Senin için atan kalbin ana arterini kestikten sonra ,atmasını nasıl beklersin.Seninle gülen yüzüme buzlar ektin sen.Yıllarımı heba ettim sonunda hüznü ve acıyı arkadaş ettim.Yoluna yolum demiştim ama sen o yola hiç girmedin,beni yürütünde yalın ayak ,sen ayakkabıyla bile girmedin.Seni seviyorum her dediğinde ben hep gerçek zannettim.Sen beni sevmedin beni alt üst ettin .Acırım şimdi kendime ,seni yar sanmıştım ben, sen yaradan öte geçemedin hep canımı acıttın had bilmez sözlerinle.Şimdiler de boşverlerdeyim geri gelirmiyim bilinmez,acımı gömeceğim kalbime ,üstüne beton döküp fayans döşeyeceğim .Demirden daha güçlü bir yürekle geri döneceğim,insanlara inancını kayıp etmiş.