SİLİNMİŞ HATIRALAR

0.1

Başladığınız tarihi buraya bırakın ve okumanın tadını çıkarın✨

------------------

" Pişman mısın? "

Gözlerimin en ücra köşesinde arıyorlardı beni, duygularımdan bahsetmemi istiyorlardı. Şu zamana kadar ne hissettiğimi sormuyorlardı. Suçluluk duygusunun beni çoktan ele geçirdiğini düşünüyor olmalılardı.

Suçlu muydum, suçlu kime denirdi ; suçlular kendini pişman mı hissederlerdi?

" Olabilirim. "

Sözlerimden sonra masadaki kağıtları alarak kendisine doğru sallamaya başlamıştı. Ben de arkama yaslanmış ve artık daha hızlı olmalarını beklemiştim. Oturmaktan ayaklarım ağrımaya başlamıştı.

" Suçlu olduğunu biliyorsun değil mi? " diyerek bıkkınca konuşmuştu.

" Suçlu muyum? Kim söyledi peki? " diyerek sorusunu es geçerek kendi sorularımı sormuştum.

" Biz öyle karar verdik. " diyerek kolundaki saate bakmıştı.

" Pişman mıyım? " diyerek yaslandığım yerde duruşumu düzeltmiş ve ellerimi masanın üzerine koymuştum.

" Bunu size sormak lazım! " diyerek o da sandalyesini çekip oturmuştu. Konuyu değiştirmeye çalıştığımı anlamıştı.

" Buna da karar verirsiniz diye düşündüm. " demiş ve ellerimi birbirine bağlayarak sözlerime devam etmiştim.

" Ne hissedeyim Ethem Bey? Neyi uygun görürsünüz? " demiş ve kafamı çevirmeye başlamıştım. Onu dinlemeye niyetim yoktu, tek yaptığı konuşmak ve benim hakkımda kararlar vermekti. Bir şey söylemeyince kafamı tekrar ona çevirmiş ve bir şeyler söylemesini beklemiştim.

" Görüşme bitmiştir! " diyerek oturduğu yerden kalkmış ve arkasını dönerek gitmişti. Hep böyle oluyordu; o konuşuyor, o söylüyor ve bir dahaki gelişinde verdiği kararları bana söylüyordu.

" Cemil abi, bu pezevenk geldiğinde Gazel öldü, yok der misin? " diyerek konuşmanın başından beri kapıda bekleyen Cemil abiye hep yaptığım gibi şikayetlerde bulunmuştum.

" Kesin talimat var Gazel. O da bunları yapmak zorunda. " diyerek eliyle kapıyı göstermişti. Buradan gitme vaktinin geldiğini söylüyordu.

Ben buradan gidecektim ama tek bir farkla ; her seferinde benim hakkımda verilen bambaşka kararlarla. Beni ben olarak geçirmiyorlardı kağıtlarda. Ethem Bey yazıyor ve benim üstümden o laflar geçiriliyordu.

Ethem Bey' in sözlerinden ibaret olmuştu yaşantım. Onun sözleri her şeyimi değiştiriyordu.