Nisan'ın 2si -chanlix-

final

günlüğün, hiç iyi yere saklayamamışsın güzelim

günlüğünü okudum, bizim ne kadar güzel ve ne kadar zor zamanlar yaşadığımızı okudum
bu sefer ilk satırları ben yazıyorum birtanem, son satırlarıda ben yazacağım.

umarım çok sevdiğin bebeğimiz jeonginle oralarda mutlusundur.

o sana hyung derken okadar heyecanlı okadar mutluydu ki onca şeyi beraber yaşadık birsürü şey yaptık birlikte geçirdik güzel günleri.
umarım bebeğim diye sevdiğin jeonginle oralarda mutlusundur
senin yanına gelmeyi çok istiyorum ama bir türlü cesaretimi toplayamıyprum.

changbin jeonginin yanına geldiğinde sana benim verdiğim çiçekleri veriyor umarım beğeniyorsundur

changbini şimdi daha iyi anlıyorum
herneyse sevgilim
geleceğim bu gün umarım gelebilirim yani

seni seviyorum sevgilim..

2022.04.02

chris sonunda cesaretini topladı ve arabasının direksiyonunu bıraktı.

içeriye uzun uzun baktı, arabadan indi ve demir kapıya adımladı. içeri girdiğinde içinde dolan hüzünü göz adrı edip ezbere bildiği yere ilerledi.
changbin ordaydı. o artık ağlamıyordu çünkü jeongin istemezdi.

chan yavaşça sevgilisinin yanına ilerledi gri taşa baktı isminin yazılı olduğu gri taşa.

yavaşça okşadı onu, ardından dikkat ederek mezar taşının karşısına geçti.

"mektubunu buldum sevgilim, günlüğünüde."

ellerini cebinden çıkarttı soğuktan kızaran burnunu sildi ve soğuktan şişen dudaklarını ıslattı.

"birini bul demişsin mektubunda lixiem.. ben kimi bulabilirim ki senin gibi?"

bi süre sessizce bekledi

"felix kim senin gibi olabilir ki? üstelik kimse eski sevgilisi öldü ve son mektubunda ona biri ile ilişki kurup mutlu olmasını istediği için çıkmaz"

"seni seviyorum lixiem.. belki daha sonra uzunca konuşuruz.."

chan mezardan changbinle ayrıldı bundan sonra birine felix kadar güvenebilir mi bilmiyordu. bundan sonra bir ilişkiye hazır hissediyormu onuda bilmiyordu ama bildiği tek bir şey vardı sevgilisini her ne olursa olsun hep çok sevecek ve onun son sözünü yerine getirecekti..