Efteling Night Challenge ft. Bankzitters

~6~

Foto is het huisje waar iedereen verblijft

22-07-2022

~Raoul~
Joris komt onze kant op gelopen. Mijn hartslag zit al in mijn keel van de spanning. Wie zullen onze tegenstanders zijn? Gaat het wel goed komen? Is het niet te anders dan wat mensen van ons gewend zijn? Gaan ze...... Mijn gedachten worden onderbroken door de stem van onze productieleider. "Ze zijn gearriveerd. Zijn jullie er klaar voor?" "Jep, laat maar komen! Let's go Boys!" roept Rob enthousiast. Er staan twee camera's opgesteld. Eentje die op ons gericht staat en eentje die op de deelnemers gericht staat. Milo heeft ook nog een camera in zijn handen. Anders zijn het alleen maar stilstaande shots. Dat vonden we saai.

Ze komen in een rij naar ons toe gelopen. Hoe dichtbij ze komen, hoe meer mijn hart tekeer gaat. Ik moet zo het woord doen. Als ik maar niet over mijn woorden ga struikelen.

~Suus~
Joris komt weer op ons af lopen. "Jullie krijgen allemaal een zender om, zodat we jullie goed kunnen horen. Op mijn teken mogen jullie zo naar de Bankzitters gaan lopen en op een twee meter afstand blijven staan. Onthoud dat het een strijd is dus dat wil ik wel een beetje voelen. Verder zijn jullie vrij om te doen en te zeggen wat jullie willen. Raoul gaat jullie zo toespreken. Als hij vraagt of alles duidelijk is zeg je ja. Vragen komen daarna wel. Alles duidelijk?" We knikken allemaal. Met onze zenders om en de camera's die lopen, geeft Joris ons een seintje. We lopen als een soort strijders op een rij in de richting van de Bankzitters. Als we tegenover ze staan begint Raoul inderdaad te praten.

"Zo zo zo. Dus dit zijn onze tegenstanders voor de aankomende nachten." zegt hij zelfverzekerd. Althans dat probeert hij. "Zeker weten en we gaan het jullie heel moeilijk maken! Dat kan ik jullie verzekeren." zegt Evy stoer. Zo ken ik haar ook. Vroeger als iemand met haar de strijd aanging, was ze stoer en zelfverzekerd. "Aha, een meid met praatjes. Hou jij maar even je mond en luister naar wat ik je vertel. Vannacht barst de strijd los. Boven ik jullie huisje ligt een tablet. Daarop worden de spellen van vannacht uitgelegd door een van ons. Ook liggen er drie enveloppen met voordelen erin. Kies er een uit. Die kan je bij een spel inzetten. Kies je ervoor om dat niet te doen dan krijgen jullie vijf minuten extra bij het finale spel. Geloof me, die ga je nodig hebben! Win je een spel dan krijg je ook vijf bonusminuten voor de finale. Verlies je dan zijn er ook nog leuke straffen. Is dat begrepen?" Raoul gaat ons allemaal langs met zijn ogen. We knikken en roepen tegelijkertijd, "Ja!" "Succes en moge de beste winnen." "Wij dus!" Hoor ik Jack roepen. "Had je gedacht!" Roept Milo naar hem.

~Evy~
Nadat wordt aangegeven dat de camera's uit zijn, komen de jongens op ons af gelopen. Robbie loopt meteen door naar mij. "Hey!" zegt hij vrolijk en geeft me een knuffel. Ik sta een beetje verstijfd van deze onverwachte aanraking, maar sla uiteindelijk toch mijn armen om hem heen. "Hey, ik ben Evy. Leuk je te ontmoeten." Mijn hart gaat tekeer in mijn keel en ik bedenk me ineens dat ik aan het knuffelen ben met mijn favoriete Bankzitter. Mijn ademhaling versneld en ik voel hoe Rob mij loslaat. "Gaat het wel?" hoor ik hem nog vragen, maar dan wordt alles zwart voor mijn ogen.

~Matthy~
Ik maak me net los uit een knuffel met een meid die zich voorstelde als Suus als ik in mijn ooghoek de andere meid uit het groepje in elkaar zie zakken. We rennen beide op haar af "Evy! Evy! Word wakker!" roept een blonde jongen naar haar terwijl hij naast haar hurkt en haar voorzichtig door elkaar schud. Ze opent na een tijdje haar ogen en kijkt ons versuft aan. "Wat is er gebeurd?" vraagt ze. "Ja, het ene moment gaf je me een knuffel en niet veel daarna viel je flauw." zegt Rob. Ik zie haar gezicht rood worden. "Kom, ik help je omhoog." zeg ik en ik steek mijn hand uit. Ze pakt hem stevig vast en ik hijs haar omhoog. Ik voel dat ze nog wat wankel is dus ik sla een arm om haar middel heen. Ze kijkt me met grote ogen aan. "Ik wil niet dat je valt." zeg ik met een knipoog. "Dankje. Ik ben Evy trouwens. Mag ik je een knuffel geven?" vraagt ze verlegen. "Als je me beloofd niet weer flauw te vallen." zeg ik droogjes en trek haar naar me toe. Pas toen ik haar losliet zag ik iedereen ons aanstaren. "Kunnen jullie het zien?" vraag ik en ze kijken allemaal weg, behalve de blonde jongen. Die blijft me strak aankijken. Die blik vertelt me dat ik haar beter los kan laten dus dat doe ik.

Iedereen heeft zich intussen voorgesteld. Milo geeft de camera die hij zojuist heeft gebruikt aan Suus. "Met deze camera kunnen jullie leuke stukjes filmen als het bijvoorbeeld gaat over de voorbereidingen en ook als jullie de video op de tablet gaan kijken. Niet de tablet filmen, alleen jullie reactie. Doe voorzichtig met de camera, want hij is van mij." Ik begin te lachen. "Gast, het zijn geen kinderen hè." zeg ik en Milo slaat me op mijn arm.

Niet veel later lopen de jongens en ik weer terug naar ons huisje. Dat is naast het huisje van onze tegenstanders. Het is inmiddels al na 1 uur en ik begin trek te krijgen. "Ik vind het wel een leuk clubje." zegt Rob als we de woonkamer in lopen. "Ben ik het helemaal mee eens. En ook leuk dat het een mix is van meiden en jongens." zegt Koen. Ik plof op de bank en pak mijn telefoon. Ik zit een beetje op Instagram te scrolen, maar mijn oogleden voelen nogal zwaar. Voordat ik het weet valt mijn telefoon uit mijn handen en leg ik mijn hoofd op het eerste de beste kussen wat ik kan vinden. Dan vallen mijn ogen dicht.

Toen ik mijn ogen weer opendeed stond er een bord met twee bolletjes knakworstjes voor mijn neus. "Beetje moe Matt?" vraagt Raoul, maar ik negeer hem. Ik pak het bord en neem een hap van het broodje. Wat is dit toch genieten. Wakker worden met eten.

Het is inmiddels twee uur geweest en ik besluit om nog een rondje te gaan wandelen. "Ik ga wandelen. Wie gaat er mee?" Niemand reageert. "Ik ga wel gezellig alleen." Ik loop naar de slaapkamer en haal mijn AirPods uit mijn tas. Dan doe ik mijn schoenen aan en loop ik naar buiten. De geur van alle bomen is zo verfrissend. Het is heerlijk koel onder het bladerdek van de bomen. Ik pak mijn oortjes, doe die in en zet mijn playlist aan. Even mijn hoofd leegmaken.