Her acının pansuman şekli farklıdır.Her yarama ayrı ayrı ilaç sürüyorum. Her Yaramın acısı da değişik değişik.Ama sarmayı öğrendim ,üflemeyi öğrendim,biz tutmayı ve merhem sürmeyi öğrendim .Yaralar benim ve tamirini bir tek ben yapabilirim.Sevda yandığını da en iyi unutmanın iyi geldiğini öğrendim.Artık ne kalbimde ,nede beynimde kalmadı kimsenin artığı.Bana ben olduğum için katlanamayan birinin yasını ve yaşattığını neden tutayım.Mutlu olamam . Allah unutmak gibi bir merhem verdi ve artık ben onu kullanıyorum.
