Neighbor, Yeonbin

-14

"Yeonjun arkadaşın geldi!" "Tamam geliyorum."

Son bir kez aynadan kendimi inceledim.
Altıma bol bir pantolon, üstüme ise kısa bir gömlek giymiştim. Olabildiğince güzel gözükmek istiyordum ona.

Hadi ama Yeonjun, bu kadar takılma. Eminim o da aynı görünüyordur.

Odamdan çıkıp beklettiğim kişinin yanına gittim. Kapının yanına gelmemle birlikte onu baştan sonra incelemiştim.

Altında yırtık dar bir pantolon, üstünde ise bol bir siyah tişört vardı. Her haliyle mükemmel görünüyordu. Ben öleyim artık.

"Gidelim mi?" dedi bana gülümseyerek. Kafamı salladım ve evden çıktım.
Sanırım onu incelemem biraz uzun sürmüştü değil mi?

Bahsettiğine göre konser alanı çok uzakta değildi. Bu nedenle yürüyerek gidiyorduk.

O sırada aramızdaki sessizlik anlatılamazdı. Galiba ikimiz de sohbeti başlatmak konusunda iyi değildik. Aslında böyle değildim. Her an her şeyi anlatabilirdim. Ama onun yanında heyecanlanıyordum işte.

"Bugün çok güzel olmuşsun." dedi gülümseyerek.
Sakin ol kalbim. Dur. Hayır. Dur dur dur.

"Teşekkür ederim, sen de öyle. Çok yakışıklı görünüyorsun."

Yeonjun ben senin belanı sus ya sus sus. Onu demeyecektim işte. Sadece kıyafetini övsene salak.
Yeonjun kendine gel. Bu sen değilsin. Hayır. Ya düşüncelerim susmuyor mu? Ben böyle devam edersem ölürüm. Yeonjun sakin ol. Yanlış bir şey demedin. Gerçeği söyledin. Sakin ol. Nefes al. Nefes ver.

Benim bu halime kıkırdamıştı. Kim bilir dışarıdan nasıl görünüyorum?

"Ya hadi ama, gülecek bir şey yok." dedim ve mırıldandım. "Gerçekleri söylemiştim."

"Pekalaa, öyle olsun."

Kolunu omzuma attı. "Dün Yuna yüzünden rahatsız olmadın değil mi? O bazen şey olabiliyor. Rahatsız edici. Dün yeterince saçmaladı."

Omuz silktim. Bu rahatsızlık değildi tam olarak. Sadece, bilmiyorum. Kafam karışık. Ama şuan bunları düşünemem.

"Ah, hayır sorun değildi." dedim gülümseyerek.

Ortamı ne kadar germezsem o kadar iyi olacaktı.

"Rahatladım.." dedi o da gülümseyerek.

Etraftaki kalabalığı görmemizle geldiğimizi anlamıştık. Biraz daha yürüyüp sahnenin olduğu yere girdik. Çok kalabalıktı.
İnsanların arasından ilerleyerek öne yaklaşmıştık.
Konser başlamak üzereydi.

Soobin kulağıma eğilip "Gerçekten çok kalabalık, değil mi" dedi. Kafamı salladım.

Şuan kalabalık olmasının hiçbir önemi yoktu, yanında Soobin vardı çünkü.

---

Konser başlamıştı. Soobin bile konsere bakarken ben ona bakıyordum. O mükemmel.

Soobin'in ona baktığımı farketmesiyle bakışlarımı ondan kaçırdım. Kim ister ki birinin onu dik dik izlemesini?

Soobin'in bana bakmasını umursamadan sahneyi izliyordum. Şarkılara eşlik etmeye başlamıştım.

"Sen de mi dinliyordun bu grubu?" dedi Soobin kulağıma. "Evet, çok seviyorum." dedim ben de ona. Ama daha çok sevdiğim bir şey vardı işte.  Soobin bana gülümsemişti uzun bir süre.

Onu öpmek istiyorum. Ona baktıkça gözlerim dudaklarına kayıyordu. Bunu farketmemesini umuyorum. Elimde değil bana öyle bakarken.
Hyuka'nın dediği aklımdaydı. Eğer pişman olacaksam, yapmamalıyım.

Hiçbir şey bilmiyorum. Ama delilerce onu öpmeyi istiyorum. Gözlerim güzel dudaklarında kilitlenmiş gibiydi.

Bir süre öyle kalmamla onun anladığını düşünmüştüm ki Soobin'in elini saçımın arkasına götürüp dudaklarını benimkilerle birleştirene kadar.

Soobin ve tek haneli not alanlar derneği

Jeongin
*Video
*Video

Taehyun
Al yunacim
Canimin ici
Konser videosu
Seversin sen

Yuna
HQUAUHQGAHQHAGQYA
ONDEKILER
YEONZJUN
VW
BZIIM XOCUK
DEGJL
MI
AHAHWGAG
ONH
MU
OPUTO BY AHAHWGGA
(gönderildi 18.23)

---
Basak da dershaneye gidiyo cok hirsli calisiyo