Carrying the Child of that Heartless CEO (series #1)

06

-Lucas-
      "Aalis ka na?" Malambing na tanong sakin ni Charlotte. Naka-upo siya sa sofa habang kumakain ng sandwich na ginawa niya kanina lang.

     Tumango lang ako.
Nasa condo unit ko, kami ngayon. Dito ko naisipang matulog kagabi dahil ayaw kong makita ang pagmumukha ni Vivien.

    Malaki parin talaga ang galit ko sa kanya dahil sa ginawa niya sakin. At hindi ko alam kung kailan ito huhupa.

      Kulang pang kabayaran ang pagpapahirap ko sa kanya ngayon kumpara sa mga kasalanan niya sakin.

     If she only love me purely, walang halong kasinungalingan. Hindi sana ako aabot sa puntong ganito. She made me do this to her. Galit ako sa kanya, kay Jake at sa sarili ko. If only I didn't trust her. I wouldn't have felt this kind of situation now. It's also my fault. I should blame myself for this.

     Kinuha ko ang susi ng kotse ko sa drawer sa may TV saka binuksan ang pinto ng unit para lumabas na.

     "Dito ka ba matutulog mamaya?" Aniya nang makitang paalis na ako.

     Nagkibit-balikat lang ako. I'm not sure. Kapag kasama ko siya nakakaramdam ako ng kakaiba. Kakaiba in terms of lust. I never liked Charlotte. Ngunit nang sabihin niya sakin ang sikreto ni Vivien I started to trust her.

     Ngunit tiwala lang ang kaya kong ibigay sa kanya. Kapag pagmamahal na ang usapan, hindi ko kayang ibigay iyon sa kanya. She's not my type.

     "I don't know, titingnan ko." I coldly said.

     Tumayo siya at nilapitan ako. Ramdam ko pa ang pagsimangot niya nang marinig iyon mula sa labi ko.

     "I love you!" Saka ako nito hinalikan sa labi.

     Mapait akong ngumiti at tinalikuran na siya. Hindi ko na siya sinagot pa at ramdam ko namang nalungkot siya dahil sa inasal ko.

     Mahal niya ako. Ako, mahal ko ba siya?

     Charlotte is a sweet woman. She's so honest with me. Nang dahil sa kanya, nalaman ko ang lahat-lahat tungkol sa plano ni Vivien. Thanks to her at hindi na ako magpapakatanga pang muli!

     I never planned on using Charlotte to forget Vivien. Siya mismo ang lumapit sakin para ialay ang sarili niya sakin without forcing her.

     Sino ako para tumanggi? Advantage ko na iyon para parusahan si Vivien. And I'm happy with it.

     I decided na umuwi muna para malaman ang bawat kilos ni Vivien. Baka nagpapakasaya na yun sa kaginhawaan niyang natamo. What a gold digger! Ginamit niya pa talagang paraan ang pagbubuntis para lang maki-asam sa yaman namin. She'll pay for it!

      Nagmamaneho na ako sa kotse ko nang mapansing tumunog ang cellphone ko. Si Travis tumatawag.

     Agad ko iyong dinampot at sinagot bago ibaling atensyon sa pagda-drive.

     "Oh?"

     "MTD?" Aniya sa kabilang linya.

     Napa-iling ako nang tanungin niya iyon. Nagyayaya na naman silang mag-inom.

     "Pass! Busy ako!" Masungit kong utas.

     I'm very busy. Busy ruining Vivien's life.

     "Oops..we don't accept pass!"

     "I'm serious. Wala ako sa mood mag-inom!" Matabang kong wika.

     Narinig ko ang pagtawa nang mga kasama niya sa kabilang linya.