THE SSG PRESIDENT IS MY SECRET HUSBAND

part 18

📍 CHAPTER 18 📍

Nagising na lang ako ng may humalik sa aking noo kaya bumungad ang napakagandang mukha ni mom.

"M-mom". Ani ko.

"Thank you and you're awake baby ". Nakangiting ani ni mom.

Nakita ko si Dad, tito, tita at ate yva kasama nya si ian at sila pia't lyka nandito din sila.

Pero wala rito ang taong nanakit sa akin.

"How are you? ". Ani ni ate yva.

"I'm alright".

"Bespren. Why didn't you tell us you had asthma ". Agad akong nag-iwas ng tingin dahil umiyak sa harapan ko si lyka.

"Pasensya na Ayaw ko kaseng kahawaan nyo ko dahil sa may hika ako".

"You said no one will keep a secret ". Pia.

"I'm sorry guys, I'm sorry". Naramdaman ko nalang na niyakap nila ako pareho kaya ginantihan ko naman sila ng yakap.

"Pangako mo sa amin na, wala ka ng itatago sa amin okay". Lyke.

"Promise". Nakangiting ani ko.

Ilang minuto ay bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang mukha ni yuhan.

"Yuhan". Ani ng lahat.

Alam kong nagtataka ngayon si lyka kong bakit nandito ang SSG PRESIDENT.

"How are you? You alright?". Ani nya sa akin pero hindi ko siya sinagot.

"Yuhan. Let's talk later ". Ani naman ni tito sa kanyang anak.

Lumabas silang lahat kaya kame nalang ni yuhan ang nandito sa loob.

Andito nga pala ako sa Hospital.

"Anong ginagawa mo dito?". Saad ko.

"Nalaman ko kaseng nawalan ka ng malay".

"Okay na ako, pwede ka ng bumalik sa SU. Kailangan ka nila doon at kailangan ka rin ni ella".

"Pero mas kailangan mo ko".

"Hindi kita kailangan yuhan, kaya ko na ang sarili ko. I'm okay, kaya pwede ka ng umalia. Nanjan lang naman sila mom, okay na ako". Pilit akong ngumiti sa kanya pero sa kaloob looban gusto ko na siya sampalin dahil sa kanya kaya nandito ako.

"Sorry".

"Sorry for what?".

"Alam kong kasalanan ko'to kaya nandito ka". Hindi na ako nagsalita dahil alam kong magpapaliwanag siya sa akin.

"Alam kong nasaktan ka sa nakita mo sa amin ni Ella. I'm sorry, hindi ko naisip ang pakiramdam mo".

"Tama ka, Dahil hindi mo alam na kaharap mo ang ASAWA mo habang naghahalikan kayo MISMO sa harapan ko". Hindi ko na napigilan ibuhos ang luha ko.

"A-akala ko yuhan, totoo ang mga pinaparamdam mo sa akin. Y-yun pala hindi, ginawa mo akong tanga". Ani ko sabay duro sa kanya.

"I hate you!". Muli kong ani at napayuko dahil hindi ko na nakayanan ang sakit.

Naramdaman ko nalang na niyakap nya ako.

"Go away, I can take care of myself ".

"No, I'm stay here".

"Pwede ba yuhan, tumigil kana. Mas lalo mo lang ako sinasaktan e".

"Forgive me. I promise I'll take care of you ".

"Wag mo na akong isipin. Dahil nasisira ko ang moment nyo ni ella". Agad itong kumawala sa yakap nya sakin.

"Anika, ikaw ang asawa ko".

"A-asawa sino ako? Haha. Nagpapatawa kaba yuhan. Para sakin hindi ko naramdaman ang pagiging asawa mo sa akin. Sa bagay ako nga pala ang pumilit e. Ako Yung dahilan kaya hindi mo napakasalan ang taong mahal mo".

"Sorry ah, ng dahil sakin kaya nasira ang buhay mo, Do not worry. When I'm tired. Promise, I'll let you go too". Nakangiting ani ko.

Nakita kong may luhang nasa pisnge nya. Teka umiiyak siya.

Agad nya akong niyakap at sinubsub ang kanyang mukha sa aking leeg at maigpit nya akong niyakap sa bewang.

"Please, don't leave me. I can not afford to lose you. I love you, my lord knows how you changed my heart. Promise, I'll fix it. I will separate ella for you. mahal kita, mahal na mahal kita. Kaya please wag mo kong iwan".

Tulala pa din ako sa mga sinabi nya, mahal nya ako?

Hihiwalayan nya si ella para sa akin?.

"Ikaw ang nagpabago sa buhay ko anika, ikaw ang dahilan. Pangako, ipaparamdam ko sayo ang isang tunay na Asawa. Aalaagan kita at iingatan kung yun lang ang paraan para hindi ka mawala sakin. I love you Anika Dawnson". He kissed me on the lips. kiss with love.