Efteling Night Challenge ft. Bankzitters

~1~

22-07-2022

~Suus~
Ik doe mijn ogen open zodra ik het geluid van mijn wekker hoor. Ik pak mijn telefoon. De wekker, die ik had ingesteld om half 8, doe ik uit. Ik zie dat Evy een spraakbericht heeft gestuurd. 'Hey girl! Ik heb zo veel zin in vandaag! Ik ga nu mijn spullen pakken en dan ben ik klaar om te gaan. Hoelaat wil je me ophalen?' Ik moet even nadenken over wat ik nog moet doen voordat ik weg kan gaan. Ik moet me nog omkleden, spullen inpakken, naar de supermarkt voor eten en dan ben ik klaar om naar Evy toe te gaan. 'Ik pik je over ongeveer twee uurtjes op, okay?' Ik verstuur het spraakbericht en leg mijn telefoon op mijn nachtkastje. Ik slinger mijn benen over de rand van het bed en rek me uit. Duf loop ik naar de badkamer. Daar ga ik douchen en poets ik mijn tanden. Ik kijk in de spiegel en denk, deze drie dagen worden echt leuk.

In de auto onderweg naar Evy staat mijn playlist met Lofi hiphop muziek aan. Na tien minuten kom ik aan bij het huis van mijn beste vriendin. Ik parkeer de auto op de oprit en loop naar de deur. Nog voordat mijn vinger bij de deurbel is, zwaait de deur open. In de deuropening staat een breed lachende meid. Evy vliegt op me af en omhelst me stevig. "Hey schat! Ik ben zo blij dat je er eindelijk bent! Ik kon gewoon niet meer wachten! En voor als je het nog niet door had, ik ben mega hyper!" Ze rent weer terug naar haar koffer die eigenlijk veel te groot is voor een tripje van drie dagen, maar dat ben ik van haar gewend. Ze neemt altijd veel te veel spullen mee. Ik loop naar mijn auto en doe de achterbak open. Haar koffer past er nog maar net in. "Ik heb er ook zo veel zin in," zeg ik en ik klim de auto in, "We gaan er een feest van maken!" Voordat ik ga rijden, zet ik de afspeellijst van de Efteling aan. We luisteren altijd naar Efteling muziek in de auto als we naar de Efteling toe gaan. Dit keer is het alleen anders, want we gaan drie dagen naar een Bosrijk huisje met z'n tweetjes.

Na een half uur zijn we aangekomen bij Efteling Bosrijk. Het is een prachtig natuurgebied en het heeft een hele fijne en rustige sfeer. Ik parkeer de auto bij de ingang en we lopen samen naar de receptie. Daar checken we in en krijgen we uitleg over waar we ons huisje kunnen vinden en andere faciliteiten op het vakantiepark. Op de route naar ons huisje komen we langs een klein meertje met het kasteel van Klaas Vaak in het midden. In het kasteel staat hij met zijn uil. Ik krijg meteen het Efteling gevoel en dat maakt me echt blij. "Kijk, daar zit Klaas Vaak." zeg ik terwijl ik naar het kasteel wijs. "Oooh, jaaaaah. Ik zie het! Was dat niet het sprookje dat hij 's nachts bij alle kinderen langs gaat om zand in de ogen te strooien en dat je dan gaat dromen?" Evy kijkt me vragend aan en ik knik.

Bij de deur geef ik Evy de sleutel en zeg, "Hier, jij krijgt de eer om de deur open te maken." Ze rukt de sleutel uit mijn hand en steekt hem een beetje onhandig in het slot. Ze doet de deur open en we lopen met onze spullen naar binnen. "Wow, wat is het hier mooi!" roept Evy enthousiast uit. "Zeg dat wel. Zullen we eerst het huisje een beetje verkennen en daarna gaan uitpakken? Dan kunnen we na het uitpakken naar het park toe gaan." vraag ik aan Evy, maar als ik me omdraai, is ze al verdwenen. "Eef, waar ben je?" roep ik door het huis. "Hier." Ik hoor dat de stem van boven vandaan komt. Ik ren de trap op en ga een random kamer in. Daar ligt ze. Op haar rug op een prachtig, groot bed die in dezelfde stijl is als alle andere meubels die ik in het huis heb gezien. "Dit is toch genieten." zegt Evy en ze zucht, "Ik wou dat we hier veel langer konden blijven dan drie dagen." Ze rolt zichzelf op haar buik en kijkt me aan. "Het is zo'n fijne plek en moet je het uitzicht eens zien." Ze gaat zo snel ze kan van het bed en ze rent naar het raam toe. Ze wijst naar buiten. Ik loop naar haar toe en kijk uit het grote raam. Wow, je ziet het bos en allemaal andere huisje. "Het uitzicht is zeker mooi." zeg ik starend naar de bomen die heen en weer deinen met de wind.

Ik word uit mijn trans gehaald door een gil. Ik ren in de richting van het geluid. Het komt uit de badkamer. Daar staat Evy met open mond. "We hebben een bubbelbad!" roept ze blij. "Jemig Eef, je liet me schrikken!" zeg ik een beetje geïrriteerd. "Sorry Suus. Ik wilde je niet laten schrikken, maar zeg eerlijk dit is wel heel cool." Ze glimlacht naar me en ik begin ook te lachen. "Het is inderdaad heel cool. Kom we gaan onze spullen uitstallen, want dan kunnen we gaan." Lachend loop ik naar beneden en begin met het uitpakken van de boodschappen die ik vanmorgen heb gedaan.

Na een half uur zijn we eindelijk klaar voor vertrek. "Heb je alles in de rugzak zitten, Evy? Ik heb namelijk geen zin om terug te gaan, omdat jij weer iets bent vergeten. Dat is namelijk niet de eerste keer dat dat zou gebeuren." Ik kijk Evy streng aan. "Mag ik toch nog even controleren?" zegt ze onzeker en ik geef haar de rugzak. In zichzelf mompelend checkt ze of ze alles heeft. Ik pak alvast de sleutel van het huis uit mijn jaszak, zodat ik de deur op slot kan doen als we weg gaan. "OMG, mijn Efteling-abonnementpasje zit er niet in." Ik rol mijn ogen en zeg, "Zie je, dat bedoel ik dus. We hadden niet eens naar binnen gekund als ik niet had gevraagd of je alles had. Waar heb je hem liggen dan?" "Oh nee laat maar. Ik had hem wel. Hij zit in mijn telefoonhoesje." Ze kijkt me schuldbewust aan. Ze ritst de tas dicht en doet hem op haar rug. Ik open de deur en loop naar buiten. Daarna draai ik de deur op slot. We lopen samen richting de ingang van de Efteling. Op naar nieuwe avonturen.