Avaz avaz çağırdığım da gelmeyene ,bende gitmiyorum .yakasını yırta yırta yücelttiğimiz aşk bizi bizden etti de.Eli öpülesi vefanın alnını karışlamış nankör insanlık.Dibe vurmuş gülüşlerimi sahile vurmuş çürümüş çöpler gibi gördünüz .Sevgimizi elden ele gezdirdinizde ,tozumun kalmazcasına oldu uğrasınız.Biz pak sevmiştikte siz gönlümüze o kirli ayaklarınızla eziyet ettiniz.Şimdi ne kolumuzu kaldıracak dermanımız,ne de gülecek yüzümüz kaldı.Kelimeleri astık,cümlelerimiz mapusta .Artık susmalarımız sahnede.Aşk diye birşey varmıydı ,susmalarımız süs oldu artık gönlümüze.Akan yaşımıza hürmeti olmayanı gömdük toprağın en dibine.
