Biz yaramızı sevmişiz ,kanaması umrumuzda olmadan.Aşk bize yakışırdı belki ama yok ki bizi bir anlayan .Yıkılmış ,viran olmuş gönül kubbelerimiz .Sevdanın karasından bulandık karalara.Acısa da sevdik,didik didik olsa da kalp .Aşk için acıyla atışlarını sevdik .Sarmışız herseyimizi umut sarmaşığına.Bitmekten değil,tütmekten afaroz edilirse yürek bir ondan korkarız.Seviyor oluşumuzun şerefine kadeh kadeh şerbet içeriz de yine de kanmayız.
