Part 11

880 29 3
                                    

Hallootjes, hier is chapter 11 😘
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️️️️️️️️️️️️️️Pov Taylor✖️

Ik loop zuchtend mijn kantoor in. Ik ben te laat, veel te laat. Ik zet mijn tas neer en plof me achter mijn bureau. Ik zet de computer aan en wacht tot die is opgestart. Als de computer is opgestart zet ik muziek aan op Spotify en dan ga ik aan het werk. Ik neurie mee met de muziek en werk snel. Mijn gedachten zijn alleen maar bij het werk en voor de rest denk ik aan niks. Ik kijk even op en zie Liam staan. Waarom heb ik niet gemerkt dat hij binnen kwam? 'Als het niet over werk gaat wil ik dat je weg gaat' zucht ik. 'Taylor alsjeblieft luister naar me. Ik heb iets ongelofelijks stoms gedaan, ik heb met een ander gezoend. Ik had het nooit mogen doen, maar Taylor, ik houd van jou en van niemand anders. Jij bent de enige die belangrijk is en ik mis je' zegt hij. Ik zie de pijnlijke blik in zijn ogen en toch kan ik hem niet vergeven. Ik schud mijn hoofd, 'Liam, dit heeft geen zin. Je hebt me pijn gedaan en dat is het stomste wat je kon doen' zucht ik en ik gebaar dat hij weg moet gaan. Liam knikt en loopt weg. Ik zucht en ga weer verder aan het werk.

Net als ik weer geconcentreerd bezig ben komt Zayn mijn kantoor binnen lopen. 'Ik kwam wat papieren ophalen' mompelt hij. Ik geef hem de papieren en richt me weer op mijn werk. 'Taylor, het spijt me. Ik ben stom geweest maar ik wil je niet kwijt' zucht hij. Ik kijk hem niet aan en wijs naar de deur. Hier heb ik nu geen zin in. Hij zucht en loopt weg.

Ik probeer me weer te concentreren op mijn werk maar het lukt niet. Ik sta op en loop heen en weer door mijn kantoor. Ik geef een gefrustreerde trap tegen de muur en laat me dan op een stoel zakken. De deur wordt open gegooid. Zayn en Liam rennen mijn kantoor binnen. 'Wat is er gebeurd?' vraagt Liam en ik zie hem het kantoor rond kijken. Ik laat een sarcastische lach los, 'Zijn jullie nou echt zo blind?' Ze kijken me eerst verward aan maar daarna worden hun blikken schuldig. 'Jullie maken me kapot! Jullie zijn het probleem dat ik me niet kan concentreren!' roep ik kwaad. 'Snap je het dan niet Taylor? We kunnen je niet met rust laten!' roept Zayn. Ik sta zuchtend op, 'Dan is het maar beter als ik ga, ik moet ergens werken waar ik me kan concentreren.' Ik loop naar de gang maar ik draai me om in de deuropening. 'Het ergste van alles vind ik nog dat ik jullie beide niet kan uitstaan en tegelijk vind ik jullie leuk' zucht ik en dan loop ik weg.

Ik klop op de deur van Ryan's kantoor. 'Binnen!' Ik zucht en open de deur. Ik loop naar binnen en sluit de deur achter me. 'Het spijt me Taylor en ik heb geen tijd' zucht hij. 'Het duurt maar een paar seconden' reageer ik snel. Hij kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Ik kwam even zeggen dat ik ontslag neem.' Met die woorden loop ik zijn kantoor weer uit. Ik loop terug naar mijn kantoor en pak mijn spullen in. Heel veel is het niet dus ik ben snel klaar. Ik loop de gang weer op en zie Zayn en Liam met grote ogen naar me kijken. 'Tot ziens' zucht ik en ik loop langs ze heen met tranen in mijn ogen. Ik vind het verschrikkelijk om weg te gaan maar ik weet dat dat het beste is. Ik stap de lift in, Zayn en Liam kijken me verdrietig aan. Ik bijt op mijn lip om mijn tranen tegen te houden.

Beneden kom ik Louis, Niall en Harry lachend tegen. Als ze mij zien kijken ze me vragend aan. 'Ga je weg?' vraagt Harry. Ik knik, 'Ik heb ontslag genomen.' Niall kijkt me met grote ogen aan, 'Waarom?' Ik haal mijn schouders op, 'Niet belangrijk' mompel ik. Louis kijkt me aan en aan zijn blik kan ik zien dat hij weet wat er is. Ik word uit mijn gedachten gehaald door Niall, Harry en Louis hun armen om me heen slaan. Ik krijg een kleine glimlach op mijn gezicht. 'We houden contact en we zien je snel' zegt Harry vastberaden als we elkaar loslaten. Ik knik, 'Zeker weten.' Harry en Niall zeggen gedag en lopen dan weg. 'Is dit vanwege Zayn en Liam?' vraagt Louis. Ik knik terwijl ik naar de grond kijk. 'Het is goed Taylor, je moet je eigen keuzes maken en Zayn en Liam mogen je niet in de weg zitten. Ik zie je snel weer' zegt hij met een glimlach. 'Bedankt Lou' reageer ik en ik sla mijn armen nog 1 keer om hem heen. Ik glimlach even en loop dan weg.

Feelings for my boss [completed]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu