Efteling Night Challenge ft. Bankzitters

~8~

22-07-2022

~Robbie~
Het is inmiddels vijf uur en we staan op het punt om te gaan eten bij het restaurant in het hotel. "Is het wel zo'n slim idee om in het restaurant te gaan zitten. Er zullen misschien wel veel mensen zijn die ons herkennen." zegt Raoul. Ik denk dat Raoul wel gelijk heeft. En ik wil wel normaal kunnen eten. En daarna lekker slapen, voor dat we weer vroeg op moeten. "Je hebt gelijkt Raoul." zeg ik. "Dan bel ik wel even naar de receptie of ze iets naar ons toe kunnen brengen." Milo pakt zijn telefoon en wilt de receptie bellen. Nog voordat hij dat kan doen hou ik hem tegen en zeg, "Moeten we aan de anderen vragen of ze ook iets willen. We zouden best met z'n allen kunnen eten." "Gast, het zijn onze concurrenten hè." zegt Koen en hij rolt met zijn ogen. "Ja om 1 uur vannacht. Nu nog niet." "Daar heeft Rob wel een punt." Matthy komt naast me staan als teken dat hij aan mijn kant staat. "Nou prima. Nodig ze maar uit, maar verwacht niet van mij dat ik aardig ga doen." moppert hij. "Toppie." Ik sta op en loop naar buiten.

Ik ga naar de deur van het huisje naast ons en klop erop. Suus doet de deur open. "Hey Suus, mag ik even binnen komen?" vraag ik en ze knikt verlegen. "Hey iedereen. Wij zouden bij het restaurant gaan eten zo, maar we hebben besloten dat we daar toch iets te bekend voor zijn." Iedereen begint te lachen. "Nu willen we wat gaan bestellen en we vroegen ons af of jullie bij ons in het huisje komen eten." Ze wisselen allemaal blikken met elkaar en uiteindelijk zegt Billy, "Ja gezellig, maar dan gaan we na het eten wel weer terug. Ik ben echt kapot van vandaag en wil graag nog even slapen." " Helemaal toppie! Kom dan gaan we."

Ik klop weer bij ons huisje aan en Raoul doet open. "Hey hallo! Gezellig, kom binnen. Behalve jij Rob." Hij gaat voor me staan en ik probeer hem weg te beuken, maar hij veel te sterk. "Wacht ik help je." Hoor ik Jack zeggen. Jack is best lang en ook zeker gespierd, maar implants van dat hij zijn spieren gebruikt, begint hij te kietelen. Raoul begint te lachen. "Hey, kappen! Hou nou op! Klaar nu!" lacht hij. Als hij eventjes niet oplet glip ik zo langs hem. Dat is het voordeel van klein zijn. "Nou, zal ik maar eens de receptie bellen en vragen of ze eten kunnen bezorgen?" vraagt Milo en iedereen stemt in. Milo loopt naar de slaapkamer om te bellen.

"Hoe is het? Zijn jullie al een beetje zenuwachtig." vraagt Matthy. "Nee zeker niet, wij hebben namelijk een heel goed plan bedacht. Wij gaan jullie zeker inmaken vannacht!" Evy kijkt Matt met een sluwe blik aan. Ze zitten naast elkaar op de bank. "Ooh is dat zo jongedame." Evy knikt, "Wij zijn een top team." Ik zie in mijn ooghoek dat Raoul aan het filmen is. De rivaliteit tussen Evy en Matt is best wel schattig ofzo. Ik kijk naar Suus. Haar stijle caramel-blonde haar zit bijna perfect. Het schitterde zo erg in het licht en ik vraag me af of het zacht zou zijn. Wacht wat dacht ik nou weer! Dat slaat nergens op. Die meid is zeker al bezet en al zou ze dat niet zijn, dan wilde zeker niet met een smurf als ik. Ik probeer al mijn gedachten uit mijn hoofd te krijgen en gelukkig op dat moment komt Milo weer terug lopen.

"Oké, ik heb dus zojuist gebeld." "Dat hadden jullie niet verwacht." Evy kijkt Milo met een grijns aan en iedereen begint te lachen. "Haha, ja heel leuk weer. Nou, ik heb goed nieuws. We kunnen eten. Slechte nieuws. Het is alleen maar frietjes met een snackje. Ik heb dus gewoon maar wat dingen besteld, want voor tien man onthouden wat ze willen, is voor mijn hersencel te zwaar. Het zou met een half uurtje hier moeten zijn." "Top Milo. Dankjewel. Nou, ik ga nog even buiten in de zon zitten." Matthy staat op en loopt naar de deur. "Ik kom ook." Evy staat op en loopt achter hem aan. Volgens mij is er wat gaande tussen die twee. Ik ben wel blij dat ik Matt weer zie lachen na die kut streek van haar.

~Bas~
En daar gaat ze weer. Achter Matthy aan. Ik snap er niks van. In het park vandaag leek het echt of er een vonk was tussen ons en sinds dat gedoe met die Bankzitters heb nog amper een woord met haar gewisseld. Ik sta op van de bank en loop naar het raam toe. Daar staan ze hoor. Een beetje te lachen en te doen. De zoen in de Droomvlucht en de foto sleutelhanger komen weer terug in mijn herinneringen. Zoiets heb ik nog nooit gedaan. En dan nu word ik afgedankt. Dan zie ik Matthy naar boven kijken. Hij kijkt me recht in mijn ogen aan en zegt iets tegen Evy. Zij draait haar hoofd ook richting mij. Ik blijf strak naar haar kijken waarna ze haar schouders ophaalt en de trap op komt. Eenmaal binnen loopt ze naar me toe. "Hey Bas. Is er iets?" De onschuld is duidelijk in haar stem te merken. Ik pak haar arm en leid haar mee naar een slaapkamer. Ik doe de deur achter ons dicht.

"Wat is er aan de hand?" Vraagt ze nog een keer. "Waarom ben jij continu met Matthy?" vraag ik zo rustig mogelijk. "Wow, waar komt deze vraag ineens vandaan?" Ze kijkt me met een verbaasde blik aan. "Het moment dat je achter ons stond in de rij, kon ik eigenlijk al niet stoppen met kijken. Ik werd door Jack naar voren geduwd en begon te praten. Het moment dat ik naar je durfde te kijken en ik je ogen zag dacht ik wauw. Ik voelde meteen een warm gevoel in mijn buik. Ik denk dat het de vlinders zijn die daar al jaren in hun cocon zitten en er vandaag uit kwamen. In de Droomvlucht voelde ik me zo fijn met jou in mijn armen en die kus." Ik stop even met praten, mijn ogen vullen zich met tranen. Hoe kan ik al zo verliefd zijn op iemand die ik nog maar zo kort ken. Ik voel haar arm op mijn rug en ze kijkt me aan met haar mooie ogen. "Nu met Matthy lijkt het wel of je het allemaal vergeten bent." Ze schudt hevig haar hoofd. "Nee, ik ben het zeker niet vergeten gekkie. Je moet je bedenken dat ik al jaren lang fan ben van deze jongens. Dat ik met ze kan praten is voor mij gewoon heel bijzonder." Ze stopt even. Het lijkt wel of ik twijfel bij haar zie. Dan gaat ze verder. "Matthy heeft mij iets in vertrouwen verteld. Iets wat recent is gebeurd en waar hij het moeilijk mee heeft. Ik vind het gewoon fijn om een luisterend oor aan iemand te bieden die dat nodig heeft. Ik ben een gevoels mens en kan aanvoelen als er iets met iemand is. Daarom dat ik net met hem meeging." Ik knik langzaam mijn hoofd. Ik weet nou niet of mij dit gerust stelt of juist het tegenovergestelde. Laat ik het voor nu maar naast me neerleggen. We hebben nog een lange nacht voor de boeg en we moeten nog samenwerken. "Fijn dat je me dit hebt verteld." zeg ik en ik sta op. Evy volt mijn voorbeeld. Voordat ik de deur open kan doen, plant ze nog een kusje op mijn wang.