O Benimmm!

Tehlike

İlk dersleri pür dikkat dinledim. Rüzgar yanımda oturduğu için biraz zor olmuştu ama olsun. Bu sene sınav senem...

Zilin çalmasıyla sınıftan çıktım. Rüzgar benden önce gitmişti. Arkadaşlarıyla konuşacağını söylemişti. Bende kahvaltı etmediğim için kantine gittim . Sırada beklerken o bana garip bakışlar atan çocukta sıradaydı. Sıranın arkasına baktığında gözleri beni buldu. Pis pis sırıtarak
-"Önüme geçebilirsin" dedi.
-"İstemiyorum,kimseye haksızlık olmasın." dediğimde bana aldırmadan kantinden 2 sandviç ve ice tea almıştı. Ben hala sıradayken önümde durup sandviçlerden birini uzatarak
-"Bu iyiliğimi unutma." deyip göz kırptı. Sandviçi elime tutuşturduğu için geri verememiştim. Küçük sınıflardan biri olduğunu düşündüğüm bir çocuğa sandiviçi uzatıp sırada beklemeye devam ettim.
Sıra bana geldiğinde o çocuğa inat tost aldım. Ve boş bir sıra bulduğum sevinerek oraya oturdum.
Sandalyelerden biri yine çekildi ve Can karşıma oturdu. Burnu sarılmıştı. Gülmemek için kendimi tutarak
-"Burnun mu kırıldı."
-"Senin için her dayağı yerim." dedi ve elimdeki tosru aldı. Bir ısırık alarak
-"Güzelmiş" dedi.
-"Can onu rdaha yemiyeceğim sende kalsın" dedim iğrendiğimi belli eden bakışlar atarak. Gülümsedi.
-"Eskiden aynı çataldan bile yerdik. Şimdi ne oldu."
-"Onlar eskidendi. Sen canileşmeden önce." dedim üstüne bastırarak.-beni bıçaklamaya kalkışmıştı-
Can 'a bakmayı kesip etrafta göz gezdirdim. O çocuk hala beni izliyordu. "Noldu" der gibi başımı salladığımda başını çevirme zahmetini gösterdi sonunda. Can'a baktığımda hala tostumu yiyordu öküz.
Masadan kalkıp giderken Can 'da benimle birlikte kalktı. Ben sınıfa gittiğimde hala Rüzgar gelmemişti. Pencereden bahçeye baktığımda Rüzgar'ın , Beren'le gülerek konuştuğunu gördüm. Bu kız bana gıcık değilmiydi? Şimdide Rüzgar'ı mı elde etmeye çalışıyor. Hayurdır sen gülüw!!
Bahçeye indiğimde Ekin'i gördüm bana yaklaşıp omzuma kolunu koydu. Rüzgar'ın gıcık olacağını bildiğim için kolunu çekmedim. Biz öyle yürürken Beren çok sinir olacağım bir kahkaha attı. Rüzgar'ın arkası bana dönüktü yüz ifadesini göremiyordum bu yüzden.
Biz bir banka geçip oturduğumuzda Ekin'in kolu hala omzumdaydı.
-"Noldu ?"diye sorduğunda yüz ifademden anlamış olduğunu düşündüm. Zoraki bir şekilde gülümsemeye çalışarak
-"Yok birşey "dedim. Beren'in Rüzgar'ın koluna girdiğini gördüğümde sinir katsayım artmıştı. Ekin o an bana birşey anlatıyordu ama dinleyordum. Rüzgar'ın duyabileceği bir şekilde güldüğümde aslında Ekin'in espri yaptığını bilmiyordum gerçekten beni güldürmeye çalışıyordu demekki. Çünkü o da gülümsüyordu. Rüzgar arkasını dönüp baktığında ben anında gözümü çevirmiştim. Benim ona baktığımı düşünmesin diye. Beren hala Rüzgar'ın kolundayken bana doğru hışımla gelmeye başladı.

Rüzgar'dan devam;)
Beren koluma girmeye çalıştığında engelliyemiyordum. Çünkü sıkı sıkı tutunmuştu. Bende son çare ondan kurtulmak için okulaun girişine doğru yürüyordumki o gülüşme seslerini duydum. Her idaasına girerim ki bu Derin'in gülüşüydü. Arkamı döndüğümde Ekin'le gayet samimi bir şekilde oturduklarını gördüm. Sinirlenmiştim. Hemde çok. Demek Ekin ha. Onlara doğru yürümeye başladım. Artık Beren'i bile düşünmüyordum.
Hızlı hızlı yürüyerek yanlarına ulaştığımda biraz sakinleşmeyi başarmıştım.
-"Neler oluyor burda "dedim ikisinde göz gezdirerek.
-"Asıl sana sormalı" dediğinde ne dediği çok açıktı ama bilmiyorki Beren'in bana yapıştığını. Ekin
-"Bizi yalnız bırakır mısın konuşuyoruz." dediğinde onun yüzüne yumruğumu geçirmemek için kendimi zor tuttum.
-"Derin?" dedim sorarcasına.
Ses çıkarmayınca
-"Peki gidiyorum, umarım birdaha sizin o iğrenç yüzünüzü görmem." dediğimde o anki sinirden demiştim. Yoksa hiçbiri doğru değildi. Derin ağlayacak gibi olduğunda arkamı dönüp uzaklaştım.-Berenle birlikte-...

Derin'den devam:)
Dediği sözle yıkılmıştım. Bize nasıl iğrenç diyebilirdi. Yerimden kalkıp peşinden gittim. Kolunu tuttuğumda Beren arkasına bana dönüp
-"Onu rahat bırak" dedi yelloz!
-"Rüzgar?" dedim. Ses çıkarmıyordu.
-"Beren çabuk burdan siktir git bizi yalnız bırak."dedim resmen bağırark. Ona tokat atmışım gibi yüz ifadesi değişti.
-"Hiçbir yere gitmiyecek yanımdan gidecek kişi sensin." dedi beklemediğim bir zamanda Rüzgar. Ona afallamışçasına baktım.
Ağlıyacaktım kendimi zor tutuyordum. Sinirden onların önünden geçip sınıfa ilerledim. Çantamı bir hışım alıp sınıftan çıktım. Koridorda ilerlerken o hep gördüğüm çocuk beni kolumdan tutarak ara bir koridora soktu. İleride Rüzgar görünüyordu beni duvarda kıstırarak çenemi tuttu. Şu tarafa bak deyip kafamı onların olduğu tarafa çevirdi. Ve gözlerim yerinden pörtledi resmen . Berenle Rüzgar öpüşüyordu. Sinir krizi geçirmeden önce kendimi sıktım. Çocuk dikkatle beni izliyordu. "Bu çocuk bu kadar şerefsiz" dedi.
Ben çıkmaya aradan çıkmaya çalışırken beni kolumdan sıkıca tutup okulun çıkışına sürükledi. Beni bir arabaya bindirip son sürat sürdü.
Geldiğimiz yer ormanlık bir alandı. Arabanın benim tarafımdaki kapısını açtı ve benim çıkmamı sağladı. Etrafta hiçbir şey görünmüyordu. Hava iyice kararmaya başlamıştı. Beni ağaçlardan birine yaslayıp. Öylece psikopat gibi yüzümü incelemeye başladı.
-"Sen Rüzgar'ın sevgilisi misin?"
-"E-hayır"
-"Evet mi hayır mı?" diye tısladı.
-"Hayır" dedim korkuyla başımı sağa sola sallayarak.
-"Güzel, çünkü artık benimsin" Ne! Ne diyor bu!
-"Ne!" dedim.
-"Beni duydun artık benim sevgilimsin" kıro ya bir teklif eder değil mi iç ses!
-"Hayır!" dedim dişlerimin arasından.
-"Evet" dedi psikopatça bir kahkaha atarak.
-"Neden?""
-"Çünkü Rüzgar'dan alacağım bir intikamım var."

~kısa oldu ama yazarınız çok meşgul arkadaşlar. Okuduğunuz için teşekkürler~