Bir akşam üstü sarı bir hüzünden geçen kalbim.Gecenin karanlığına bürünmüş sarılarımın perdesi oldu gece.Sarıyı severim ben içimi açar sarı.Sarıyı severim ben sevginin ,naifligin rengidir sarı.Kırmızılara bürdüler yüreğimi,yaktılar her bir yerinden.Sevmeyi bırakamam,bırakırsam merhametim,vicdanım da gidecek diye korkuyorum.Çiçegi severim,böceği ,kurdu,kuzuyu ,yaratılanı severim yaratandan ötürü.Ben kendimi anlatamasamda Allah görüyor içimi ve beni anlıyor ,insan ile işim kalmadı benim.Sevda yükünün altından binbir ezikle çıktık.Şimdi ezikleri iyileştirme ,yaraları sarma zamanı.
