvard Hospital. Nyemas!

"Oh, ngayon? Casspian, lumubay-lubay ka sa mga eme mo sa buhay, please. Ang gusto ko lang naman ay sustentuhan mo ang anak ko—"

"Natin."

Ito na naman siya sa pakilig-kilig niya! Jusko naman! Oo na! Anak mo na! Anak na natin! Kakainis! Pereng tenge 'te.

"N–natin nga. Hayun, basta sustentuhan mo lang kami, hindi mo na kailangan magpakita sa amin. Promise hindi rin talaga kita guguluhin—"

"But I have plans of messing up with you. Paaano 'yon?"

SIRA ULO! KINIKILIG AKO KAHIT NA ALAM KONG KABUGOKAN IYONG BANAT NIYA!

"CASSPIAN!" pa-emeng bawal ko sa kaniya pero ang totoo ay gusto kong pigilan ang sarili ko sa pamumula. Alam ko naman na magiging obvious ang kilig ko dahil mabilis makita sa katisayan ko iyong kilig. Kainis, punyeta!

"Hay nako, huwag na kayong magtalo. Parang ang tagal-tagal n'yo nang magkakilala kung makapag-angilan kayo," suway ni Nanay sa amin, saka na sila tumayo ni Garnette dahil tapos na pala silang kumain.

Tumayo na rin ako pero si Casspian ay ngingiti-ngiting itinuloy ang pagkain niya.

"Ngiti-ngiti mo riyan?" pagsusungit ko sa kaniya. Hindi ko alam pero nakaramdam ako bigla ng iritasyon sa pagngiti niya ngayon, samantalang kahapon ay kulang na lang ay malaglag ang panty ko sa sobrang kilig.

"Enough staring at me, Saff. Paglabas ng anak natin, siguradong kamukha ko 'yan," aniya sa akin at para akong napipi nang muli na siyang bumaling sa pagkain. Ang angas at lambing kasi ng pagkakasabi niya sa mga katagang iyon. Jusko!

Naghugas na lamang ako ng mga pinagkainan at hinayaan siya. Oo, sinadya ko talagang pagligpitan siya para hindi na siya makapag-asawa. Para kwits sila ni Kalinn, lintik siya.

Nang matapos ako ay tumuloy na ako sa kuwarto para makapaligo na at makapagbihis. Bahala si Casspian kung ano'ng gagawin niya sa buhay niya habang inaasikaso ko ang sarili ko. Desisyonability naman siya kaya bahala na siya. At isa pa, baka kung ano na namang tumakbo sa lintik na baliko kong utak kapag bumanat na naman siya. Imbes na pinipigilan ko ang sarili ko, baka ako na ang gumapamg sa kaniya—char lang, anak! Baka imbes na isa ka lang, maging kambal ka pa. Hehehe.

     

KAPWA kami sakay ng sasakyan niya ngayon. Sabi ko naman at talagang desisyonability siya dahil siya na rin daw ang naghanap ng ob-gyne para sa akin.

Kaninang nag-aasikaso ako ng sarili ko, nakita ko lang siya na kausap si Garnette. Hindi ko alam ano'ng pinag-usapan nila at talagang sobrang kalmado at palagay ni Garnette sa kaniya na hindi naman normal na ginagawa ng kapatid ko.