Efteling Night Challenge ft. Bankzitters

~7~

Foto is de plattegrond van het Sprookjesbos. Het omlijnde deel is het speelveld.

22-07-2022

~Jack~
Na alles te hebben uitgepakt zeg ik, "Zullen we de camera pakken en de video op de tablet kijken?" "Ja dat is een goed plan. Dan kunnen we misschien nog een soort tactiek verzinnen en misschien nog even rondlopen in de Efteling om alles te bespreken." zegt Evy enthousiast. Ik pak de camera en de rest gaat in de bank zitten. Evy pakt de tablet en zet de video aan die op het scherm verschijnt.

Het hoofd van Matthy verschijnt op het scherm. "Zo daar zijn jullie dan. In dit prachtige huisje in Bosrijk." Ik draai de camera een beetje in het rond om de ruimte te laten zien. "Ik hoop dat jullie het niet al te laat gaan maken, want om 1:00 uur vannacht worden jullie bij de hoofdingang van het park verwacht. Daar zullen we de stream starten en naar de challenges toe lopen. Ik ben benieuwd hoe jullie het gaan doen. Het allereerste spel wat we gaan spelen is lasergamen in het sprookjesbos." "wow dat is echt vet!" roept Evy. "Sssst." sist Suus. Er verschijnt een plattegrond op het beeldscherm. Het is een groot gebied, maar ik denk dat het goed gaat komen. "Iedere hit van ieder teamlid is een punt. De persoon met de meeste hits krijgt nog een voordeel voor de finale, dus doe je best. Het team met de meeste hits wint en krijgt 5 minuten extra voor de finale. Succes mensjes. Dit was Matthy, over en uit." Het scherm wordt zwart.

Iedereen kijkt elkaar met grote ogen aan. "Dat is echt een droom gewoon!" roept Billy uit. "Flipping lasergamen!" roept Suus blij. "Oké, we moeten wel echt een tactiek verzinnen hiervoor. Dat gaat echt goed bij dit spel. Sommige spellen zullen misschien wel om geluk draaien." Zeg ik en ik kijk naar Evy. Ik zie haar druk bezig zijn met de tablet. Dan zegt ze, "Hebbes!" Ze legt de tablet op tafel waar de kaart van het sprookjesbos op staat.

We hebben een uur over onze tactiek gesproken. We kwamen erachter dat het nog best een klus gaat worden. Je weet natuurlijk niet wat de tegenstander van plan is. Tijdens de bespreking hebben we ook geluncht. "Zullen we nog even naar het park gaan om te kijken hoe het speelveld er in het echt uitziet. Dan kunnen we misschien nog aanpassingen doen aan onze tactiek." zeg ik en ik kijk de groep rond. "Is inderdaad wel handig om te doen. Dan hebben we hoogstwaarschijnlijk een beter beeld bij alles en zijn we goed voorbereid." zegt Suus en ze staat op. Ze pakt haar schoenen en trekt die aan. Ik volg haar voorbeeld.

Na tien minuten staan we buiten. Klaar om te gaan, maar dan komt Matthy, naar ons toe gelopen. "Hey iedereen, hoe gaat het? Bevalt het huisje een beetje?" "Oh met ons gaat het wel goed hoor. Het huisje is helemaal toppie." zegt Eva, "En hoe is het met jou?" Hij kijkt omlaag en loopt zonder iets te zeggen weg. Evy kijkt ons verschrikt aan en zegt, "Gaan jullie maar. Ik ga even bij hem kijken en vragen of er iets is." Ze loopt Matthy achterna. Ik haal mijn schouders op en begin richting de ingang van het park te lopen. De rest komt al gauw achter me aan.

~Evy~
Ik loop achter Matthy aan en tik hem op zijn schouder. Door de oortjes die hij in heeft, hoort hij me niet aankomen. Hij schrikt op en draait zich om. Hij doet een oortje uit. "Gaat het wel goed met je?" vraag ik en ik ga zitten op de trap die naar onze huisjes leidt. Ik klop op de open plek naast mij als teken dat hij ook kan gaan zitten. Dat doet hij. "Nou, het gaat niet heel goed nee. Eigenlijk ben jij niet echt de persoon waar ik het aan zou moeten vertellen. Ik ken je nog maar net." Hij wilt weer opstaan, maar ik hou hem tegen. "Matthy, ik beloof je 1 ding. Je kan me vertrouwen. Ik zeg het altijd zo. Als iemand mij iets in vertrouwen verteld dan is mijn hoofd een kluis. De verhalen die je erin stopt, komen er niet meer uit. Nooit meer. Heel veel vriendinnen komen daarom ook vaak naar mij toe." Terwijl ik dit zeg kijk ik recht in zijn grijs-blauwe ogen. Ineens vullen zijn ogen zich met tranen. Ik pak hem stevig vast en trek hem naar me toe. "Het is oké. Je bent veilig." fluister ik zachtjes in zijn oor, waarna hij mij ook vastpakt. Zo zitten we een tijdje. En dan begint hij te vertellen over zijn ex.

"Nou ja dat dus." zegt hij. Hij heeft me het hele verhaal verteld. Wat een bitch is die ex van hem. Hij was zo goed voor haar en dan nog zo achterlijk zijn om zoiets te doen. Ik snap daar echt geen reet van. "Mocht je me ooit nodig hebben om te praten of voor een knuffel ofzo. Bel op app me dan! Ik ben er voor je!" zeg ik en ik geef hem mijn nummer. "Dankje Evy. Dit betekent echt heel veel voor mij." Er speelt een klein glimlachje om zijn lippen waardoor ik ook automatisch glimlach. Wat een schatje is hij. "Ik ga maar weer eens naar de jongens toe. Die zullen zich wel afvragen waar ik blijf." Hij staat op en helpt mij ook omhoog. Hij geeft me nog een laatste knuffel en loopt de trap op naar het huisje.

Ik pak mijn telefoon en bel Suus. "Hey schat, zijn jullie nog in het park?" vraag ik. "Ja, kom je ook dan kunnen we alles nog even doornemen." "Zeker zeker. Ben onderweg." Ik hoor iedereen nog doei en tot zo roepen en dan hang ik op. Terwijl ik naar het park toe loop, kan ik mijn gedachten niet van Matthy afhalen. Hoe lief hij was en zo'n open boek net. Het voelt zo fijn en vertrouwd om met hem te praten en ook om naar hem te luisteren. Ik doe mijn handen in mijn zak en ik voel de sleutelhanger die ik daar nog steeds heb zitten. Ik haal hem eruit en zie de schattige foto van mij en Bas. Ik krijg een brede glimlach als ik terugdenk aan dat moment. Met mijn gedachten ver weg loop ik op de automatische piloot naar Het Huis Van De Vijf Zintuigen.