Efteling Night Challenge ft. Bankzitters

~12~

(Foto van de posities bij zeeslag. Foto is een screenshot uit een video van Legends of Gaming Efteling Game Night.)

~Evy~
Mijn hart bonkt in mijn keel. Ik probeer mijn adem onder controle te krijgen. Het flesje water die ik heb gekregen, maak ik open. Ik neem een paar slokken en kom weer een beetje bij. Ik drink de rest nog op en gooi het flesje weg. Ik pak mijn lasergun. Rennend zoek ik naar mijn volgende doelwit. Ik ben amper een minuut onderweg als ik Milo mijn naam hoor roepen. Ik draai me naar hem om. Hij kijkt me met een uitdagende blik aan. Dan raken we in een staredown. "Alles goed Milo?" Zeg ik. Milo knikt langzaam. Raoul sluipt mijn kant op, maar ik zie hem gelukkig op tijd. Ik richt mijn pistool op hem. De cameraman van de jongens filmt onze staredown. Dat wordt leuk. "Zo Raoul, jij komt je er ook even mee bemoeien. Wat schattig. Jij wilt natuurlijk je vriend verdedigen." Ik kijk Raoul recht in zijn ogen aan en volg hem met mijn lasergun. Achter Raoul sluipt Suus steeds dichterbij. De cameraman ziet haar en draait naar haar toe. "Ja, ik kom inderdaad Milo verdedigen. Heb je daar een probleem mee?" vraagt hij met een arrogante blik. Ik kijk Suus aan en ze knikt richting Raoul. Dan knikt ze naar mij en wijst naar Milo. Dat vind ik een heel slim plan van haar. "Hallo, leef je nog?" Raoul zwaait met zijn hand om mijn aandacht te trekken. Ik geef Suus een knikje, richt op Milo en schiet. Raoul wil mij afschieten, maar word net op tijd geraakt door Suus. "Surprise motherf*cker!" Roept ze stoer. "Nee, verdomme." Raoul vloekt en kijkt Milo boos aan. "Bro, moet je mij niet boos aan gaan kijken. Dat jij oud en traag bent, kan ik niks aan doen." Zegt Milo beledigd. Suus komt naar me toe gelopen en geeft me een high five. "Wat zijn wij toch een goed team samen!" Zeg ik enthousiast.

Dan hoor ik een fluitje. Dat was het dan. Het spel is afgelopen. Wauw, wat was dit gaaf. We lopen allemaal terug naar de fontein voor de uitslag.

"Zo, jullie hebben hard gestreden." Hoor ik een onbekende stem zeggen. Dan komt O.J. Punctuel uit het winkeltje gelopen. Het is ongeheurd wat hier gebeurd. Wat is dit leuk! Ik vind hem echt een geweldig karakter. Hij heeft soms zulke leuke uitspraken.

In zijn handen heeft hij een paar gouden enveloppen. "De uitslag is binnen. De jury heeft alles goed bijgehouden en in deze enveloppe zit het antwoord. Wie heeft de meeste punten. Welk team wint het spel." Langzaam haalt hij het papiertje uit de enveloppe. "Het winnende team van het eerste spel is... Team Strangers!" Dat zijn wij! Ik begin te juichen en voordat ik het weet zit ik midden in een groepsknuffel. "Maar dat is natuurlijk nog niet alles." Zegt O.J. "Team Bankzitters. Jullie hebben jullie best gedaan, maar helaas niet gewonnen. Als team hebben jullie 38 punten gehaald. De persoon met de meeste hits is Rob." "Lekker Robbie." Zegt Matthy en hij geeft hem een klopje op zijn schouder. "Rob, jij hebt 11 punten voor jouw team binnen geharkt. Daarom krijg je een power up voor het finale spel. Die zit in deze enveloppe en mag je pas open maken als je hem wilt gebruiken. Team Strangers is jullie te slim af geweest. Zij hebben 45 punten weten te halen." Mijn ogen worden groot. 45 punten?! Dat is echt veel. Maar wie van ons zal dan de beste zijn? En wat is de power up van Robbie? "Jullie sterspeler deze avond was Suus." O.J. begint te klappen. Suus haar mond valt open van verbazing, "Ik?!" Roept ze verbaasd uit. Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. "Lekker gedaan meid!" "Ook jij verdient een power up. Deze mogen jullie inzetten tijdens de finale."

"Er is nog een spel wat vanavond gespeeld moet worden. Volgen jullie mij, alstublieft." Huh, nog een spel? Ik dacht dat we klaar waren en weer naar bed konden gaan. Ben kapot. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het inmiddels half 3 is. Nog even en dan komt de zon alweer op.

~Koen~
Ja jezus moeten we nog langer wakker blijven. Ik ben compleet gesloopt na dat lasergamen. Dat ze dit hebben verzonnen vind ik echt niet kunnen. Iedereen weet dat ik rennen haat. "Jo Koen, hoe is het maat?" Raoul komt naast me lopen. Ik zucht en kijk hem met een vermoeide blik aan. "Jaa precies. Dat dacht ik al wel weer. Sporten is niet jouw ding. Milo is ook aan het gutsen man, niet normaal gewoon. Hij lijkt wel op die gouden bal in die fontein, die is ook nat en kaal." Raoul lacht om zijn eigen grap. Iets wat hij wel vaker doet. Ik zucht, "Ik hoop echt dat we niet nog meer moeten rennen hoor. Ik heb daar echt geen zin in. Wat denk jij dat we gaan doen?" Ik kijk hem aan en zie dat hij diep in gedachten is. Dan zegt hij blij, "Ik hoop iets met een achtbaan ofzo. Dat lijkt me wel leuk. We lopen wel in de richting van de achtbanen, dus dat is gunstig." Voor ons is een groot gebouw, een soort kasteel. Hij is mooi verlicht en het ziet er best sprookjesachtig uit zo. "Het is nog een klein stukje lopen mensen! We gaan namelijk naar De Vliegende Hollander. Als we daar zijn zal ik het spel uitleggen."

Na een wandeling van nog eens 10 minuten, komen we eindelijk aan bij De Vliegende Hollander. We gaan voor de ingang staan en dan begint O.J. het volgende spel uit te leggen. "Zo, jullie gaan een potje zeeslag doen. Hier binnen in de haven liggen twee boten klaar. Jullie zullen per team in de boot moeten gaan zitten. Dit mag willekeurig. Tussen de boten zit een schot, zodat jullie elkaar niet kunnen zien. Om beurten mogen jullie natte sponzen over dit schot gooien. Raak je iemand, dan ligt diegene uit het spel en moet de boot uit. Het eerste team die iedereen uitschakelt wint. Is dit duidelijk?" Iedereen stemt in en we gaan naar binnen. "Rob, hoe gaan we dit doen?" Vraag ik, "Dit is wel heel lastig, want ik heb geen idee hoe die boten eruit zien." "Ik denk dat we het beste zo onlogisch mogelijk moeten gaan zitten. Juist hoe ze het niet zouden verwachten." Fluistert hij, want Jack loopt achter ons. "Misschien allemaal naast elkaar. Helemaal voorin en helemaal achterin. Misschien is dat een idee?" Dat klinkt op zich wel als een goed plan. Weet alleen niet hoe we dat straks het beste uit kunnen leggen aan de rest zonder dat het andere team ons hoort.

We komen aan bij de haven. Wij nemen de linker kant en we gaan samen naar de boot. Ik wenk dat iedereen bij me moet komen. In een kring met onze hoofden bij elkaar bespreken we het plan van Rob. "Okay jongens, Rob kwam met dit geniale idee." Fluister ik en Rob verteld de jongens wat voor plan hij had. "Dat is kaulo slim." Zegt Milo, maar we manen hem tot stilte. "Niet te hard jonge mongool. Straks horen ze ons." fluistert Rob. We nemen onze positie in, Milo, Matthy en ik gaan achterin zitten en Raoul en Rob voorin uit elkaar. O.J. staat boven om in de gaten te houden of er iemand geraakt word. Hoop dat we deze gaan winnen. Dan gaat het spel van start. Milo mag de eerste spons gooien. Milo richt en gooit naar de overkant. We kijken allemaal naar boven. Duim omlaag, helaas dit schot was mis. Dan mag Jack. Ik kijk aandachtig naar het schot. Je weet natuurlijk niet waar hij heen gaat mikken. Dan bedenk ik me dat ik moet gaan kijken naar waar de spons vandaan komt. Zo kan je een beetje peilen waar de persoon die gooit ongeveer zit. Ik let heel goed op en zie een spons aan komen vliegen. Hij beland gelukkig in de rij voor ons. Hij leek een beetje bij het midden vandaan te komen dus Jack zal ongeveer in het midden zitten. Okay, goed onthouden Koen.