Feelings for my boss [completed]

Part 34

Olaa, daar ben ik weer. Have funn, ily
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

✖️Pov Taylor✖️

De rest van de werkdag is soepel verlopen. De jongens kwamen regelmatig naar me toe om bij te praten. Zayn kwam ook nog een paar keer naar me toe, om te praten of om werk af te geven. Een kwartiertje voordat ik weg mag wordt de deur van mijn kantoor open gegooid. Lauren staat met een grote grijns in de deuropening. 'Helloo!' roept ze vrolijk. 'Lauren!' roep ik lachend terwijl ik naar haar toe ren. Ze slaat haar armen om me heen en ik voel wat nats in mijn nek. Als ik opkijk zie ik dat er tranen over Lauren's wangen rollen. Ze veegt ze glimlachend weg, 'Ik dacht echt dat je niet meer terug kwam en dat ik je niet meer zou zien.' Ik glimlach, 'Ik laat jullie niet zomaar achter.' 'Wat kom je eigenlijk doen? Niet dat het niet mag ofzo, maar je werkt hier toch niet?' Lauren schudt haar hoofd, 'Ik ga meteen vanuit zijn werk door met Liam uiteten' legt ze uit. 'Oeh, fancy' grijns ik. Ze grinnikt als ze mijn gezicht ziet.

Na nog bijgepraat te hebben met Lauren zit mijn dag er op. Lauren is net weggegaan, naar Liam. Ik pak mijn tas en loop mijn kantoor uit. Op de gang loop ik tegen Zayn aan waardoor ik val. Zayn vangt me net op tijd op en kijkt me grijnzend aan. Doordat ik niet goed weet hoe ik de situatie moet aanpakken besluit ik om me uit zijn armen te bevrijden en normaal te gaan staan. 'Heb je zin om ergens wat te gaan eten?' vraagt Zayn als ik weer sta. 'Ik weet het niet' mompel ik en ik kijk hem twijfelend aan. 'Alsjeblieft Taylor. Ik heb je al heel lang niet meer gezien, en nu ben je er eindelijk weer en-' Hij breekt de laatste zin af en kijkt me smekend aan. Ik zucht en haal een hand door mijn haren, 'Goed dan.' Hij glimlacht en samen lopen we naar beneden.

Het eten met Zayn was best wel ongemakkelijk. We zeiden niet veel tegen elkaar en hij bleef me maar aanstaren. We rijden nu richting mijn appartement. Zayn kijkt af en toe vanuit zijn ooghoeken naar me maar ik ontwijk zijn blikken en kijk naar buiten. Als hij de auto voor mijn appartment parkeert wil ik uitstappen maar hij houdt me tegen.

'Waarom doe je zo afstandelijk?' vraagt hij zuchtend. Ik kijk hem fronsend aan, 'Waarom ik zo afstandelijk doe? Zayn, voor als je het nog niet wist: je bent vreemdgegaan, en ik heb je bijna twee jaar niet gezien. Verwacht je nou echt van me dat ik doe alsof er niks is gebeurd en dat ik in je armen spring ofzo?' Zayn bijt op zijn lip en kijkt me schuldig aan. Ik zak achterover in de autostoel, 'Ik weet het allemaal gewoon even niet meer.' 'Ik houd van je Taylor, echt waar. Ik wil alles doen om dat te bewijzen' zegt hij zacht. Ik draai opzij en kijk hem aan. Het volgende moment voel ik zijn lippen op die van mij.

'Geef me nog één kans, alsjeblieft' smeekt Zayn tussendoor zacht. Ik duw hem zacht van me af. Ik bijt op mijn lip en streel even met mijn duim over zijn lip. 'Tot morgen Zayn' mompel ik terwijl ik mijn tas pak en uitstap. Ik voel zijn ogen op mijn rug branden maar ik loop door.

Als ik binnen ben wordt ik bij mijn keel gegrepen en tegen de muur gedrukt. Ik kijk met grote ogen naar de man voor me. 'Geef me alles wat je hebt, geld, sieraden, alles' beveelt hij. Ik reageer niet en kijk de man alleen maar aan. Als hij een pistool tevoorschijn haalt en die tegen mijn hoofd aan houdt, groeit mijn paniek. Ik geef langzaam mijn tas aan. De man trekt hem uit mijn hand en trekt een wenkbrauw op, 'Is dat alles?' Ik knik trillend en kijk hem niet aan. Zijn grip om mijn keel verstrakt wat, 'Flik het niet om dit ook maar tegen iemand te zeggen begre-' De man wordt van me afgetrokken en tegen de muur aan gedrukt. Ik zak trillend in elkaar en leg mijn hoofd op mijn knieën. Ik hoor vanalles naast me maar ik kijk niet op. Ik haal schokkerig adem en probeer wat te kalmeren.

Als het even stil is en ik ineens een hand op mijn schouder voel kijk ik met een ruk op. Ik zucht opgelucht als ik Zayn zie staan. Hij helpt me omhoog en haalt de sleutel van mijn appartement uit mijn handen. Ik tril nog steeds en mijn ademhaling gaat schokkerig. Zayn opent de deur en loopt met me mee naar binnen. Hij sluit de deur en zet mijn tas op tafel. Ik ga op de bank zitten en staar voor me uit.

Ik schrik op als Zayn een kop thee voor me neer zet. Ik glimlach klein en hij gaat naast me op de bank zitten. Hij slaat een arm om me heen en trekt me tegen zich aan. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en sluit mijn ogen. 'Hoe wist je dat er iets was?' vraag ik na een tijdje zacht. 'Ik wachtte in de auto maar de lampen hier gingen niet aan. Jou kennende is het eerste wat je doet als het donker is en je komt thuis, de lampen aan. Toen dat niet gebeurde kwam ik hiernaartoe' reageert hij. Ik knik als teken dat ik het heb gehoord. Zayn wrijft over mijn rug waardoor ik wat meer ontspan. 'Bedankt' fluister ik. 'Ik doe alles voor je, dat weet je' reageert hij zacht.

'Het is denk ik beter als ik ga' mompelt Zayn als hij er al best lang is. Hij wilt opstaan maar ik houd hem tegen. 'Ga alsjeblieft niet' smeek ik hem. 'Ik weet niet of het verstandig is dat ik blijf' reageert hij. 'Alsjeblieft Zayn' smeek ik weer. Hij bijt twijfelend op zijn lip maar knikt dan toch, 'Als je dat wilt dan blijf ik.' Ik glimlach dankbaar en kijk naar de klok, half twaalf alweer. 'Ik slaap wel op de bank' mompelt Zayn. Ik schud mijn hoofd, 'Ik laat jou echt niet op de bank slapen.' 'Taylor weet je zeker dat dit verstandig is? Ik weet niet of ik me in kan houden' mompelt Zayn weer.

Uiteindelijk is het me gelukt en heb ik Zayn overgehaald om niet op de bank te slapen. Ik wil hem gewoon even in mijn buurt hebben, sowieso na wat hij vanavond voor me heeft gedaan. Zodoende liggen we inmiddels in bed. Ik staar in stilte naar het plafond. 'Zayn' mompel ik. 'Hmm?' 'Nog bedankt... Alweer' murmel ik onder de dekens vandaan. 'Je hoeft me niet steeds te bedanken Taylor' reageert hij terwijl zij zich naar me toe draait. 'Maar je he-' Zayn onderbreekt me door zijn vinger op mijn lippen te leggen, 'Taylor stil. Je hoeft me niet meer te bedanken. Het is gebeurd, het is voorbij oké?' Ik knik een beetje. Ik heb ineens sterk de drang om tegen Zayn aan te liggen, wat ik dus ook doe. Hij slaat zijn armen om me heen en drukt een kus op mijn haren. Eigenlijk ben ik best wel gemeen, ik ben namelijk niet duidelijk met wat ik wil. Het ene moment ga ik vrijwillig tegen Zayn aanliggen, en het ander moment wil ik niks met hem. Maar ik weet gewoon nog niet wat ik wil.

Zayn speelt met zijn ene hand een beetje met mijn haren en zijn andere hand ligt op mijn buik. Hij maakt cirkels met zijn duim op mijn buik waardoor ik even genietend zucht. 'Ik heb je gemist baby' mompelt hij tegen mijn haren. 'Ik jou ook' murmel ik heel zacht. Blijkbaar hoort Zayn het toch want ik voel dat hij glimlacht. 'Het spijt me' fluister ik ineens. 'Voor wat?' vraagt hij. 'Dat ik zo raar doe. Het ene moment doe ik heel afstandelijk enzo en moet je nu eens zien, nu lig ik je armen alsof ik nooit ben weggeweest. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet' zucht ik terwijl ik me omdraai. Ik lig nu met mijn gezicht naar Zayn toe, en ik kan vaag de contouren van zijn gezicht onderscheiden. 'Het is oké, echt. Ik ben al lang blij dat je weer hier bent' glimlacht hij terwijl hij een hand door mijn haren haalt. Ik glimlach even en kijk even om als mijn mobiel een melding krijgt.

Mickey: TAAYLOORR! How is life in London? Ben je al weer terug bij je knappe baas ;) x

Ik bijt glimlachend op mijn lip, wat is het toch ook een idioot, maar wel een lieve idioot. Blijkbaar heeft Zayn het ook gelezen want hij grinnikt. 'Dus ik sta bekend als je knappe baas?' vraagt hij grijnzend. Ik voel het bloed naar mijn wnagen stijgen waardoor ik blij ben dat het donker is. 'Ik weet dat je bloost' grinnikt Zayn zacht. Ik kijk hem met open mond aan. 'Ik ken je te goed' zucht hij lachend. Ik murmel wat onverstaanbaars en duik diep onder de dekens. 'God Taylor, ik heb dit zo erg gemist. Ik heb jou gemist' zucht Zayn, met waarschijnlijk een glimlach. 'Ik houd van je prinses' vervolgt hij fluisterend. Hij drukt een kusje op mijn lippen en trekt me naar zich toe. Ik glimlach en nestel me dicht tegen hem aan.

'Zayn' fluister ik. Hij mompelt wat terug. 'Het spijt me alvast voor als ik me morgen weer zo afstandelijk gedraag.' En met die woorden druk ik mijn lippen op die van hem.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Dat was dat.
Votes, comments, follows, alles maakt me gelukkig.