Part 33

443 16 20
                                    

Woaah, ik ben terug. Yayy, geniet van dit hoofdstuk :)
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️Pov Taylor✖️

'Je bent veranderd' mompel ik. Ik sta nog steeds tegenover Zayn op het vliegveld. 'Jij niet' reageert hij glimlachend. 'Misschien moeten we maar gaan' zucht ik. Ik trek mijn koffer achter me aan richting de uitgang. Zayn loopt in stilte naast me.

'Ik heb gezorgd voor een appartement voor je' zegt Zayn, zijn ogen zijn strak op de weg gericht. 'Bedankt' reageer ik zacht. 'God, ik heb je zo erg gemist Taylor' zucht hij. Ik slik even, 'Hoe gaat het tussen Madison en jou?' vraag ik, zijn opmerking negerend. 'Het is uit. Het werd niks tussen ons' antwoord hij schouderophalend. 'Vind je het niet jammer?' vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. Zayn schudt zijn hoofd, 'Ze was niet de juiste.' 'Oh' mompel ik.

Als Zayn voor een appartementencomplex stopt, kijk ik er even naar. Het ziet er heel mooi uit, het ziet er duur uit, maar wel gezellig. We stappen uit de auto en Zayn opent de kofferbak. Ik pak mijn koffer eruit en wil ook de doos met wat spullen pakken, maar Zayn houdt me tegen. Hij pakt de doos op en doet de kofferbak weer dicht. We lopen met de spullen het gebouw binnen. 'Het zijn net zoals bij je vorige appartement, twee verdiepingen. Het is niet erg groot dus, maar het is echt leuk' zegt Zayn terwijl we naar mijn appartement lopen. Ik knik als teken dat ik het heb gehoord.

Als we mijn appartement binnen lopen, zetten we meteen de spullen neer. Ik kijk even om me heen en plof dan op de bank. Gelukkig staan alle meubels er al. Zayn komt in stilte naast me zitten en staart voor zich uit. 'Het spijt me' mompelt hij. Ik trek een wenkbrauw op, 'Voor?' Hij zucht, 'Voor alles. Ik hoop gewoon dat je me kan en wilt vergeven.' Ik zucht en wrijf even over mijn voorhoofd, 'Zou je weg willen gaan Zayn? Ik moet nadenken.' Zayn knikt en staat op. 'Als je wilt beginnen met werken moet je dat even zeggen, dan kan ik je kantoor klaar maken' mompelt hij terwijl hij naar de deur loopt. 'Ik begin morgen wel gewoon' reageer ik. Zayn blijft even stil maar mompelt al snel iets wat op een 'tot morgen' lijkt en loopt dan de deur uit.

*Ik ben in mijn nieuwe appartement. De vlucht ging goed, Zayn haalde me op van het vliegveld. Ik mis jullie vreselijk jongens.*

*Taylor! Thank God, ik dacht dat je was neergestort! Wij missen jou ook trouwens :(* stuurt Michael vrijwel meteen. Ik glimlach als ik het lees. Ik krijg ook een berichtje van de anderen wat gelijk is aan het berichtje, van Michael. Als ik alles heb gelezen en nog een beetje met de jongens heb gepraat leg ik mijn mobiel aan de kant. Het is tien uur 's avonds maar ik ben klaarwakker, datkomt door die stomme jetlag. Ik besluit mijn spullen uit te gaan pakken en dan toch maar in bed te gaan liggen.

--

Ik word kreunend wakker van de wekker. Ik sla hem uit en stap uit bed. Ik loop naar de badkamer om me klaar te maken. Als ik mezelf in de spiegel zie, zucht ik diep. Donkere wallen sieren mijn gezicht en mijn haar is heel erg vettig. Ik besluit om te gaan douchen omdat dit gewoon niet kan. Ik pak een handdoek en leg hem op de verwarming. Ik kleed me uit en stap onder de douche. Uiteindelijk ben ik vannacht rond een uur of drie pas in slaap gevallen. Het is nu ongeveer half zeven 's ochtends en ik ben verschrikkelijk moe.

Als ik klaar ben droog ik me af en sla ik de handdoek om me heen. Ik loop naar mijn slaapkamer om me aan te kleden. Ik trek een zwarte skinny jeans en een oversized witte trui uit de kast. Ik leg het op mijn bed en pak zwarte sneakers erbij. Ik kleed me aan en loop terug naar de badkamer. Ik doe mijn haar en make-up en loop weer naar mijn slaapkamer. Daar doe ik de gordijnen open en maak mijn bed op. Ik pak mijn tas en mobiel en loop naar de keuken.

Ik ontbijt nog snel wat en bekijk ondertussen mijn social media. Als ik klaar ben doe ik mijn jas aan, pak ik mijn spullen en loop ik de deur uit. Ik doe de deur achter me op slot en loop naar mijn auto.

'Waar moet ik zijn?' mompel ik tegen mezelf als ik het gebouw van The Style binnen loop. Ik besluit om helemaal naar boven te gaan, aangezien Zayn het bedrijf heeft overgenomen zal zijn kantoor daar wel zijn. Ik loop richting de liften terwijl ik een beetje om me heen kijk. Alles is nog precies hetzelfde. Ik loop de lift in en druk op de knop voor de bovenste etage.

De lift maakt het bekende geluid en stopt op de bovenste verdieping. Ik stap uit en loop door naar Zayn's kantoor. Ik klop op de grote deuren. Als ik een vage 'kom binnen' hoor open ik de deur om Zayn aan zijn bureau te zien zitten. 'Taylor' glimlacht hij. Ik glimlach klein en loop door naar binnen. Ik ga op een stoel tegenover het bureau zitten en speel een beetje met mijn vingers.

'Nerveus?' vraagt Zayn lachend, doelend op mijn handen. Ik schud snel mijn hoofd, 'Nee.' Hij knikt als teken dat hij het begrijpt. Ik trek een wenkbrauw op, 'Je gelooft me niet' concludeer ik. Zayn grijnst, 'Je kent me door en door Taylor.' Ik haal mijn schouders op, 'Tja.' We zitten een tijdje in stilte, starend naar elkaar.

'Blijven we elkaar zo aankijken of kan ik aan het werk?' verbreek ik de stilte. Zayn lacht zacht, 'Nog steeds zo gedreven. Ik zal je je kantoor wijzen.' Hij staat op en doet het knoopje van zijn jasje weer dicht. Zayn heeft altijd een pak aan op het werk, waardoor hij heel professioneel overkomt. Ik sta ook op en loop achter Zayn aan. Maar nog voor we de deur bereiken wordt die open gegooid en stormen vier jongens het kantoor binnen. 'We hoorden dat Taylor terug is! Is het waar?' vraagt Louis meteen. Als hun blik op mij valt worden hun ogen groot. 'Het is waar!' roept Niall blij. Voor ik het weet wordt ik opgetild door Harry en springen de andere jongens op ons. Uiteindelijk lig ik op de grond, onder een stapel jongens. 'Ik krijg geen lucht' piep ik. Meteen gaan ze van me af en word ik omhoog geholpen door Liam.

'Jullie ook hallo jongens' grinnik ik. 'We zijn zo blij om je te zien' zucht Liam. Ik glimlach, 'Voor we verder praten. Jij en Lauren zijn nog bij elkaar toch?' vraag ik meteen aan Liam. Hij knikt met een glimlach waardoor ik ook glimlach. 'Hoe gaat het eigenlijk met jullie allemaal?' vraag ik lachend. De jongens beginnen allemaal door elkaar te praten en te schreeuwen. Ik schud lachend mijn hoofd. Zayn kijkt ze geamuseerd aan en kijkt vervolgens naar mij. Ik probeer te luisteren naar wat ze zeggen, maar dat gaat erg moeilijk. Ik voel hoe ik word meegetrokken en even later sta ik op de gang met Zayn.

'Ze zijn erg blij dat je terug bent' mompelt Zayn lachend. Ik grinnik zacht. Zayn trekt me mee naar een deur naast zijn kantoor. We lopen naar binnen, en komen uit in een modern, groot kantoor. Aan één kant van het kantoor zijn er, in plaats van een muur, alleen maar ramen vanaf de grond tot het plafond. Daardoor heb ik uitzicht over London. Ik glimlach als ik naar buiten kijk, 'Wauw' mompel ik. Zayn komt achter me staan met zijn kin op mijn hoofd. 'Mooi hè?' vraagt hij zacht. Ik knik, starend naar het uitzicht. 'Bij zonsondergang en zonsopgang is het het mooist' mompelt Zayn.

'Ik heb je heel erg gemist. En ja, ik ga zo weg, want ik weet dat je nog moet nadenken. Ik wilde alleen even zeggen dat ik van je houd Taylor' zucht Zayn. Ik draai me om zodat ik met mijn gezicht naar hem toe sta. 'Alweer?' vraag ik zacht. 'Ik ben nooit gestopt' mompelt hij. Mijn ogen glijden even over zijn gezicht. Ik wil nog iets zeggen maar Zayn drukt zijn lippen zacht op de mijne. Het is bijna niet voelbaar, zo zacht. Al snel trekt hij zich terug en loopt hij mijn kantoor uit, mij verward achterlatend.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Zooo, dat was dat. Zayn is back in tha house. De updates worden weer sneller :)
Votes en comments maken me heel erg blij :)

Feelings for my boss [completed]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu