Feelings for my boss [completed]

Part 16

Helloooo, hier is chappie 16 😘
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️️️️️️️️️️️️️️️Pov Taylor✖️

Er is inmiddels alweer een maand verstreken. Een maand waarin er niks bijzonders is gebeurd. Doordeweeks had ik een simpele routine die bestond uit werken eten en slapen. In het weekend varieerde het heel erg. Soms zat ik bij Zayn thuis, soms zat ik in mijn eigen appartement. Soms sprak ik af met Zayn en de jongens en soms zat ik alleen thuis een film te kijken of een boek te lezen. Het maakt me niet uit wat ik doe, ik vermaak me wel. Ik werp nog even een laatste blik in de spiegel. Ik doe mijn shirt nog iets beter in m'n short en bekijk goedkeurend het resultaat (outfit op foto). Ik loop rustig naar de woonkamer. Ik pak mijn tas en sleutels van tafel en loop mijn appartement uit.

Ik zet mijn tas neer en ga achter mijn bureau zitten. Vandaag weer een rustig werkdagje. Ik zet de computer aan en wacht tot die is opgestart. Aangezien ik Zayn vandaag nog helemaal niet heb gezien loop ik naar zijn kantoor. Ik loop zoals gewoonlijk zonder te kloppen naar binnen. Alle jongens zitten er, druk in gesprek. Ik blijf even in de deuropening staan en kijk grijnzend toe hoe ze druk aan het praten zijn over een of andere belangrijke klant. Aangezien ik niet word opgemerkt bekijk ik Zayn aandachtig. Hij is zoals gewoonlijk gekleed in een pak, wat hem super sexy staat. Zijn zakelijke houding is nogal intimiderend, alleen heeft het geen effect op mij en z'n vrienden, aangezien wij weten hoe hij eigenlijk is. Het gesprek valt ineens stil en alle jongens kijken me aan. 'Stond je daar al lang?' vraagt Liam grijnzend. 'Mwah, het kon langer' reageer ik ook grijnzend. Nog steeds zijn alle blikken op mij gericht, al merk ik dat Zayn's ogen afdwalen naar mijn benen. Ik rol grijnzend mijn ogen, 'Maar ik kwam alleen even gedag zeggen' mompel ik. Ze mompelen allemaal iets wat op een 'hoi' moet lijken en gaan dan weer verder met hun gesprek. Ik schud lachend mijn hoofd en ga terug naar mijn kantoor.

~*~*

Niall komt mijn kantoor binnen gelopen. Ik kijk hem vragend aan. 'Ryan wil je spreken en het klinkt nogal dringend' verteld hij. Ik knik even en sta op. Niall glimlacht nog even waardoor ik ook even glimlach. Hij gaat weer terug naar zijn kantoor en ik loop zuchtend naar de lift. Ik vraag me wel af waarom Ryan me wilt spreken. Ik wacht ongeduldig tot de lift de bovenste etage bereikt. Ik zucht even diep en loop dan naar de grote deur die naar zijn kantoor leidt. Waarom heeft hij eigenlijk twee grote deuren, die ene is totaal nutteloos aangezien die niet wordt gebruikt. Ik schud mijn hoofd en focus me weer op het gesprek wat ik ga voeren. Ik klop op de deur en wacht tot Ryan zegt dat ik naar binnen mag. Uiteindelijk hoor ik iets wat op een 'kom binnen' moet lijken. Ik open de deur en loop zo zelfverzekerd mogelijk naar binnen. Ondanks dat ik niet bang beng voor Ryan is hij toch wel een beetje intimiderend. 'Taylor, ga toch zitten' zegt hij vriendelijk. Ik sluit de deur achter me en ga op een stoel voor zijn bureau zitten.

Na een korte stilte begint Ryan te praten, 'Je vraagt je vast af waarom je hier bent' begint hij. Ik knik, 'Eigenlijk wel ja.' Hij zucht even diep, 'Het zit dus zo, we hebben een nieuwe vestiging van ons bedrijf opgestart. Aangezien we veel nieuwe klanten hebben, niet meer alleen in London. Het gaat inmiddels zo goed dat we bedrijven hebben over de hele wereld die met ons samen willen werken of onze klanten zijn. In ieder geval we hebben nog geen werknemers voor het nieuwe bedrijf.' Hij stopt even en kijkt me aan. Ik weet al waar dit naartoe gaat, als hij me nog steeds aankijkt knik ik snel als teken dat hij verder mag gaan. 'Er zullen werknemers van deze vestiging naar onze nieuwe vestiging gaan. En jij bent één van die werknemers. Je behoudt dezelfde baan als je nu hebt alleen in een andere vestiging met een ander baas en andere collega's om je heen' eindigt hij het verhaal. Ik slik even, dat betekent dat ik hier weg ga. Ik ben er net, ik heb mijn vrienden weer terug, mijn vriend is mijn baas en dan moet ik weg. 'Waar is die nieuwe vestiging?' Mijn stem klinkt schor. Ryan slikt even, alsof hij het niet wilt vertellen. En dan komt het nieuws dat mijn hart kapot maakt. 'Australië' zucht hij. Bam, recht door m'n hart. Ik kijk hem met grote ogen aan.