Mafyanın Güzeli

11. Bölüm

Herkese merhaba uzun bi aradan sonra tekrar burdayım iyi okumalar dilerim.

Gözlerimi açtığımda yoğun bir ağrıyla baş başaydım. Canım çok yanıyordu. ben neler yaşamıştım ya. Annemi çok özlemiştim. Gidip yanına sarılsam iyi olacaktı.

Aşağı indiğimde annem kahvaltı hazırlıyordu.

"Annem günaydın " deyip yanağına sulu bir öpücük kondurdum ve sarıldım.

"Günaydın canım kızım dün hiralardaymışsın uyuya kalmışsın." Dedi bende kafamı belli belirsiz salladım.

"Evet anne çok ders çalışmaktan " diyip güldüm. Eğer gerçeği söylersem çok üzülürdü.

"Ben bilirim o ders çalışmaları seni gidi senii "

"Anneeeee ne yaptın kahvalti " diyip sırıttım.

"Patates kızarttım ve senin sevdiğin gibii uzun patates" diyip haykırdı iyice

"Anne uzun patates mi yaptınnnn saolll" diyerek uzatarak konuştum.
"Evet kızım" dedi canım annem dün çok yorulmuştum yiğit kurtarmıştı beni
Konudan ayrılmak için düşüncelerimden sıyrıldım.

"Annecim benim okula gitmem gerekiyor " dedim iyi bir tavırla

"Tamam kızım yemeğini ye sonra çıkarsın yiğit götürcek zaten seni" dedi açıkçası kızarmıştım. Annemin geçen bizi o şekilde görmesi benim utanmama sebep olmuştu.

Bir kaç dakika sonra yiğit mutfağa geldi

"Günaydın" diyerek masaya oturdu.

Durgundu

Baktım ona oda bana baktı . Hafif gülümser gibi oldu sonra gülümsemesi geri gitti.

Alttan ayağımla ayağına vurdum dozunu biraz fazla kaçırmışım sanırım öküz bağırdı.

"Aaaa napiyosun kızım " dedi öküz niye söylüyorsun

"Ne yaptım da Allah Allah"

Annemi gördü kafasını aşağı indirdi.

İçimden çığlık atıp gülmek geliyordu. Yigitin tipi o kadar komikti ki kendimi tutamıcaktım az daha Annemden korkması beni bi hayli mutlu ediyordu.

"Kızım hadi şu kahvaltını yap beni sinirlendirme aç gitmeni istemiyorum " dedi annem

"Tamam annecim yiyip kalkıyorum. " dedim hepimiz sessizdik .

Yiğit yemeğini yedikten sonra kalkti masadan odasına geçti .

Gerçekten suratı asıktı. Merak edip bende yanına gittim annemden izin alıp

Kapısını tıkladım gir sesi duymayinca girdim aniden. Girmez olaydım o vücut ne öyle şoklar içinde yüzüne ve kaslarına bakıyordum . Ne yani bu ne böyle ya herkes görüyorsa. İçimdeki saçma sapan kıskançlığı es geçip sanki utanma yokmuş gibi odasına girip kapıyı kapattım .

Merak ediyordum neyi olduğunu

"Ne işin var senin burda " dedi beni azarlar ses tonuyla

"Neyin olduğunu neden suratın asık oldugunu sormak için geldim neden beni azarlıyorsun? " Dedim bende

" Bu seni hiç ilgilendirmez lütfen odadan çıkar mısın" dedi sinirli ses tonuyla bende

" iyi be ne halin varsa gör seni düşünende kabahat " diyerek kapıyı hızla çarpıp odadan çıktım çantamı alıp annemle vedalaşıp evden çıktım.
Yiğit i beklememiştim çünkü bana bağırması beni üzmüştü. okulumun yolunu da biliyordum zaten